به گزارش مشرق به نقل از مانا، در این نشست که هیئت های نمایندگی بیش از یکصد کشور عضو و ده ها سازمان بین المللی دولتی و غیر دولتی حضور پیدا کردند، قطعنامه ها، توصیه نامه ها و دستورالعمل های متعددی به تصویب رسید.

در این نشست هیئت دو نفره ایران شامل علی اکبر معاون نماینده دایم جمهوری اسلامی ایران نزد IMO و سید علی موسوی شرکت داشتند.

یکی از مهم ترین دستور کارهای نشست، دزدی دریایی و حملات مسلحانه علیه کشتی ها به ویژه در آب های سومالی و خلیج عدن و راه های مبارزه با این پدیده بود. در این دستور کار به طور خاص به موضوع استفاده از کارکنان مسلح بخش خصوصی بر روی کشتی ها جهت تأمین امنیت کشتی های عبوری از آب های ساحلی کشور بحران زده سومالی و منطقه خلیج عدن سندهای متعددی ارایه شد و هیئت های نمایندگی کشورها و سازمان های بین المللی همکار IMO نیز دیدگاه های حقوقی و فنی خود را مطرح کردند.

کمیته ایمنی دریانوردی سازمان بین المللی دریانوردی با پنج ملاحظه دستورالعملی را با عنوان راهنمای موقت برای شرکت های امنیت دریانوردی خصوصی عرضه کننده نیروی امنیتی مسلح قراردادی بخش خصوصی بر روی کشتی های در منطقه با ریسک بالا به تصوب رساند.

ملاحظات مورد نظر کمیته که در خود دستور العمل نیز به آن ها اشاره و تأکید شده به این شرح است :

1- این یک حق ویژه و انحصاری دولت پرچم (FLAG STATE) است که براساس قوانین و مقررات داخلی و ملی خود اجازه استفاده از نیرو مسلح بخش خصوصی بر روی کشتی های تحت پرچم خود را خواهد داد و برخی دولت ها ممکن است، چنین اجازه ای را به مالکان کشتی ها ندهند.

2- شرکت های عرضه کننده نیروهای مسلح بر روی کشتی ها باید متوجه مسئولیت های حقوقی استفاده از چنین نیروهایی باشند و لازم است، تأییدیه مقامات ذی صلاح مربوطه از جمله دولت صاحب پرچم، کشوری که در آن جا شرکت ثبت شد و کشورهایی را که عملیات استفاده از نیروها در آن صورت می گیرد یا مدیریت می شود، دریافت کنند.

همچنین در آب های داخلی و بنادر، دولت ساحلی دارای حاکمیت مطلق است و رعایت مقررات آن از سوی نیروی امنیتی مسلح از جمله دریافت مجوز قبلی الزامی است.

3- دستورالعمل تهیه شده یک سند حقوقی لازم الاجرا نیست و صرفا متضمن حداقل توصیه های راجع به شایستگی ها و توانایی های یک شرکت خصوصی امنیت دریانوردی حرفه ای است.

4- این دستورالعمل و استفاده از نیروی مسلح صرفا ناظر به منطقه با ریسک بالا " High Risk Area” است و نباید به سایر مناطق تسری داده شود.

منطقه با ریسک بالا نیز در کتابچه موسوم به Best Management Practices” که با همکاری چند سازمان بین المللی دریایی غیر دولتی تهیه و به مالکان و اپراتورهای کشتی ها ارایه شده، تعریف شده است.

5- این دستورالعمل باید با توجه به دستورالعمل برای مالکان کشتی ها، فعالان کشتی ها و ناخدایان و دستورالعمل برای دولت های پرچم مورد عمل واقع شود.