به گزارش مشرق به نقل از مهر، شهیدالعالم؛ عکاس بین‌المللی و یکی از داوران جایزه جهانی بیداری که در ایران است، در سخنرانی که عصر روز گذشته در موزه امام علی‌(ع) داشت گفت: موضوع سخن من در مورد عکاسی است که یک زبان بین‌المللی است و احتیاج به حرف زدن در موردش نیست ولی باید بگویم متاسفانه هنوز یک کتاب درست و کامل در مورد عکاسی چاپ نشده است.

وی افزود: من زیاد عکاسی کرده‌ام و چندین سال است که عکاسی کردن را به دیگران هم یاد داده‌ام ولی وقتی می‌خواهم در مورد عکاسی صحبت کنم اکثر نمونه‌های عکس‌ها از کشورهای غربی است، همه بروسون را می‌شناسند ولی کسی عکاسان کشور خودش را نمی‌شناسد و این بسیار جای تاسف دارد.

وی ادامه داد: روزی در هاروارد سخنرانی داشتم. درآن روز یک عکاس آمریکایی در مورد سختی‌های عکاسی مستند و خبری صحبت می‌کرد و می‌گفت که برای یک پروژه عکاسی 20 هزار دلار می‌خواسته و در حال پیگیری وصول پولش است. خانمی از عکاسان مکزیک در کنار من نشسته بود که آرام به من گفت:" با این پول ا در کشور خودمان برای عکاسی یک انقلاب راه‌ خواهیم انداخت." این تفاوت عکاسی کردن در غرب و شرق است.

این عکاس بین‌المللی گفت: من از طبقه متوسط بنگلادش هستم که اکثر جوانان این قشر یا به دنبال پزشکی، مهندسی و یا دبیری هستند ولی هیچ‌کدام عکاس نمی‌شوند. من در لندن شیمی می‌خواندم ولی به این نتیجه رسیدم که می‌توانم با کاری که به آن عشق می‌ورزم یعنی عکاسی زندگی خودم را اداره کنم.
 
وی در بخش دیگری از صحبت‌ها خود گفت: من در غرب چیزهای زیادی دیدم ولی آن چیزی که بیشتر نمود داشت و نمایان بود هم نژادپرستی و هم تبیعیض است و من در این فضا کار خودم را شروع کردم.

وی با نمایش عکسی از آثار خود که جایزه شورای هنر انگلیس را دریافت کرده بود ادامه داد: وقتی شروع به کار می‌کنید جوایز خیلی برایتان مهم است زیرا به عنوان یک نشان در رزومه شما در کارتان خواهد بود.

شهیدالعالم با نمایش عکسی از انقلاب بنگلادش گفت: من به خاطر یک هدف به بنگلادش برگشتم. در آنجا حکومت دست ژنرال محمدحسین ارشاد بود که من نیز مانند کل ملت بنگلادش قصد براندازی آن را داشتم که با عکس‌هایم به جنگ این دیکتاتور رفتم.

وی در بخش دیگیری از صحبت‌ها خود گفت: غربی ها یک‌سری تفکر نسبت به کشورهای شرقی دارند و این تفکر ثابت است که اجازه نمی‌دهد زیبایی‌ها و ظرافت‌هایی که در فرهنگ‌های ما  جاری است به دنیا نشان داده شود.

این عکاس بنگلادشی خاطرنشان کرد: آفریقایی‌ها یک ضرب‌المثل دارند که می‌گوید" تا زمانی که شیرها یک راوی منصف نداشته باشند همیشه داستان‌های شکار به نفع شکاچی‌ها تمام می‌شود." من از همه می‌خوام که بیاییم و خودمان راوی خودمان باشیم همانطور که من در دوره‌هایی از زندگی عکاسی خودم از زندگی روزمره بنگلادشی‌ها عکس گرفتم.

شهیدالعالم درباره نمایشگاه جایزه جهانی بیداری گفت: در اولین نگاه، مکان نمایشگاه بود که نظر مرا به خود جلب کرد، جای بسیار فوق العاده‌ای بود و همین که در فضای گالری‌ها راه می‌رفتم، متوجه زیبایی و تناسب آن برای برگزاری این مسابقه می‌شدم به خصوص که چیدمان کارها به گونه‌ای بود که بیننده را گیج نمی‌کرد. همه اینها در کنار هم باعث می‌شود بگویم که کمی به شما حسودی می کنم! آرزو می‌کردم ما هم چنین مکان مناسبی برای برگزاری نمایشگاه‌هایمان داشتیم. غیر از فضای نمایشگاهی، عکس‌ها و همچنین پوسترها هم خیره کننده بودند. به خصوص پوسترهای بخش جنبی یعنی آثار پکا لوری و چازماویان دیویس که در طبقه همکف به نمایش درآمده بود.