به گزارش مشرق، بحران اوکراین که از پنجم اسفندماه سال گذشته با حمله روسیه به این کشور اروپای شرقی کلید خورد با گذشت بیش از ۲ ماه هنوز ادامه دارد و اینک نبرد در جبهه شرقی اوکراین در حال شدت‌یابی است؛ جنگی که تا کنون به پناهجویان آن به مرز ۶ میلیون نفر رسیده و بی‌تردید در صورت فرسودگی، بحران مذکور افزایش چشمگیری خواهد یافت.
از نگاه بسیاری از ناظران، ریشه بحران اوکراین را باید در زیاده‌خواهی آمریکا و متحدان اروپایی آن جست وجو کرد؛ وعده‌های پوشالی غربی‌ها مبنی بر الحاق کی‌یف به اتحادیه اروپا و ناتو و نیز گسترش این پیمان نظامی به شرق قاره سبز به جنگی ختم شد که برخی در صورت تداوم تعمیق آن، وقوع جنگ سوم جهانی را دور از ذهن نمی‌دانند.
طنز تلخ ماجرا اما استاندارد دوگانه آمریکا در زمینه حمایت از دموکراسی و حقوق بشر در اوکراین وکشورهای خاورمیانه است که این تناقض رفتاری از نگاه رسانه‌های جهان و مردم کشورهای مختلف دور نمانده‌است.
در همین پیوند وبسایت تحلیلی «ریسپانسیبل استیت کرفت» (دولتداری مسئولانه) وابسته به اندیشکده کوئینسی در گزارشی با عنوان «تناقضات آشکار سیاست آمریکا در اوکراین و خاورمیانه» به این موضوع پرداخت که بخش‌هایی از آن در ادامه خواهدآمد؛
یک بام و دوهوای دفاع آمریکا از دموکراسی
واشنگتن در حالی با ارسال سلاح به اروپا به آنها کمک می‌کند تا برای دموکراسی بجنگند که در خاورمیانه با حمایت از حاکمان مستبد عرب به نقض حقوق بشرو شکست مبارزات آزادی‌خواهی در این کشورها یاری می‌رساند. دولت بایدن از یک سو به تسلیح اوکراین اقدام می‌کند و از سوی دیگر به همان اندازه از رویارویی مستقیم نظامی با روسیه اجتناب می‌ورزد.
از آنجایی که جنگ اوکراین اثرات قابل توجهی بر مسائل سیاسی و اقتصادی خاورمیانه برجای گذاشته‌است، نگاه عمومی در خاورمیانه همواره شاهد چنین تناقضات آشکاری در نحوه برخورد بایدن این دو منطقه از جهان بوده‌است.
بایدن میلیاردها دلار از انواع مختلف سلاح برای کمک به «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهوری این کشور سرریز کرده‌است. در مقابل، واشنگتن در خاورمیانه، به رغم سوابق وحشیانه نقض حقوق بشر و سرکوب آزادی‌های مدنی مردمان کشورهای این پهنه جغرافیایی از سوی دیکتاتورهای عرب اما میلیاردها سلاح به آنها فروخته‌است.
دولت بایدن همواره از آزادی انتخاب و ارزش‌هایی که در اوکراین در چارچوب جهانی جای می‌گیرند، حمایت می‌کند ولی به دلیل محلاحظات سیاسی، از گسترش همان پوشش انتخاب و آزادی به خاورمیانه خودداری کرده‌است. در جریان بحران اوکراین، بایدن و «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه او با تب وتاب در صددند تا نزدیک‌ترین متحدان واشنگتن و بزرگترین دریافت‌کنندگان تسلیحات آمریکایی را در منطقه متقاعد به محکومیت اقدامات پوتین کنند. کاخ سفید به عنوان پاداشی برای حمایت از متحدان عرب منطقه، چشمان خود را بر مطالبات مردم این کشورها در زمینه عدالت و آزادی بسته‌است.
جنگ‌افزار و کمک‌های نظامی به ارزش میلیاردها دلار از سوی آمریکا به عربستان، امارات، بحرین، مصر و سایر کشورهای عربی و غیرعرب در منطقه سرازیر می‌شود. این در حالی است که توجهی به نقض زنجیره‌ای حقوق بشر چه در عربستان و چه در مصر، امارات ویا دیگر کشورها صورت نمی‌گیرد و نیز ادامه تراژدی انسانی در یمن تنها چند نمونه از تضادهای آشکار در رویکرد واشنگتن در قبال این دو منطقه است.
چرا رژیم‌های عربی به سمت سرکوب حرکت می‌کنند؟
وقتی رژیم‌های عربی جایگاه خود را به‌عنوان بازیگران کلیدی در منطقه از دست می‌دهند، به سمت وضع قوانین و اقدامات سرکوبگرانه‌تری برای مردم خود متمایل می‌شوند. این رژیم‌ها به اشتباه برای حفظ جایگاه و نفوذ منطقه‌ای خود به افزایش سرکوب در داخل مبادرت می‌ورزند این نگاهی تقلیل‌گرایانه وکوته‌اندیشانه است که آنها همزمان با محدوسازی و سرکوب اراده، خلاقیت و آرزوی آزادی مردم، در مسیر توانایی کشورهای خود با هدف رشد اقتصادی و نوآوری فناوری قدم برمی‌دارند.
آرمان جهانی آزادی و دموکراسی به عنوان آرزوی مردم سراسر جهان باید نه بر پایه ارزیابی‌های سیاسی بدبینانه بلکه بر اساس اصول مورد حمایت واقع شود.
