به گزارش مشرق، محمد ایمانی فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: بهتر از هر کس می داند که مجلس، طبق اصول متعدد قانون اساسی، مسئول نظارت بر عملکرد دولت است و حتی می تواند گوش رئیس جمهور را در صورت عدم کفایت بگیرد و از مدیریت کنار بگذارد. با این وجود، چرا ادعا می کند مجلس نباید بر عملکرد دولت نظارت کند؟ و چرا اصرار دارد هر روز مجادله تازه ای به راه اندازد؟

دست او پس از هفت سال وعده و پشت هم اندازی، خالی تر از همیشه است. می داند که مقبولیتش نزد مردم، به زیر ده درصد رسیده و هر روز مورد دعای خاص (!) ده ها میلیون ایرانی است. بنابراین می خواهد با زدن زیر میز، به زعم خودش، بازی را تغییر دهد.

می داند تا هفت هشت ماه دیگر، نامی از او جز به ملامت و مذمت نخواهد ماند. می داند که سال ۹۴ وقتی برجام اعلام شد، به پایان رسید و پنج سال بعدی را فقط وقت کشی کرده است؛ خود را گرفتار کارنامه پر خسارت خویش می داند و بنابراین، وانمود می کند کار بلد بود، اما نگذاشتند کار کند!

می داند ثبات کشور، برای نظام چقدر مهم است؛ همان گونه که دقیقا می داند دشمنان تحقیر شده،  برای به هم زدن ثبات ایران چه تدارک پر حجمی می کنند.

می داند که نظام، بی ثبات شدن چند ماهه دولت را صلاح کشور نمی داند. بنابراین حاشیه ها و مجادلاتی را بر می سازد که اتفاقا مطلوب دشمن است.

آقای روحانی در چند ماه باقی مانده از دوره اش، دو انتخاب بیشتر ندارد؛ به مسیر خدمتگزاری برگردد و جبران کند؛ یا این که بر خط خطا اصرار ورزد و هزینه های جدید برای کشور بتراشد. در بازی دوم، لاجرم مجبور است مهره پیاده شطرنج دشمن شود؛ مهره ای که قبل از همه قربانی می شود.

برخی توهمات زرنگی، عین بیخردی است، انسان را طعمه شیاطین می کند؛ و از آن جمله است فهم غلط از تحمل خدا و بندگان مومن او و مهلتی که می دهند. این مهلت، برای جبران، یا بسته شدن راه عذر است، و نه مجال حرمت شکنی بیشتر.

عاقل واقعی اگر دنبال حُسن عاقبت است، از استدراج و املاء و امهال خداوندی که در سیره بندگان مومنش جاری است، غافل نمی شود و حمل بر ندانستن یا نتوانستن نمی کند. "سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لَایَعْلَمُون وَأُمْلِی لَهُم إِنّ کَیدی مَتین" و "إِنَّما نُملی لَهُم لِیزْدَادُوا إِثْما وَلَهُم عَذابٌ مُهین"

مقتدای انقلاب و نیروهای انقلابی در ارکان نظام، به امیر مومنان (ع) تاسی کرده اند که پس از هزیمت پیمان شکنان جمل فرمود "مَا زِلْتُ أَنْتَظِرُ بِکُمْ عَوَاقِبَ الْغَدْرِ وَ أَتَوَسَّمُکُمْ بِحِلْیَةِ الْمُغْتَرِّینَ حَتَّی سَتَرَنِی عَنْکُمْ جِلْبَابُ الدِّینِ وَ بَصَّرَنِیکُمْ صِدْقُ النِّیَّةِ".

"من همواره منتظر عواقب پیمان‌شکنی شما بودم و نشانه فریب خوردگان را در شما می‌دیدم ولی به خاطر استتار شما در لباس دین بود که از شما چشم پوشیدم (و راز شما را افشا نکردم) در حالی که صفای دل، مرا از درون شما آگاهی می‌داد (و از نیرنگهای شما آگاه بودم)". خطبه چهارم نهج البلاغه

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.