ساختن این پل یک اشتباه بزرگ مهندسی و تحلیل در عملیات بود که در نتیجه آن پلی با هزینه بسیار مادی و تلفات انسانی ساخته شد. در حالی که با یک تفییر ساده مسیر راه آهن از طریق شاهرود و گردنه خوش ییلاق می شد بسادگی هم در هزینه صرفه جویی کرد و هم شهرهای بیشتری را موردپوشش راه آهن قرار داد و هم جلوی کشته شدن کارگرا ن بیگناه راهساز را گرفت. اما از آنجا که جنون یک قلدر بسواد حاکم بود که دستور العمل های ماسونها را عینا پیاده می کرد این خیانت صورت گرفت و آن پل کذایی ساخته شد و تازه به عنوان شاهکار! به زور بر اذهان جوانان مردم تحمیل شد. در حالی که اگر این پل را در هر جای دیگر دنیا بدون محاسبات تحقیق در عملیات و هزینه - فایده ساخته بودند، سازنده اش دادگاهی و محاکمه می شد.

خدا بیامرزه

روحش شاد

اگه بدونی چقدر طلا و ذخائر از ایران تقدیم انگلستانی ها کرد بهش تف و‌لعنت هم‌ میفرستی.

و ممنون از مشرق

«ملکه مادر در خاطراتش می‌نویسد: «یادم هست که رضا دو سه روز بعد از اشغال ایران به من گفت: تاجی جان ما اشتباه بزرگی کردیم که پل ورسک را منهدم نساختیم، ما باید از‌‌ همان اواسط مرداد ماه که زمزمه حمله به ایران را شنیده بودم، اقدام به نابود کردن راه‌آهن می‌کردیم. رضا تا پایان عمر همیشه غبطه می‌خورد که چرا پل ورسک را، خراب نکرده و راه متفقین را نبسته است.» (تاریخ معاصرایران_محمدرضاچیتسازان)شماره آرشیو: 131538-275م #هواهوای‌سر.