
از آنجا که "تبليغات " يکي از عرصههايي است که فکر و انديشهاي در آن به مرحله اجرا در ميآيد، در نتيجه قبل از هر اقدامي، آشنايي با قوانين و مقررات تبليغاتي و احاطه بر آن ضروري است؛ اين امر حداقل از 2 جنبه اهميت فراواني دارد اول اينکه موجب حفظ حرمتها و مرزهاي قانوني و اخلاقي جامعه ميشود و ديگر اينکه مانع از ايجاد خسارت به انديشهورزان، طراحان، مجريان و افراد جامعه ميشود.
بهمنظور تنوير افکار عمومي و سهولت در دسترسي به ضوابط و مقررات مربوطه توسط دستاندرکاران اين حرفه، سفارشدهندگان آگهي و انتشاردهندگان آن، «قوانين و مقررات تبليغاتي کشور» شامل 11 فصل و يک بخش ضمايم را بهصورت بخش به بخش مورد بررسي و بازخواني قرار خواهيم داد.
کميته مرکزي سازمانهاي تبليغاتي کشور در جلسه فوقالعاده مورخ 17 خرداد 1385 خود با اصلاح «دستورالعمل اجرايي تبليغات شهري (محيطي)» مصوب جلسه پانزدهم کميته مرکزي سازمانهاي تبليغاتي کشور مورخ 11 ارديبهشت 1379 دستورالعمل جديد را در 13 ماده، 6 تبصره و 29 بند تصويب و به شرح زير ابلاغ کرد.
* شمول تبليغات شهري و محيطي
طبق «ماده 3» دستورالعمل اجرايي تبليغات شهري، تمام سازمانها و کانونهاي آگهي و تبليغاتي موظفاند علاوه بر رعايت مقررات عمومي مندرج در مواد 11، 12، 13 و 14 آييننامه تأسيس و نظارت بر نحوه کار و فعاليت کانونهاي آگهي و تبليغاتي، در تنظيم، تهيه و اجراي برنامههاي تبليغاتي نکات زير را رعايت کنند:
- تبليغ کالاها و خدمات در مراکز مذهبي، علمي و آموزشي ممنوع است.
- تبليغات نبايد موجب توهين به اديان رسمي کشور، آداب، رسوم، قوميتها، لهجهها و گويشهاي مختلف شود.
-استفاده از صحنههايي نظير استعمال دخانيات و موارد مشابه ديگر که مضر به سلامت انسان بوده و يا اعتيادآور باشند و به نوعي خواه تصريحاً و يا تلويحاً مصرف آنها را ترويج کند، مجاز نيست.
- تبليغاتي که مروج تخريب محيط زيست انسان، جنگلها، مراتع و منابع طبيعي و زيستگاههاي طبيعي جانوران باشد، ممنوع است.
-تبليغ نبايد القاي وحشت و خشونت کند.
- در تبليغات نميتوان از نوشتهها و تصاويري استفاده کرد که جانوران را در حال اذيت و آزار نشان دهد.
-در جريان موارد تبليغاتي بايد تمام قوانين مربوط به حمايت از حقوق مادي و معنوي مؤلفان، مصنفان و هنرمندان و آييننامههاي مربوطه رعايت شود.
-هرگونه استفاده ابزاري از زن در تبليغات ممنوع است.
-پوشش و آرايش شخصيتهاي مورد استفاده در آگهي بايد متناسب با عرف ملي و مذهبي جامعه باشد.