به گزارش مشرق، علی موسوی درباره موضع مدیرعامل و جوابیه استراماچونی گفت: «متأسفانه شرایط این روزهای استقلال شلم‌شوربا شده است؛ هر کسی حرفی می‌زند و طبیعتاً فکر می‌کند حرف خودش درست است. در این میان نباید فکر کنیم سرمربی ایتالیایی سابق استقلال دارد عین واقعیت را می‌گوید. نباید فراموش کنیم او در چه شرایطی تیمش را رها کرد و رفت. مدیرعامل استقلال در صحبت‌هایش به پرداخت بیش از ۶۰ میلیارد تومان اشاره کرده است، اما با توجه به صحبت‌هایی که در مورد عقد قراردادهای چند میلیاردی با هر یک از بازیکنان مطرح شده است. مدیرعامل باشگاه استقلال چند ده میلیارد تعهد مالی برای این باشگاه ایجاد کرده که در هر حال باید روزی پرداخت شود. فضای مجازی به آفتی بزرگ برای فوتبال ایران و حداقل باشگاه استقلال تبدیل شده است. در فضای مجازی روی احساسات و مدیران باشگاه فشار می‌آورند قرارداد این بازیکنان تمدید شود و با فلان بازیکن هم قرارداد بسته شود. ۱۰ بازیکن هم فضا را برای پیشنهاد و درخواست ارقام کلان مناسب می‌بینند و به همین سادگی میلیاردها تومان روی بدهی‌های باشگاه می‌رود.»
موسوی در ادامه گفت: «بازیکنانی که عضو تیم‌های استقلال و پرسپولیس می‌شوند، باید ۳۰ الی ۵۰ درصد کمتر از بازیکنان تیم‌های دیگر دستمزد بگیرند. اگر فلان باشگاه متمول به یک بازیکن خوب یک میلیارد تومان می‌دهد، قیمت همین بازیکن در دو تیم پرطرفدار کشور بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان است، چون برند استقلال و پرسپولیس سالیان سال حتی تا پایان عمر روی پیشانی این بازیکنان می‌چسبد، اما حالا می‌شنوی بازیکنانی که تیم‌های دیگر با آن‌ها قرارداد سه میلیاردی هم نمی‌بندند، با باشگاه استقلال قراردادهای بالای پنج، شش میلیارد تومان امضا کرده‌اند. این هم برای باشگاه ما بد است، هم آن مدیرانی که این تعهدات مالی را ایجاد می‌کنند و کلی بدهی به ارث می‌گذارند. برای من سؤال است وزارت ورزش به عنوان متولی دو باشگاه مردمی و محبوب کشور براساس کدام معیارها مدیر منصوب می‌کند و آیا وزیر ورزش می‌داند مدیرانی که برای این باشگاه‌ها انتخاب کرده چه عملکردی به جا گذاشته‌اند؟ آیا شنیده‌اید در سال‌های گذشته در همین باشگاه استقلال مدیرانی که چند مربی و بازیکن خارجی را تحت تعهد مالی قرار داده‌اند و می‌بینیم با رأی فیفا و در این شرایط اقتصادی دشوار، استقلال باید هزاران و شاید میلیون‌ها دلار خسارت بپردازد، پاسخگوی تصمیمات اشتباه خود بوده باشند؟»
مهاجم سال‌های نه چندان دور استقلال گفت: «بازیکنان امروزی استقلال می‌دانند چشم و دل میلیون‌ها هموطن‌شان به عملکرد آنهاست، چرا باید بازیکن یک تیم حرفه‌ای تا ساعت پنج صبح در فضای مجازی باشد؟ وقتی بازیکنی یک استوری در اینستاگرام می‌گذارد ۱۰ هزار پیام در دایرکت برایش می‌رود و ساعت‌ها مشغول چت کردن در فضای مجازی می‌شود، به همین دلیل تا ساعت ۱۲ و یک ظهر خواب است. زمانی که ما فوتبال بازی می‌کردیم، تا وارد اردو می‌شدیم گوشی‌های موبایل ما را جمع‌آوری می‌کردند تا حتی اعضای خانواده ما نیز نتوانند با ما ارتباط برقرار کنند. به عنوان مثال در همین سال‌های گذشته شاهد بودیم بازیکن تیم استقلال در پایان یک مسابقه رسمی متوجه شد پدرش شب قبل به رحمت خدا رفته است. این بازیکن اگر شب قبل از بازی موبایلش دستش بود و خبر درگذشت عزیزش را می‌شنید، چه حالی می‌شد؟ طبیعتاً برای پدر عزیزش کاری نمی‌توانست انجام دهد و ناخودآگاه نمی‌توانست به تیمش کمک کند. استقلال چنین بازیکنان باکیفیت و باتعصبی داشته و جای خجالت دارد که حالا می‌بینیم بازیکنان ما با خودشان قلیان به اردوی خارجی می‌برند. تنباکوی به کار رفته در توتون قلیان و سیگار، نیکوتین دارد و در واقع اعتیادآور است. فوتبالیستی که در ۲۵ سالگی معتاد به نیکوتین می‌شود، آینده خودش را تباه می‌کند. این کار یک فوتبالیست خیانت به قراردادش با یک باشگاه و هواداران این تیم به شمار می‌رود. پاختاکور قبل از بازی با استقلال چند بازی انجام داده بود و استقلال فقط دو بازی را پشت‌سر گذاشته بود، اما مشخص بود بازیکنان تیم ما از نظر جسمانی خالی شده بودند و این به دلیل استراحت ناکافی و عدم ریکاوری آنهاست و در این زمینه نمی‌توان خیلی به مربی خرده گرفت. بازیکنی که در تیم بزرگ حضور دارد، باید دارای افکار و رفتار حرفه‌ای باشد. مربی که نمی‌تواند از ساعت ۱۱ شب برای همه بازیکنان لالایی بخواند تا خواب‌شان ببرد. متأسفانه در فوتبال ما هیچ چیزی سر جای خودش نیست.»
