به گزارش مشرق به نقل از نامه، رضا رویگری که با بازی سریال «مختارنامه» ثابت کرد از عهده نقش‌های مختلف برمی‌آید. چابکی در رزم‌های صورت گرفته ناشی از فعالیت ورزشی است که همیشه در برنامه‌اش دارد. خودش می‌گوید: متولد تجریش هستم. تا آنجا که یادم است کوهنوری می‌کردم چون خانه ما نزدیک درکه بود و من با ورزش میانه خوبی داشتم و دارم. در دوره نوجوانی هم قهرمان 200 متر قورباغه کشوری بودم. مدتی هم بدنسازی کار می‌کردم. این روزها هم در خانه و هم در باشگاه ورزش می‌کنم چرا که به نظرم یک بازیگر باید همیشه آمادگی جسمی و روحی خوبی داشته باشد. اگر ورزشکار نبودم از پس جنگ‌های سریال مختار برنمی‌آمدم.

رویگری علاوه بر ورزشکار بودن، صدای خوبی هم دارد و تاکنون چند آلبوم روانه بازار موسیقی کرده است. به خاطر صدایش هم وارد عرصه بازیگری شده است. اولین کارش هم دبیرستانی بود انجام بود. رویگری می‌گوید: دبیرستانی بودم که قرار شد در تئاتری به نام «عبادتی بر مصیبت حسین بن منصور حلاج» هم بازی کنم و هم بخوام. دلیل انتخاب هم این بود که بازیگری می‌خواستند که علاوه بر بازی خوب صدای خوب و تاثیرگذاری هم داشته باشد. اینجوری وارد عرصه بازیگری شدم.

ایفای این نقش 240 تومان برای رویگریض درآمد داشت: برای این تئاتر بلیط نمی‌فروختیم. نمایش برای عموم آزاد بود. در انتهای نمایش پارچه‌ای بود که مثلا خون منصور حلاج را به آن زده بودیم. آن را می‌چرخاندیم و هر کس هر قدر که دوست داشت در آن پول می‌انداخت. تا آنجا که یادم است حدود 240 تومان سهم من شد. بعد از آن هم کار تئاتر را در همان کارگاه نمایشی ادامه دادم.

بازیگر «شور شیرین» رشته زمین‌شناسی را در دانشگاه رها کرده و کاربازیگری‌اش را ادامه داده است. «کیان ایرانی» می‌گوید: به درس علاقه‌ای نداشتم. سال اول رشته زمین‌شناسی بودم که انصراف دادم چون به بازیگری خیلی علاقه داشتم می‌خواستم دانشگاه هنر بروم اما احساس کردم در آن موقع رفتن به این دانشگاه چیزی به معلوماتم اضافه نمی‌کند. بنابراین سعی کردم بازیگری را به صورت عملی یاد بگیرم تا تئوری.

رویگری به نقاشی هم علاقه دارد و تا 15 سال پیش نقاشی هم می‌کرد و چند نمایشگاه نقاشی در ایران و خارج از کشور هم برگزار کرده است.