به گزارش مشرق، کانال تلگرامی اشراق مطلبی با عنوان قابلیت‌های نظامی حماس و آینده غزه را منتشر کرد که به یادداشت احمد فؤاد الخطیب، مؤسس و مدیر «پروژه کمک‌های یکپارچه» پرداخته است:

احمد فؤاد الخطیب، مؤسس و مدیر «پروژه کمک‌های یکپارچه» است که در چارچوب کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل به نوار غزه فعالیت دارد. وی طی یادداشتی در «اندیشکده شورای آتلانتیک مورخ ۵ بهمن ۱۴۰۲ به ارزیابی این موضوع پرداخت که با وجود قابلیت‌های نظامی حماس در غزه، طراحی اسرائیل برای آینده غزه، عقیم خواهد بود.

به نظر وی، اینکه پرتاب موشک از غزه به مناطق اشغالی کاهش یافته، نشان‌گر تضعیف توان نظامی حماس و دیگر گروه‌های مقاومت است. اما هم‌چنان نیروهای این گروه‌ها در رفح و خان‌یونس در حال مقاومت هستند و تونل‌ها همچنان کارآیی خود را حفظ کرده‌اند. نویسنده سه مرحله اساسی برای آینده غزه، ذکر می‌کند.

1. مبادله اسیران و خروج رهبران و فرماندهان حماس از غزه تحت ضمانت‌های بین‌المللی، مشابه خروج عرفات و رهبران ساف از بیروت در ۱۹۸۲. اما نکته اینجاست که مشخص نیست شاخه نظامی حماس چه میزان از رهبری سیاسی در تبعید، اطاعت‌پذیری داشته باشد.
2. اداره امور حیاتی و اداری غزه توسط تشکیلات خودگردان با کمک مالی دولت‌های عربی و آمریکا، که با وجود محبوبیت اندک این تشکیلات در بین مردم فلسطین و ناکارآمدی و فساد آن، زمان‌بر خواهد بود، در حالی که غزه نیاز فوری به ارسال کمک‌ها و مدیریت آن دارد.
3. آغاز روند بازسازی غزه به موازات تغییر حکومت آن، که عادی‌سازی ریاض و تل‌آویو می‌تواند کاتالیزور آن باشد تا اسرائیل، همراهی بیشتری برای خروج از این محدوده نشان دهد. اما بدون پذیرش راه‌حل دوکشوری، هم‌چنان بحران باقی است.

نویسنده که اصالتاً اهل غزه است، این پرسش را مطرح می‌کند که اسرائیل و ایالات متحده چه روندی را برای جامعه‌پذیری باقی اعضای حماس در غزه در پیش خواهند گرفت؟ آیا معاهده‌ای شبیه توافق لندن با ارتش جمهوری‌خواه ایرلند، راه‌گشاست؟ وی معتقد است می‌توان از تجربه مواجهه دولت عراق با «شوراهای بیداری» در استان الانبار عبرت گرفت که اعضای این گروه را که متشکل از برخی اعضای القاعده و بخشی از حزب بعث بودند، به مرور به خدمت دولت عراق درآورد.

پیشنهاد نویسنده، «ترکیبی از مشوق‌ها، تضمین‌های ایمنی و چشم‌اندازهای امیدوارکننده» است که در کنار «بازخرید تسلیحات» و «نظارت بر قاچاق تسلیحات»، امنیت مرزهای مناطق اشغالی را تضمین نماید. به تعبیر او «تخریب آسان، ولی سازندگی، دشوار است» و به همین دلیل اسرائیل باید از هدف نابودی کامل حماس دست بشوید و با وجود حماس در آینده غزه کنار بیاید.

نویسنده از این واقعیت غفلت می‌ورزد که وجود و تقویت حماس، مرهون تداوم اشغال‌گری و تبعیض اسرائیل علیه فلسطینیان است و راه‌کارهای تاکتیکی این یادداشت، زمانی به کار می‌آید که از منظر راهبردی، علل موجبه گروه‌های مقاومت که اشغال‌گری و آپارتاید حکومت اسرائیل است، پایان یافته باشد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.