سرویس ورزش مشرق – اتفاقات دنباله دار دو باشگاه سرخابی پایتخت در دوران وزیر شدن مسعود سلطانی فر نه تنها رو به کاهش می گذارد بلکه هر دم ازین باغ بری می رسد و تازه تر از تازه تری می رسد.

اغلب مدیران وقتی بر مسندی که هیچ تجربه ای در آن ندارند منصوب می شوند پس از یکی دو سال خرابکاری و امضاهای غلط زیر احکام منصوبین شان، بر کار تسلط پیدا کرده و متوجه اشتباهات شان می شوند و سعی در عدم تکرار یا بعضا حل و فصل مشکلات قبلی برمی آیند اما در وزارت ورزشی که مسعود سلطانی فر وزیرش است این شیپور از سر گشادش دمیده شده و همچنان هم اصرار بر دمیده شدن بر سوراخ گشادش مشاهده می شود.

نمونه آخر این اتفاقات انتشار ویدیویی از مهدی رسول پناه بود که با ادبیاتی چاله میدانی و به دور از شان یک مدیر، در حال بی حرمتی به سرمربی و برخی از اعضای تیم پرسپولیس و نیز برخی اقدامات ارزشی انجام گرفته در این تیم بود اما هیچ واکنش و برخوردی با رسول پناه رسمی و به شکل علنی برای تلطیف اوضاع صورت نگرفته است.

مسعود سطلانی فر ظرف این چند ماه اخیر و پس از انتشار ویدیوی بی حرمتی های رسول پناه حتی حاضر نشد مصاحبه ای در این باره انجام بدهد و بابت گماردن چنین فردی بر مسند مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس توضیح بدهد، چه برسد به عذرخواهی از مردم و طرفداران پرسپولیس! این در حالی بود که خود رسول پناه در این باره مجددا همچون بار اولی که ویدیوی قبلی منتشر شد از همه عذرخواهی کرد ولی ظاهرا نه خبری از استعفاست و نه برکناری!

آنچه در این اوضاع بیش از هر چیز موجب ناراحتی مخاطبان فوتبال به ویژه باشگاه پرسپولیس می شود بی تفاوتی شخص وزیر به این ماجراست. عجیب اینکه خیلی ها در این بین جعفر سمیعی مدیرعامل باشگاه را مقصر می دانند که چرا با رسول پناه برخورد نمی کند در صورتی که او به عنوان مدیرعامل باشگاه قادر به برخورد با رییس هیأت مدیره باشگاه نیست و حتی هنوز هم عضو هیات مدیره نشده است. اگر کسی در این ارتباط باشد که بتواند با رسول پناه برخورد کند شخص وزیر ورزش است که ریاست مجمع باشگاه پرسپولیس را هم برعهده دارد که البته تا این زمان خبری از تنبیه، برکناری یا توضیحی در ارتباط با این افتضاح دیده یا شنیده نشده است!

سئوال مهمتر بی تفاوتی مجلس شورای اسلامی به این همه اتفاق در وزارت ورزش است که هربار رخ می دهند و هر بار کسی نیست که سئوالی را در این ارتباط مطرح کند. ظرف یکسال اخیر تنها در دو مورد شاخص دیگر در اشتباهات بزرگ، یک مفسد اقتصادی به هیأت مدیره باشگاه استقلال وارد و سپس با فرار از کشور متواری شد و در موردی دیگر مارک ویلموتس سرمربی بلژیکی بود به فدراسیون فوتبال توصیه شد تا او را به عنوان هدایت کننده تیم ملی فوتبال ایران برگزیند و مهدی تاج هم بارها این موضوع را توضیح داد که به سفارش مسعود سلطانی فر این فرد را انتخاب کرده اند! اما باز هم می بینیم که این وزیر بدون توضیح برای مردم و همچنین نمایندگان مردم در خانه ملت به صدارت در وزارت ورزش ادامه می دهد و به جای درس گرفتن از شیوه انتصاب مدیرانی مانند ایرج عرب، محمدحسن انصاری فرد و مهدی رسول پناه در پرسپولیس و یا انتصاب سید رضا افتخاری، امیرحسین فتحی، اسماعیل خلیل زاده و احمد سعادتمند و احمد مددی در استقلال باز هم از صندلی ریاست مجمع این دو باشگاه به تداوم اشتباهات قبلی اصرار می ورزد.

هرچند از وزیری که علاقه عجیبی به انتصاب سرپرست موقت در زیرمجموعه اش دارد و در اغلب فدراسیون ها در چند سال اشتباهات و انتصابات غلطی داشته و هیچ بازخواستی نشده، انتظار تغییر و عذرخواهی در چند ماه پایانی وزارتش بیهوده است و ظاهراً تنها باید منتظر ماند تا دوران وزارتش به اتمام برسد.