به گزارش مشرق، عبدالباری عطوان در مطلبی در رای الیوم با اشاره به تحولات قزاقستان از آن به عنوان نزاع پیچیده میان محور روسی-چینی از یکسو با محور غربی به رهبری آمریکا از سوی دیگر بر سر مناطق نفوذ در اروپای مرکزی (اوکراین) و آسیای مرکزی (قزاقستان)، نام برده است.

این تحلیلگر امور بین الملل چند پرسش را مطرح کرده و نوشته است: چرا پوتین اجازه انقلاب رنگی دیگری برای براندازی متحدانش در قزاقستان و تکرار وقایع اوکراین را نخواهد داد؟ آیا به این سبب رهبر چین فوراً او را حمایت کرد؟ چگونه مشورتهای تونی بلر یکی از نشانه های فساد و مقدمه اعتراضات در کشور بوده است؟ پس از انتخابات چه رخ خواهد داد؟

وی نوشت: قزاقستان از نظر مساحت نهمین کشور جهان و دارای بیشترین ذخایر نفتی در دریای خزر است، این کشور روزانه یک میلیون و صد هزار بشکه نفت تولید می‌کند و ۱۹ میلیون نفر جمعیت دارد که اکثر آن‌ها مسلمان هستند.

وی می نویسد: آمریکا برای منحرف کردن توجه روسیه از اوکراین به قزاقستان به عنوان مهمترین متحد خود که دارای بیشترین ثبات در منطقه است، می‌خواهد این انقلاب یک «انقلاب رنگی» باشد و شاید اگر سرعت عمل روسیه در پاسخ به درخواست کمک «قاسم جومرت توقایف» رئیس جمهور قزاقستان و اعزام بیش از دو هزار نظامی به عنوان رئیس سازمان پیمان امنیت جمعی (به مثابه ناتو کوچک است) نبود آمریکا در طرح‌های خود موفق می‌شد آمریکا برای منحرف کردن توجه روسیه از اوکراین به قزاقستان به عنوان مهمترین متحد خود که دارای بیشترین ثبات در منطقه است، می‌خواهد این انقلاب یک «انقلاب رنگی» باشد و شاید اگر سرعت عمل روسیه در پاسخ به درخواست کمک «قاسم جومرت توقایف» رئیس جمهور قزاقستان و اعزام بیش از دو هزار نظامی به عنوان رئیس سازمان پیمان امنیت جمعی (به مثابه ناتو کوچک است) نبود آمریکا در طرح‌های خود موفق می‌شد.

عطوان در ادامه آورده است: ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به هیچ قیمت با «انقلاب رنگی» (دیگری) که باعث تشکیل یک نظام طرفدار غرب در جنوب روسیه شود موافقت نخواهد کرد و با قاطعیت با اقدامات امریکا علیه همپیمانان خود در آسیای مرکزی مقابله خواهد کرد.

وی می نویسد: این اعتراضات به طور مسالمت آمیز و در اعتراض به گرانی، افزایش میانگین فقر در کشوری که از کشورهای ثروتمند آسیای میانه است و همچنین در اعتراض به افزایش میانگین بیکاری و فساد دولتی آغاز شد. همه این ویژگی‌ها درگاه بزرگی است که توطئه‌های غربی خصوصاً توطئه‌های آمریکا با ورود به آن، باعث شعله ور شدن انقلاب‌ها در کشورهای غیر متحد می‌شود.

عطوان آورده است: نور سلطان نظربایف، رئیس جمهور سابق قزاقستان که بیش از ۳۰ سال قدرت را از زمان استقلال این کشور پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دست داشت و این کشور را به مزرعه خانوادگی خود تبدیل کرد، سمبل فساد در قزاقستان است و مسوولیت فقر و تنگدستی شهروندان این کشور را بر عهده دارد و شاید عجله جانشین وی توقایف در کاهش بهای بنزین و تعهد وی برای اجرای اصلاحات سیاسی و اقتصادی بیانگر عبرت گرفتن وی از درس‌های انقلاب‌های رنگی سابق باشد که امریکا و کشورهای غربی پشت آن‌ها قرار داشتند تا بدین ترتیب مانع ورود قزاقستان به گرداب هرج و مرج، بی ثباتی و تجزیه شود.

وی در پایان نوشت: تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس که مشاور دولت رئیس جمهور سابق قزاقستان بود هر جا که باشد باعث افزایش فساد و آغاز مقدمات انقلاب‌های رنگی به هر شیوه‌ای خواهد بود و ما شاهد مشاوره‌های وی به بسیاری از کشورهای حاشیه خلیج فارس و غیره هستیم.