كشيش كليساي سانتا ماريا ناشنته شهر ميلان در كنار جسد وينچنزو كارت هويت، كاغذي كه روي آن شماره موبايل پسرش را نوشته بود و نامه هايي خطاب به اعضاي خانواده اش براي پوزش از تصميمش را پيدا كرد.

وينچنزو ورزش را از سال 1929 در زمان دانشجويي آغاز كرده و داراي چندين ركورد ملي و جهاني بود. پس از بازنشستگي علاقه او به ورزش دو و ميداني بيشتر شد. او در سن 89 سالگي مسافت 100 متر را در 16 ثانيه دويده و در 92 سالگي در يك رقابت سالمندان ركورد جهاني پرش طول را بر جا گذاشته بود.
وينچنزو در سن 95 سالگي ناگزير شد به دوران ورزشي اش خاتمه دهد. از آن پس اندك اندك دچار افسردگي شده و زندگي اش شكل ديگري را يافت. به عقيده وينچنزو ، زندگي بدون امكان دويدن ارزش زنده ماندن نداشت. مترجم: بهرام افتخاري.