به گزارش مشرق، محمدرضا کائینی در صفحه اینستاگرامش نوشت: در صدمین زادروز زنده یاد دکتر سیمین دانشور، اشاره به نکته ای در باب تبار و هویت اعتقادی وی، مفید می نماید.

یکی از اشتراکات او با شوی خویش زنده یاد جلال آل احمد، تعلق هر دو به خاندانی روحانی و حتی سیاسی و مبارز است. (بر خلاف عده ای بی اطلاع یا غرضمند، که روحانی زاده بودن جلال را، به یکی از اسباب واگرایی میان آن دو تبدیل کرده اند!) وجود این خصیصه در سیمین، در آثار وی نیز رخ نموده و او با مقولات دینی و سیاسی، آشنایی خوبی نشان می دهد و در داستان های کوتاه و بلند و ایضا مقالات خویش، از آنها به نیکی بهره گرفته است. اما آنچه در این مختصر به بازخوانی آنیم، تصریحی است که او در یکی از نامه های خویش به جلال آل احمد در سفر وی به اروپا، در باب تاثیر پذیری از نیای خویش "حاجی مجتهد حکمت شیرازی" دارد. وی در بیست و سوم دی ماه چهل و یک، در نامه به جلال چنین آورده است:

"...اسلام به ذات خود ندارد عیبی
هر عیب که هست در مسلمانی ماست

می دانی که من مسلمان هستم. پدر و جدّ و برجدّ من هم، مسلمان بوده اند. جدم حاجی مجتهد حکمت بوده، که وقتی از نجف آمده، تمام مردم شیراز که اغراق است، گروه بسیاری از مردم، به استقبالش رفته اند و در مجلس مؤسسان هم، به رضاشاه رأی نداده...هر چند خانه نشین بود و از منبر و مسجد محروم بود و به ملک داری پرداخت‌. اهل شعر و شاعری هم بود و کتابخانهٔ گرانبهای وسیعی هم داشت...پدربزرگم این شعر را زیاد می خواند و از بس که خوانده بود، با وجودی که بچه بودم، حفظ شده بودم. کلاس چهارم ابتدایی بودم، که مُرد. فکر می کنم شعر، از ابن سینا باشد:

کفر چو منی گزاف و آسان نبود
محکم تر از ایمان من ایمان نبود
در دهر چو من یکی و آن هم کافر
پس در همه دهر یک مسلمان نبود

این شعر بیش از سی سال است که در ذهن من مانده..."

پ ن اول: نامه فوق آمده، در کتاب سوم از "نامه های سیمین دانشور و جلال آل احمد" صفحه سیصد و سی و پنج، آمده است.
پ ن دوم: تصویر، سیمین دانشور را در دوران کودکی (نفر دوم از راست) در کنار خواهران و برادران خویش و نیز خدمتکار خانوادگی آنها، نشان می دهد.