به گزارش مشرق، روزنامه خراسان نوشت: نگاهی به اقدامات دیگر کشورهای جهان ثابت می‌کند که هم‌اکنون راهکاری بهتر و مناسب‌تر از قرنطینه و محدودیت‌های رفت و آمد برای مقابله با بحران کرونا وجود ندارد:

ایتالیا: در بسیاری از مناطق، مقررات منع رفت و آمد شبانه برقرار شده است و همه رستوران‌ها، سالن‌های ورزشی و سینماها هم باید تا ساعت شش بعداز ظهر بسته شوند.

آلمان: محدودیت‌های سخت‌گیرانه از روز دوم نوامبر (فردا) به اجرا درمی‌آید و تا پایان این ماه ادامه خواهد یافت. دولت آلمان قصد دارد با تعطیلی گسترده تمام فعالیت‌های تفریحی در سطح کشور، موج دوم کرونا را بشکند.

بیشتر بخوانید

ابتلای مجدد به کرونا چقدر جدی است

کرونایی شدن ٣٠هزار آمریکایی؛ ارمغان تجمعات انتخاباتی ترامپ

فرانسه: این کشور از نخستین ساعت بامداد جمعه ٣٠ اکتبر (دو روز قبل)، قرنطینۀ یک‌ماهه خود را آغاز کرد. بر اساس مقررات تازه، رفت و آمد در دوران قرنطینه به یک ساعت در روز و تنها در پهنۀ یک کیلومتر از محل اقامت محدود شده است.

بلژیک: قرنطینه از دوم نوامبر (فردا) اجرا می‌شود. بخش‌های تجاری غیرضروری تعطیل می‌شود و کارکنان بخش‌های دولتی و خصوصی تاحد امکان مشمول دورکاری خواهند بود. در مدت قرنطینه جدید که قرار است دست‌کم تا یک‌ماه و نیم ادامه یابد، شهروندان حق پذیرفتن بیش از یک نفر از افراد خارج از خانواده را در خانه خود ندارند و حق دارند در گروه‌های بیش از ۴ نفری از خانه خارج شوند.

اسپانیا: تقریباً در تمام مناطق اسپانیا مقررات جدید قرنطینه به امید مهار کرونا وضع شده است. رفتن به خانه دیگران هم به شش نفر محدود شده است.

تجربه یک ایرانی در کانادا

درباره شیوه اجرای محدودیت‌های کرونایی در کانادا هم با یکی از ایرانیان مقیم تورنتو گفتگو کردیم و او برایمان شرایط این کشور را توصیف کرد: محدودیت‌ها در کانادا شامل ۳ فاز بود. فاز اول در ابتدای شیوع کرونا بود که شهرها کاملا قرنطینه شد و یک‌ماه و نیم ادامه یافت.

فقط فروشگاه‌های ضروری با ساعات محدودی در روز فعال بود و شهروندان هم تنها برای کارهای ضروری اجازه خروج از خانه داشتند. وقتی آمار مبتلایان روزانه به زیر ۱۰۰ نفر رسید، وارد فاز ۲ شدیم. یعنی مشاغلی که تراکم افراد در فضای بسته آن زیر ۱۰ نفر بود، اجازه فعالیت پیدا کردند.

هم‌اکنون کانادا مجددا وارد فاز ۲ شده و محدودیت‌ها افزایش یافته است و امیدوارند مجبور به تکرار فاز یک نشوند، چرا که هزینه‌ها و خسارت‌های ناشی از آن بسیار سنگین است.