به گزارش مشرق، «احمد کاظمی»، دکترای حقوق بین‌الملل عمومی و نویسنده کتاب‌های "امنیت در قفقاز جنوبی"، "پان‌ترکیسم و پان‌آذریسم" و "مفهوم اقلیت در اسناد بین‌المللی حقوق بشر"، در پست اینستاگرامی خود در واکنش به اظهارات اردوغان در رژه نظامی باکو نوشت:

«صحبت‌های اردوغان در رژه باکو، تهدید تمامیت ارضی ایران و مغایر منشور سازمان ملل، مغایر قاعده حقوقی التزام کشورها به احترام به تمامیت ارضی و نقض اصول حسن همجواری بود. این موضع‌گیری اتفاقی نبود بلکه آغاز فاز دوم پروژه جنگ قره‌باغ می‌باشد. در فاز اول به بهانه آزادی اراضی اشغالی جمهوری آذربایجان، ترکیه با حمایت رژیم اسرائیل و انگلستان، پروژه اتصال جغرافیایی پان‌ترکیسم را از طریق تحمیل کریدور "مقری" در توافقنامه آتش‌بس پیگیری نمود تا ظرفیت‌های ژئوپلیتیکی ایران بویژه در حوزه انرژی در آینده  تخلیه شود.

در فاز دوم، اردوغان با این اظهارات، از یک‌سو علی‌اف را که اکنون جمهوری آذربایجان را تحت‌الحمایه ترکیه قرار داده است و از سوی دیگر، اذناب تجزیه‌طلب را در آستانه ۲۱ آذر، سالروز غائله فرقه دموکرات؛ مکلف کرده تا به تحرکات جدید تجزیه‌طلبانه علیه ایران دست بزنند. اساساً ایجاد کانون جدید ناامنی و تجزیه‌طلبی علیه ایران تعهدی است که باکو و آنکارا قبل از آغاز پروژه جنگ دوم قره‌باغ به اسرائیل و آمریکا و انگلستان داده‌اند. به همین دلیل بود که در کمال ناباوری عده‌ای،   کشورهای غربی در مقابل آزادی اراضی خارج از قره‌باغ، تنها نظاره‌گر شکست ارمنستان شدند. بنابراین باکو قرار است به عنوان یک کشور تحت‌الحمایه، از این به بعد با تشدید اجرای سیاست‌های پان‌ترکیستی و استفاده از ظرفیت‌های نیروهای تکفیری مستقر در جمهوری آذربایجان در مسیر نوعثمانی‌گری اردوغان که خود را مرید سلطان یاووز سلیم می‌داند، حرکت کند؛ همان سلطان سلیمی که  که دستش به خون هزاران آذری از جمله تبریزی‌ها در جنگ چالداران آغشته است. اشتباه سران باکو و آنکارا نیز درهمین رویکرد است. هر دو، کشورهایی هستند که با سیاست‌های تک‌قومی دنبال دولت همگن از طریق سرکوب شدید اقلیت‌ها هستند. دمیدن در قوم‌گرایی و تکرار سیاست‌های ۱۹۹۳ به تجزیه جمهوری آذربایجان و ترکیه منجر خواهد شد. تالشتان و لزگستان، پاشنه آشیل جمهوری آذربایجان و کردستان، زازاستان و علوی‌ها، پاشنه آشیل ترکیه خواهند بود.

اکنون می‌توان گفت که در آینده، تاریخ چگونه قضاوت خواهد کرد. آیا واقعاً قره‌باغ آزاد شد؟ یا اینکه الهام علی‌اف، با نوعی قماربازی و حتی بر خلاف رویکرد پدرش، به بهانه آزادی قره‌باغ، کشور را تقدیم ترکیه، رژیم صهیونیستی و هزاران صلح‌بان روس کرد که با لگدمال‌کردن استقلال این کشور، از موقعیت آن علیه ایران استفاده کنند.

خدا رحمت کند نجم‌الدین اربکان رهبر معنوی اسلامگرایان ترکیه را آن روزی که با پیش‌بینی خیالات اردوغان، وی را به فرعون و شیره انگوری تشبیه کرد که به شرابی تبدیل شده است که آینده ترکیه را تباه می‌سازد. سرمستی‌های امروز اردوغان تنها برای کسانی است که قوم‌گرایی چشمان آنها را کور کرده، باورپذیر می‌باشد وگرنه حقارت سیاست‌های شکست‌خورده اردوغان در اتحادیه اروپا، سوریه عراق؛ شرق دریای مدیترانه، یونان، مصر و لیبی بر همگان مشهود است.