انتقال امام خمینی (ره) از پادگان عشرت آباد به داوودیه (1342 ش)
پس از دستگیری حضرت امام خمینی (ره) و سرکوب قیام پانزده خرداد 1342، امام را در ابتدا به باشگاه افسران بردند اما ساعاتی بعد به پادگان قصر و در چهارم تیرماه 42 به پادگان عشرت‌آباد منتقل نمودند. پس از مدتی برای آنکه بهانه در زندان ماندن امام از مردم گرفته شود و خشم‌ها فروکش کند رژیم پهلوی تصمیم گرفت با انتقال امام از زندان، ضمن در حصر گذاشتن ایشان در محلی تحت اختیار ساواک، آن حضرت را دور از دسترس مردم قرار دهد. بنا بر این در یازدهم مرداد 1342، حضرت امام پس از حدود 57 روز زندان، به منزلی در داوودیه تهران منتقل شدند. ایشان تا فروردین سال بعد به مدت هشت ماه در این منزل سکونت داشتند و در 18 فروردین 1343 آزاد شدند.
تنفیذ حکم ریاست جمهوری شهید «محمدعلی رجایی» از سوی امام (ره) (1360 ش)
پس از عزل بنی‌صدر و برگزاری دومین انتخابات ریاست جمهوری، شهید رجایی به کسب رأی بالا به عنوان دومین رییس جمهوری اسلامی ایران انتخاب گردید. شیرینی خاطره مراسم تحلیف و تنفیذ حکم او در حضور حضرت امام در یازدهم مرداد سال 1360 که به هنگام دریافت حکم ریاست جمهوری، در برابر مرشد و مراد خود، زانو به زمین زد، هیچ گاه از ذهن ملت شریف ایران محو نخواهد شد.
لشکرکشی رژیم بعثی عراق به کشور کویت و اشغال کامل آن (1369 ش)
در یازدهم مرداد ماه 1369 ش، عراق در یک یورش وسیع و ظرف چند ساعت، کشور کویت را به اشغال خود درآورد و پس از چندی کویت را استان نوزدهم عراق اعلام کرد. به این ترتیب، نطفه یکی از مهمترین رخدادهای تاثیرگذار در منطقه خاورمیانه در چند دهه اخیر بسته شد. پس از مدتی، با استمداد کویت از دولت‌ها و مجامع جهانی، گروه متحد غرب به رهبری آمریکا، عملیات وسیعی را در 26 دی ماه سال 1369 علیه رژیم عراق انجام داده و پس از خارج ساختن کویت از دست عراق، این کشور را آماج حملات خود قرار داده و خسارات فراوانی به ویژه به مردم محروم عراق وارد آوردند.
انجام عقد اخوت میان رسول خدا (ص) و حضرت علی (ع) (1 ق)
وقتی آیه «اِنّما المؤمنونَ اِخوَة» (حجرات، 10) نازل شد، پیامبر (ص) بین یاران خود از مهاجر و انصار عقد اخوت برقرار کرد و هر یک از مهاجران را با یکی از انصار برادر ساخت. آن حضرت همچنین در پایان، حضرت علی (ع) را به برادری خویش انتخاب نمود. حضرت علی (ع) هرگاه بر روی منبر می‌نشست می‌فرمود: من بنده خدا و برادر رسول خدا (ص) هستم و هر که غیر از من، چنین ادعایی کند دروغگو است.
شهادت آیت اللَّه «شیخ فضل اللَّه نوری» به دست ایادی وابسته به استعمار در تهران (1288 ش)
حاج شیخ فضل اللَّه نوری در سوم دی ماه 1223 شمسی متولد گردید. پس از تحصیلات مقدماتی، به عراق رفت و از محضر درس میرزای بزرگ شیرازی و میرزا حبیب اللَّه رشتی استفاده کرد تا به درجه اجتهاد رسید و پس از چندی در سال 1264 ق راهی تهران گردید و به اقامه جماعت و تالیف و تدریس علوم اسلامی و حوزوی پرداخت و شاگردانی چون حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، حاج آقا حسین قمی، میرزا ابوالقاسم کبیر قمی، علامه محمد قزوینی و... را پرورش داد.
او در کنار فعالیت‌های علمی، به فعالیت‌های سیاسی هم می‌پرداخت و به شدت با تز جدایی دین از سیاست مخالفت ورزید. شیخ فضل‌اللَّه نوری در جریان تدوین قانون اساسی پیشنهادهایی به مجلس داد از جمله ذکر مذهب جعفری به عنوان مذهب رسمی کشور و اصل نظارت فقها بر قوانین مجلس شورای ملی که البته مورد مخالفت نمایندگان قرار گرفت.
شیخ پس از چندی به نقشه عناصر نفوذی پی برد لذا مشروطه غیرمشروعه را حرام دانست. جناح مقابل در یک دادگاه به ظاهر ملی او را محکوم به اعدام کرد. ایشان در برابر دعوت سفارت روس برای پناهندگی زیر بار این ذلت نرفت و شهادت در راه خدا را پذیرا شد. سرانجام در 11 مرداد 1288 شمسی مصادف با سالروز ولادت امام علی (ع) شیخ را در میدان توپخانه تهران به دار اویختند و به شهادت رساندند.
پیکر شیخ ابتدا در تهران دفن شد، اما پس از گذشت 18 ماه، جنازه شیخ را به طور مخفیانه و در حالی که هنوز سالم و تازه بود به قم منتقل کردند و در یکی از حجره‌های شمالی صحن حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپردند.
درگذشت «ابن جوزی» متکلم، محدث و فقیه (597 ق)
ابوالفرج جمال الدین بن جوزی معروف به ابن جوزی، فقیه، مفسّر، محدّث و واعظ است که در طب، تاریخ، عرفان و اکثر فنون متداول نیز، متبحّر بوده است. از کارهای بی‌سابقه ابن جوزی، بیان یک دوره تفسیر قرآن بر روی منبر است. همچنین ابن‌جوزی در مجالسی که خلیفه حاضر بود به موعظه وی می‌پرداخت و هراسی به خود راه نمی‌داد. تدریس، بخش مهمی از زندگی اجتماعی ابن جوزی را دربرمی‌گرفت. وی استادی بزرگ و توانا بود و در پنج مدرسه تدریس می‌کرده است. ابن جوزی از سیزده سالگی به تالیف پرداخت و از آن‌جا که تا پایان عمر از نوشتن باز نایستاد شمار آثارش را تا بیش از 380 کتاب و رساله ذکر کرده‌اند. اسبابُ النُّزول، روحُ الارواح، مولدُالنَّبی و النُطقُ‌المَفهوم و... از آن جمله‌اند. وفات ابن‌جوزی در 86 سالگی در بغداد واقع شد و در مقبره بابُ الحَرْب مدفون گردید.
اعلان جنگ آلمان به روسیه در آغاز جنگ جهانی اول (1914 م)
دو روز پس از حمله اتریش به صربستان و آغاز جنگ جهانی اول در 28 ژوئیه 1914 م، دولت روسیه اعلام داشت که از استقلال و تمامیت ارضی صربستان در مقابل اتریش حمایت خواهد کرد. از این رو، در 31 ژوئیه همین سال، کشور روسیه و اتریش، هر دو اعلام بسیج عمومی کردند. روز بعد در اول اوت 1914 م، آلمان که مترصّد فرصتی برای آغاز جنگ با روسیه و توسعه قلمرو امپراتوری خود به طرف شرق بود به روسیه اعلان جنگ داد و قریب چهار میلیون سرباز را برای جنگ بسیج کرد. این جنگ چهار سال به طول انجامید و 16 کشور جهان را درگیر خود کرد. تلفات این جنگ بیش از 8 میلیون کشته و میلیون‌ها زخمی برآورد گردیده است.
روز جهانی شیر مادر
استفاده گسترده از شیر خشک و غذاهای کودک در ایام پس از جنگ جهانی دوم به‌خصوص در کشورهای توسعه‌یافته رشد چشم‌گیری یافت که همین امر، باعث نگرانی جوامع جهانی گردید. ترویج تغذیه با شیر مادر و افزایش آگاهی عموم از خواص منحصر به فرد این شیر در سلامتی کودک و حفظ و تداوم شیردهی مادران، نیازمند گامی بزرگ و اساسی بود. بر همین اساس، در اول اوت ۱۹۹۰ م سازمان بهداشت جهانی با همکاری یونیسف طی اجلاسی در شهر فلورانس ایتالیا، بیانیه‌ای را در تداوم، ترویج و حمایت از تغذیه با شیر مادر به امضا رساند. در این بیانیه بر اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر در شش ماه اول زندگی و تأثیر آن برتندرستی کودک و مادر تأکید شده است.
11 مرداد در هشت سال دفاع مقدس
دستگیری 25 تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق در شیراز 61
تجاوز هواپیماهای عراقی به شهرهای سنندج و باختران 65
شهادت هفت تن از افراد سپاه در درگیری با عناصر حزب دمکرات کردستان
برگزاری کنگره «دفاع و جنگ» در هفته جنگ
سه پاتک ناموفق ارتش عراق در شمال میمک با پشتیبانی هوایی 66
هوشیاری دشمن در غرب سردشت و شلیک گلوله‌های منور در طول شب.
برخی از رویدادهای 1 اوت
1290: در این روز سویس به صورت یک کنفدراسیون درآمد.
1492: به تصمیم پادشاهان دوگانه اسپانیا (فردیناند و ایزابلا)، یهودیان از این کشور اخراج شدند.
1778: نخستین «بانک پس انداز» در شهر هامبورگ آلمان کار خود را آغاز کرد.
1790: نخستین سر شماری نشان داد که ایالات متحده آمریکا (بدون احتساب سکنه سیاهپوست و بومیان که در آن زمان تبعه بشمار نمی‌آمدند) دارای 3 میلیون و 939 هزار و 214 تن جمعیت بود که تماما مهاجران اروپایی تبار بودند.
1957: در پی آزمایش موشک قاره پیمای شوروی و موشکی شدن این اتحادیه که قبلا هم دارای سلاحهای اتمی و از جمله بمب هیدرژنی شده بود، ایالات متحده و کانادا یک فرماندهی مشترک دفاع هوایی تشکیل دادند.
1960: شهر اسلام آباد در این روز پایتخت پاکستان اعلام شد. قبلا راولپندی پایتخت پاکستان بود. این دو شهر در نزدیکی هم قراردارند.
