در حالي‌كه ائتلافي از 80 گروه محلي وملي در شهر شارلوت ايالت كاروليناي شمالي آمريكا با تظاهرات در مقابل محل برگزاري جلسات انتخاباتي نامزدهاي رياست جمهوري عليه دو حزب جمهوريخواه و دموكرات شعار مي‌دهند،
جو بايدن معاون رئيس جمهور آمريكا مي‌گويد؛ ميت رامني نامزد رياست جمهوري خود را براي حمله به ايران و سوريه آماده مي‌كند. او مي‌گويد:
"ميت رامني معتقد است تعيين زمان براي خروج از افغانستان اشتباه است".
او همچنين مدعي است؛ ميت رامني پايان دادن به جنگ عراق و برگرداندن نيروها را اشتباه مي‌داند.
هر وقت ايران قدرت‌نمايي در داخل، منطقه و يا جهان دارد سياستمداران آمريكا هوس مي‌كنند كه ملت ايران را با بلوف جنگ بترسانند! گويي تهديد به جنگ ازخود جنگ براي آنها مهم‌تر است.
آمريكايي‌ها نيك مي‌دانند كه پايگاه‌هاي آنها در منطقه و جهان مثل گوشت قرباني زير زبانه آتش موشك‌هاي دوربرد و ميانبرد ايران هستند. آمريكايي‌ها خوب مي‌دانند كه رژيم صهيونيستي به‌عنوان ايالت پنجاهم آمريكا در اولين ساعات نبرد با ايران زير باراني از موشك از سوي ايران، حزب الله و حماس قرار مي‌گيرد كه توقف آن فقط منوط به ادب كردن ژنرال‌هاي مغرور صهيونيستي و آمريكايي است.
هر ايراني با شرف و با غيرتي چه در ايران زندگي بكند، چه در هر جاي كره زمين، آرزو دارد كه اگر روزي آمريكايي‌ها و صهيونيست‌ها حماقت كردند و به سرزمين مقدس جمهوري اسلامي حمله نمودند بتواند سهمي در اين نبرد ادا كند.
جنگ با كفار ومشركين يك جهاد مقدس است . آمريكايي‌ها بيش از 30 سال است رجزخواني مي‌كنند اما به‌طور مستقيم هيچ‌گاه جرات نكرده‌اند دست به ماشه ببرند.
رژيم صهيونيستي گاهي سخن از حمله به تاسيسات هسته‌اي ايران به ميان مي‌آورد در حالي كه خوب مي‌داند تاسيسات اتمي آنها در ديمونا و مركز تحقيقات اتمي نگب با 34 هزار نفر جمعيت ديمونا در همان دقايق اوليه نبرد پودر خواهند شد.
آسيب‌هاي جنون آميز اين آتشبازي نه تنها كل سرزمين‌هاي اشغالي را دربر مي‌گيرد بلكه حتي در شرق و غرب درياي مديترانه كشورهاي بسياري را آلوده مواد هسته‌اي و راديواكتيويته مي‌كند.
سخن گفتن آمريكايي‌ها و سردمداران رژيم صهيونيستي از گزينه جنگ همانند كساني است كه در كاخ‌هاي شيشه‌اي نشسته باشند و حريف را تهديد به سنگ پراني كنند. اين نوع رويكرد فقط در اثر يك حماقت و بلاهت به وجود مي‌آيد.
اشغالگران قدس يكبار در جنگ 33 روزه حزب الله ويكبار هم در جنگ 22 روزه با حماس به‌طور خيلي محدود اين حماقت را آزمودند. اكنون گزارش ارزيابي وينوگراد در برابر آنهاست. اما باز هم درس عبرتي نمي‌گيرند. همين چند روز پيش بود كه الياهو وينوگراد رئيس سابق ديوان عالي رژيم صهيونيستي و رئيس كميته جنگ 33 روزه خطاب به نتانياهو نخست وزير و ايهود باراك وزير جنگ رژيم صهيونيستي گفت: خفه شو و بنشين و ديگر از تهديد نظامي عليه ايران سخن نگو!
اين عصبانيت نشان مي‌دهد كه آنها از ضربه جنگ 33 روزه هنوز زخمي هستند در حالي‌كه نبرد 33 روزه در برابر جنگي كه آنها مدعي آتش‌افروزي آن در آينده هستند يك آتش سوزي در حد روزهاي چهارشنبه سوري است.
جمع جبري همه اين هياهوها و رجزخواني‌ها اين است كه ايران آماده است و دست روي ماشه براي روز نبرد با كفار و مشركين و ملحدين لحظه شماري مي‌كند.
اما آيا واقعا صهيونيست‌ها و شركاي آمريكايي آنها دل آن را دارند كه انگشت خود را به سمت ماشه شليك ببرند. اگر آنها اين شجاعت را داشتند حتما در اين 30 سال يكبار آن را مي‌آزمودند. 30 سال پيش آمريكايي‌ها پس از تنبيه خداوند در صحراي طبس ديگر هوس لشكر كشي به ايران را نكردند. بنابراين مي‌شود نتيجه گرفت آنها با تهديد زنده‌اند پس بگذار با همين حيات پفكي به زندگي خود ادامه دهند تا ان‌شاء الله روزي جنبش ضد سرمايه‌داري درغرب به اين حيات خاتمه دهد و نيازي به تسويه حساب با آنها پيدا نشود.
*منبع: روزنامه رسالت
جو بايدن معاون رئيس جمهور آمريكا مي‌گويد؛ ميت رامني نامزد رياست جمهوري خود را براي حمله به ايران و سوريه آماده مي‌كند. او مي‌گويد:
"ميت رامني معتقد است تعيين زمان براي خروج از افغانستان اشتباه است".
او همچنين مدعي است؛ ميت رامني پايان دادن به جنگ عراق و برگرداندن نيروها را اشتباه مي‌داند.
هر وقت ايران قدرت‌نمايي در داخل، منطقه و يا جهان دارد سياستمداران آمريكا هوس مي‌كنند كه ملت ايران را با بلوف جنگ بترسانند! گويي تهديد به جنگ ازخود جنگ براي آنها مهم‌تر است.
آمريكايي‌ها نيك مي‌دانند كه پايگاه‌هاي آنها در منطقه و جهان مثل گوشت قرباني زير زبانه آتش موشك‌هاي دوربرد و ميانبرد ايران هستند. آمريكايي‌ها خوب مي‌دانند كه رژيم صهيونيستي به‌عنوان ايالت پنجاهم آمريكا در اولين ساعات نبرد با ايران زير باراني از موشك از سوي ايران، حزب الله و حماس قرار مي‌گيرد كه توقف آن فقط منوط به ادب كردن ژنرال‌هاي مغرور صهيونيستي و آمريكايي است.
هر ايراني با شرف و با غيرتي چه در ايران زندگي بكند، چه در هر جاي كره زمين، آرزو دارد كه اگر روزي آمريكايي‌ها و صهيونيست‌ها حماقت كردند و به سرزمين مقدس جمهوري اسلامي حمله نمودند بتواند سهمي در اين نبرد ادا كند.
جنگ با كفار ومشركين يك جهاد مقدس است . آمريكايي‌ها بيش از 30 سال است رجزخواني مي‌كنند اما به‌طور مستقيم هيچ‌گاه جرات نكرده‌اند دست به ماشه ببرند.
رژيم صهيونيستي گاهي سخن از حمله به تاسيسات هسته‌اي ايران به ميان مي‌آورد در حالي كه خوب مي‌داند تاسيسات اتمي آنها در ديمونا و مركز تحقيقات اتمي نگب با 34 هزار نفر جمعيت ديمونا در همان دقايق اوليه نبرد پودر خواهند شد.
آسيب‌هاي جنون آميز اين آتشبازي نه تنها كل سرزمين‌هاي اشغالي را دربر مي‌گيرد بلكه حتي در شرق و غرب درياي مديترانه كشورهاي بسياري را آلوده مواد هسته‌اي و راديواكتيويته مي‌كند.
سخن گفتن آمريكايي‌ها و سردمداران رژيم صهيونيستي از گزينه جنگ همانند كساني است كه در كاخ‌هاي شيشه‌اي نشسته باشند و حريف را تهديد به سنگ پراني كنند. اين نوع رويكرد فقط در اثر يك حماقت و بلاهت به وجود مي‌آيد.
اشغالگران قدس يكبار در جنگ 33 روزه حزب الله ويكبار هم در جنگ 22 روزه با حماس به‌طور خيلي محدود اين حماقت را آزمودند. اكنون گزارش ارزيابي وينوگراد در برابر آنهاست. اما باز هم درس عبرتي نمي‌گيرند. همين چند روز پيش بود كه الياهو وينوگراد رئيس سابق ديوان عالي رژيم صهيونيستي و رئيس كميته جنگ 33 روزه خطاب به نتانياهو نخست وزير و ايهود باراك وزير جنگ رژيم صهيونيستي گفت: خفه شو و بنشين و ديگر از تهديد نظامي عليه ايران سخن نگو!
اين عصبانيت نشان مي‌دهد كه آنها از ضربه جنگ 33 روزه هنوز زخمي هستند در حالي‌كه نبرد 33 روزه در برابر جنگي كه آنها مدعي آتش‌افروزي آن در آينده هستند يك آتش سوزي در حد روزهاي چهارشنبه سوري است.
جمع جبري همه اين هياهوها و رجزخواني‌ها اين است كه ايران آماده است و دست روي ماشه براي روز نبرد با كفار و مشركين و ملحدين لحظه شماري مي‌كند.
اما آيا واقعا صهيونيست‌ها و شركاي آمريكايي آنها دل آن را دارند كه انگشت خود را به سمت ماشه شليك ببرند. اگر آنها اين شجاعت را داشتند حتما در اين 30 سال يكبار آن را مي‌آزمودند. 30 سال پيش آمريكايي‌ها پس از تنبيه خداوند در صحراي طبس ديگر هوس لشكر كشي به ايران را نكردند. بنابراين مي‌شود نتيجه گرفت آنها با تهديد زنده‌اند پس بگذار با همين حيات پفكي به زندگي خود ادامه دهند تا ان‌شاء الله روزي جنبش ضد سرمايه‌داري درغرب به اين حيات خاتمه دهد و نيازي به تسويه حساب با آنها پيدا نشود.
*منبع: روزنامه رسالت
