به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، آيت الله هاشمي رفسنجاني در اين يادداشت خاطرنشان کرده است: روز ملي مبارزه با استکبار جهاني، فرصت مناسبي است تا ضمن واکاوي عميق پرونده استعمارستيزي مردم ايران، از سطحي‌نگري بپرهيزيم و مکررات فراوان تاريخ را آيينه عبرت بدانيم که چگونه استعمارگران با سياست شوم «فرّق تسد» هنوز به تلاش مذبوحانه خود براي زورگويي و استعمار ايران اسلامي ادامه مي‌دهند.متن کامل ديدگاه‌هاي رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام درباره 13 آبان به اين شرح است:
"در ميان تقويم‌هاي ملل و نحل، روزهايي هستند که از مصاديق بارز «نقطه عطف» عبور از ظلمات الي النور به حساب مي‌آيند، روزهايي که شايد يادآور يک حادثه يا برنامه‌اي ساده باشند، اما چون آرامش قبل از طوفان يا آتش زير خاکستر، در روند تاريخ، ابتداي يک اتفاق بزرگ يا آغاز حرکت يک جامعه به سوي وقايع سرنوشت‌ساز مي‌باشند. اتفاقاتي که يک روز معمولي را در ميان ايام يک سال، چون قله دماوند در ميان کوه و دشت و دامن برافراشته و برجسته مي‌نمايند.
نگاهي از سر تأمل و تدقيق به روزهاي مهم تاريخ معاصر ايران، به‌ويژه اتفاقاتي که از سال 1342 سير سقوط يک رژيم مستبد و روند پيروزي، تثبيت و تداوم يک نظام مبتني بر اراده مردم را تسريع بخشيد، نشان مي‌دهد که در ميان همه روزها، 13 آبان به تمام معنا يوم‌الله است.
روزي که اتفاقات آن در طول سال‌هاي مبارزه و پيروزي، به حق آن را با عنوان «روز ملي مبارزه با استکبار جهاني» بر صحيفه تاريخ جاودان کرد. تبعيد يک شخصيت جليل‌القدر و مرجع عظيم‌الشأن تقليد از سلاله اهل بيت و يک استاد مبرّز حوزه‌هاي علميه در 13 آبان 1343 که پس از رحلت آيت‌الله العظمي بروجردي به نظر بزرگان علوم ديني، مرجع محبوب عام بود، آن هم به کشوري که آن روزها عَلَم شکسته سکولاريسم و لائيک را بر دوش مي‌کشيد، خون غيرت مردم يک کشور تشنه معارف تشيّع را چنان به جوش آورد که در طول 17 سال مبارزه جانانه، هدايت‌هاي داهيانه آن آفتاب پشت ابر را در اعياد، وفيات و مناسبت‌هاي خاص از زبان زبرالحديدها به گوش جان مي‌شنيدند و شکنجه، تبعيد و زندان مبارزين و ارعاب و تهديد همراه با کشتار بي‌رحمانه مردم، صخره‌هاي قيام را صمّاتر مي‌کرد و به تدريج دامنه قيام، تمام گستره جغرافيايي ايران را با تمام اقشار و اصناف دربرگرفت، به‌گونه‌اي که دانش‌آموزان با همه صغر سنّي و آموزش‌هاي عاري از پرورش و دانشجويان انقلابي و بيدار، در 13 آبان 1357 خيابان‌هاي مرکز حکومت را سرشار از شميم فريادهاي استقلال‌طلبي و آزادي‌خواهي و مطالبه برگشت آيت‌الله العظمي خميني به ميهن کردند و با کمال صداقت و شجاعت، شهادت را در فضاي جامعه و به‌ويژه در مدارس و دانشگاه تهران عطر افشاني کردند.
آن نوجوانان دانش‌آموز و دانشجو در آن روز تاريخي در ميدان مبارزه با زياده‌خواهي‌هاي استعمار و التماس‌هاي ذليلانه استبداد که براي ماندن در قدرت دست به دامان خرافات و ريا شده بود، تمام کشور را مدرسه عشق کردند و معلميني شدند که مکتب‌آموز دانش‌آموزان آنان، دانشجوياني بودند که حماسه‌اي ديگر و به تعبير حضرت امام(ره) «انقلاب دوم» را در 13 آبان 1358 با تسخير لانه جاسوسي خلق کردند.
سه اتفاق مهم 13 آبان، اين روز را در گرماگرم خفقان نفس‌گير سال 1343 و عربده‌کشي‌هاي خياباني نظاميان پهلوي سال 1357 و تبليغات پرطمطراق و دهن پرکن گروهک‌هاي وابسته با انديشه‌هاي مسموم غرب و شرق سال 1358، در تاريخ معاصر مشعشع کرده و استبدادگريزي و استکبارستيزي به‌عنوان شاخص يک حکومت الهي، ذهن و زبان نوجوانان، جوانان و همه اقشار را در طول 32 سال چنان پرورش داد که حسين فهميده، حسين علم‌الهدي و حسين خرازي، نمونه‌هاي يک آسمان پر از ستاره‌اند. ستارگاني که در طول 8 سال دفاع مقدس و دوران جبران عقب‌ماندگي‌ها و عقب‌افتادگي‌ها براي دوستان خوشه‌اي پروين و براي دشمنان خوشه‌هاي خشم و شهاب‌سنگ‌هاي آتشين بودند.
جواناني که اکنون پس از گذشت 32 سال از پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي، با تغيير روش قدرت‌هاي استکباري براي برگشت به جزيره امن خويش، شيوه‌هاي دفاعي- تهاجمي خويش را متناسب با شرايط زماني و مکاني به روز کرده‌اند و اين بار با سرمايه عظيم دانش و آگاهي که محور سند چشم‌انداز 1404 است، مي‌خواهند شعار خودجوش مردم در روزهاي داغ مبارزه و پس از آن براي «استقلال، آزادي و جمهوري اسلامي» تفسير و خواب استعمارگران براي سيطره مجدد بر ايران اسلامي وارونه تعبير شود.
البته نبايد فراموش کنيم که زحمت بسيار براي نيل به آرمان‌هاي والا، مسبوق به سابقه از گذشته‌هاي دور است و مطمئناً در اين مسير، استعمار که در استعمال لطايف الحيل يد طولايي دارد، انديشه‌هاي استبدادطلب و ذات‌هاي خفقان‌پرست را با تطميع و تشويق پرورش و با تلبيس رخنه مي‌دهد تا با گره‌هاي کور در رشته‌هاي مودت قديم و ايجاد حفره‌هاي القايي در نيم قرن همراهي، هم‌زباني، هم‌فکري و همدلي مبارزين و مردم، قيچي قطع منافع اسلامي و ملي را تيز نمايد تا بار ديگر دو لبه استعمار و استبداد با همه ضديت در کنار هم آرام گيرند.
استعمار، گرگ پيري است که چون مي‌بيند توان مقابله با ظرفيت‌هاي به فعليت رسيده ايران اسلامي و قدرت فريب جوانان دانش‌آموز و دانشجو و قاطبه مردم داراي بلوغ سياسي را ندارد، لباس ميش مي‌پوشد و با سوءاستفاده از تجاهل و تغافل عوامل خويش و اعمال غيراخلاقي‌ترين و غيرانساني‌ترين شيوه‌هاي کينه‌جويي در مستندات تاريخ‌ساز انقلاب تشکيک مي‌کند تا جامعه نسبت به کليت نظام از آغاز تاکنون ترديد نمايد.
روز ملي مبارزه با استکبار جهاني، فرصت مناسبي است تا ضمن واکاوي عميق پرونده استعمارستيزي مردم ايران، از سطحي‌نگري بپرهيزيم و مکررات فراوان تاريخ را آيينه عبرت بدانيم که چگونه استعمارگران با سياست شوم «فرّق تسد» هنوز به تلاش مذبوحانه خود براي زورگويي و استعمار ايران اسلامي ادامه مي‌دهند.
والسلام
