به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام و المسلمین محمد جواد مهریار گفت:  شخصیت الهی امام حسین (ع) با قیام خود، روحی تازه به دین مبین اسلام بخشید و سبب شد اسلام ناب محمدی تا به امروز مدیون جان‌فشانی ایشان باشد؛ عظمت این نور مقدس و اهمیت جهاد و انقلاب ایشان به حدّی مهم است که سال‌ها قبل از واقعه عظیم عاشورا، رسول خدا (ص) به عظمت قیام و نحوه شهادت امام و یارانشان و حتی به اهمیت خاک کربلا اشاره فرمودند.

وی افزود: بر همین اساس اخبار شهادت امام حسین (ع) و چگونگی شهادت و معرفی سرزمین کربلا و محل شهادت آن حضرت، از جمله نکاتی است که بزرگان، محدثین و مورخین اهل سنت به آن در کتاب‌هایشان پرداخته‌اند و این واقعه مهم را به سه دسته تقسیم کرده‌اند.

دسته‌اول: آوردن خاک کربلا توسط جبرئیل امین برای پیامبر (ص)

این کارشناس مذهبی ادامه داد: هیثمی، از علمای بنام اهل‌سنت در مورد خاک کربلا و خبردادن جبرئیل از شهادت امام‌حسین (ع) در سرزمین کربلا، می‌نویسد: «از ام‌سلمه نقل شده: رسول خدا (ص) روزی در خانه من نشسته بودند و فرمودند: کسی بر من وارد نشود. من در حالی‌که چشم انتظار ورود کسی بودم، حسین (ع) بر ایشان وارد شد. در این‌هنگام صدای بلند گریه‎‌های رسول‌خدا (ص) را شنیدم.؛ ام‌سلمه در ادامه می‌گوید: «جبرئیل به رسول الله (ص) عرض کرد: امت شما به‌زودی در سرزمینی به نام کربلا حسین را به شهادت خواهند رساند و مقداری از خاک محل شهادت حسین (ع) را به پیامبر (ص) نشان داد.»

دسته‌دوم: امانت گذاشتن خاک کربلا توسط پیامبر (ص) و سپردن آن به بعضی از همسرانشان

حجت الاسلام مهریار تصریح کرد: نویری هم در کتاب خود، از امانت گذاشتن تربت کربلا توسط رسول خدا (ص) نزد ام‌سلمه یاد می‌کند و می‌نویسد: «روایت شده رسول‌خدا (ص) به ام‌سلمه مقداری از خاک مقتل امام حسین (ع) که جبرئیل برای ایشان آورده بود، سپردند. پیامبر (ص) به ام‌سلمه فرمودند: هنگامی‌که این خاک به خون مبدل شد، بدان که آن روز حسین (ع) به شهادت رسیده است. ام‌سلمه از آن خاک در ظرف شیشه‌ای نگهداری می‌کرد؛ هنگامی‌که امام حسین (ع) به شهادت رسید، خاک به خون تبدیل شد و مردم مدینه از شهادت سیدالشهدا (ع) مطلع شدند».

دسته سوم: رؤیت رسول خدا (ص) در عالم رؤیا توسط بعضی از اصحاب

وی در ادامه به سومین دسته از روایات درباره اباعبدالله (ع) اشاره و مطرح کرد: احمد بن حنبل هم به رؤیای صادقه صحابی جلیل‌القدر رسول الله (ص) اشاره می‌کند و به نقل از او می‌نویسد: «ابن‌عباس می‌گوید: من خواب پیامبر خدا (ص) را در نیمه روز عاشورا دیدم، در حالی‌که سر و صورت او سرشار از غبار و گرد و خاک بود و نزد ایشان ظرفی شیشه‌ای بود که در آن خون و یا چیزی مثل آن بود. به ایشان عرض کردم:‌ای رسول خدا! نزد شما چه چیزی است؟ حضرت فرمودند: در این ظرف خون حسین و اصحاب اوست.»

این پژوهشگر مذهبی در پایان گفت: نکته مهم این است که براساس روایات محدثین اهل‌سنت، دیدن رسول خدا (ص) در عالم رؤیا و خواب، همانند زیارت و رؤیت ایشان در بیداری است. مسلم بن حجاج در کتاب صحیح خود به نقل از پیامبر خدا (ص) می‌نویسد که حضرت فرمودند: «هر کس مرا در خواب ببیند، واقعاً مرا دیده است، زیرا شیطان نمی‌تواند شبیه به من درآید.»