«عَنِ الْقَاسِمِ ابْنِ يَحْيىٰ عَنْ عُبَيْسٍ عَنْ جَعْفَرٍ الْعَبْدِيِّ عَنْ أَبيسَعيدٍ الْخُدْرِيِّ قالَ سَمِعْتُ رَسولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِوَآلِهِ يَقولُ: لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللهَ أَلْفَ عامٍ ما بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقامِ ثُمَّ ذُبِحَ كَما يُذْبَحُ الْكَبْشُ مَظْلوماً لَبَعَثَهُ اللهُ مَعَ النَّفَرِ اللَّذينَ يَقْتَدي بِهِمْ وَ بِهُداهُمْ وَ يَسيرُ بِسيرَتِهِمْ إنْ جَنَّةً فَجَنَّةٌ وَ إنْ ناراً فَنارٌ» ﴿المحاسن ج١ ص٦١﴾:
فرستادۀ خدا [درود بر او خاندانش] فرمود: چنانچه بندهای خدا را هزار سال میان جایگه نماز و گوشۀ کعبة پرستش نماید سپس با ستمدیدگی سرش همچو قوچ بریده شود خدا او را با آنانکه پیروی نموده، به رهنماییشان و به روش آنها گذران نموده، بر میانگیزد. اگر بهشت باشد به باغ بهشت وگر دوزخ باشد به آتش دوزخ رود.
«عَنْ أَبي عَلِيٍّ الْخُراسانِيِّ عَنْ مَوْلًى لِعَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَاالسَّلامُ قالَ كُنْتُ مَعَ عَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَاالسَّلامُ في بَعْضِ خَلَواتِهِ فَقُلْتُ إنَّ لي عَلَيْکَ حَقّاً أَ لا تُخْبِرُني عَنْ هاذَيْنِ الرَّجُلَيْنِ عَنْ أَبيبَكْرٍ وَ عُمَرَ [ل] فَقالَ: كافِرانِ كافِرٌ مَنْ أَحَبَّهُما» ﴿تقریبالمعارف ج1 ص244﴾:
یکی از آزادشدگان امام سجاد [درود بر او] گوید نزد حضرت علي ابن الحسین [درود بر آنان] بودم در برخی از خلوتگهشان عرض کردم مرا بر شما حقی است! آیا دربارۀ این دو تن بابکر و عمر [ل] خبرم نمیدهید؟ فرمود: کافر اند و کافر است هرکه دوستدارشان باشد.