استقلال اگرچه در چند هفته ای ابتدایی زیاد خوب نبود؛ اما فراموش نکنیم برخلاف رقیب سنتی، بسیار با سیاست کار می کند. همانطور که امیر قلعه نویی تبحر خاصی در جمع آوری حاشیه ها دارد، در بدست آوردن حداقل امتیازات هم در خارج از خانه بسیار باهوش عمل می کند. اینکه قلعه نویی تیم هایش معمولا هفته های ابتدایی وضعیت خوبی ندارند و از آمادگی به دور هستند، تنها دلیلش به بدنسازی باز می گردد. استقلالا در این بازی موقعیت های خوبی داشت و تا حدودی نظم تاکتیکی هم دیده می شد؛ اما هنوز استقلال مدل قلعه نویی را در فصل جدید ندیده ایم.

البته جا دارد اشاره بکنیم که امیر قلعه نویی و استقلال شرایطشان در بازی مقابل کرمانی ها سخت بود چرا که این تیم در ابتدای لیگ نتایج خوبی نگرفته بود و حتی زمزمه های اخراج قاسمپور در صورت شکست شنیده می شد. به خاطر همین مسائل، بازیکنان و کادر فنی مس مقابل استقلال انگیزه بسیاری برای جبران نتایج هفته های قبل داشتند تا بتواند آرامش را به تیم خود برگردانند.

مهمترین مشکل استقلال در هفته های ابتدایی به جز آمادگی بدنی و هماهنگی تیمی، نداشتن یک مهاجم شش دانگ و گلزن بود که بسیار جبل توجه می کند. نبود جباری نیز ملموس است چرا که استاد پاس های در عمق برای مهاجمان است. او لیدر واقعی میانه میدان برای نظم دادن به استقلال محسوب می شد.

مسی ها نیز از مشکل نداشتن گلزن رنج می برند. البته این ضعف فوتبال ما است که قریب به اتفاق تیم های ما این مشکل را دارند و در این پست با کمبود بازیکن مواجه هستند. رضا عنایتی هر چند یک مهاجم گلزن به شمار می رود؛ اما فراموش نکنید شرایط سنی، پاشنه آشیل این مهاجم است چرا که چابکی و دوندگی سال های گذشته را ندارد. او اگرچه در فصل گذشته از بهترین گلزن های لیگ بود؛ اما فراموش نکنید بیشتر آنها از روی نقطه ای پنالتی بود