به گزارش مشرق،  روز شنبه، 15 شهریور بود که ایگنازیو کاسیس، وزیر امور خارجه سوئیس برای انجام سفری سه‌روزه، وارد ایران شد. او در بدو ورودش، سفری سیاحتی به «نصف جهان» داشت. او در این سفر، اصفهان را مروارید خاورمیانه خواند.

پیش از این، رسانه‌ها هدف مقام سوئیسی از سفر به ایران را تقدیم پیامی از سوی رییس‌جمهوری آمریکا به مقامات کشورمان، ارزیابی کرده بودند. با این حال، سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان ضمن رد این شائبه‌ها، با اشاره به محورهای اصلی این سفر گفته بود: محورهای اصلی مذاکرات و دیدارهای وزیر امور خارجه سوئیس، رایزنی و تبادل نظر در مورد موضوعات مورد اهتمام مشترک در عرصه دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی و همچنین موضوعات مربوط به کانال مالی سوئیس خواهد بود. 

خطیب‌زاده با بیان اینکه این سفر ربطی به مسائل روابط ایران و آمریکا ندارد، اعلام کرد: این سفر از قبل و در چارچوب روابط دوجانبه و سفرهای منظم وزرای خارجه دو کشور برنامه‌ریزی شده که البته به‌دلیل شرایط ناشی از شیوع کرونا با تاخیر انجام می‌شود.

وی همچنین با اشاره به تماس تلفنی پمپئو، وزیر خارجه آمریکا با همتای سوئیسی خود پیش از سفر مقام برن به تهران، گفت: تماس‌های شتابزده وزیر خارجه آمریکا با شخصیت‌هایی که قصد سفر به ایران را دارند، مساله تازه‌ای نیست و پمپئو از سر استیصال و ناچاری سعی می‌کند تا سیاست موهوم فشار حداکثری واشنگتن را به هر طریقی پیگیری کند و لذا تلاش می‌کند کشورهای ثالث را از روابط عادی با ایران منصرف کند که البته تاکنون شکست خورده است.

 حافظ منافع آمریکا در ایران

سوئیس سال‌هاست که نقش حافظ منافع آمریکا در ایران را به عهده دارد. به نظر می‌رسد سفر وزیر امور خارجه این کشور به ایران نیز چیزی جز اعمال دوباره همین نقش نبوده است.

در همین راستا و پیش از سفر وزیر خارجه سوئیس به ایران، مورگان اورتاگس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا از تماس تلفنی پمپئو با همتای سوئیسی خود خبر داده بود. طبق اخبار منتشره به نقل از اورتاگوس، پمپئو، وزیر خارجه آمریکا از وزیر خارجه سوئیس به دلیل نقش سازنده و ادامه‌دار حفاظت از منافع آمریکا در ایران قدردانی کرده بود.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا همچنین گفته بود: پمپئو از کمک‌های سوئیس در مراقبت و بازگرداندن شهروندان آمریکایی بازداشت‌شده در ایران، تشکر کرد؛ بنابراین به نظر می‌رسد که سفر وزیر خارجه سوئیس به ایران، آن هم در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، جز به‌هم‌ریختن برخی محاسبات و پایبند نگه‌داشتن تهران به تعهدات برجامی‌اش، در ازای برخی گشایش‌های محدود در کانال مالی ایران و سوئیس، هدف دیگری نداشته باشد؛ کانالی که با وجود گذشت ماه‌ها از راه‌اندازی‌اش، اقدام درخوری برای کمک به ایران در حوزه اقلام بشردوستانه صورت نداده است. فشارهای آمریکا برای اختلال در روند کارکردی این کانال نیز موجب شده تا این سازوکار، با اما و اگرهای بسیاری مواجه شود.

خیال تبدیل ایران به صربستان

دولت آمریکا تلاش دارد با در پیش ‌گرفتن سیاست دوگانه «فشار حداکثری-ژست تعامل»، هر طور شده با کشاندن ایران به پای میز مذاکره، به دستاوردی محدود ولو در حد یک قاب دیپلماتیک با لبخندی تصنعی، دست یابد؛ قابی شبیه همنشینی رییس‌جمهوری صربستان با ترامپ در اتاق بیضی کاخ سفید که مودبانه و بی سر و صدا، دیکته انتقال سفارت بلگراد از تل‌آویو به بیت‌المقدس را بدون اینکه بخواند، امضا کرد.

نه به مذاکره با آمریکا و در پیش ‌گرفتن سیاست «مقاومت فعال»، در سطوح مختلف حاکمیتی ایران، مورد اجماع نخبگان قرار گرفته است؛ چه آنکه چندی پیش محمود واعظی، رییس دفتر رییس‌جمهوری نیز در گفت‌وگویی با تسنیم، در خصوص پیشنهاد سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه مبنی بر ایفای نقش میانجیگری میان ایران و آمریکا برای مذاکره مستقیم، گفته بود:‌ «ما با آمریکایی‌ها بنای مذاکره نداریم و ما خیلی روشن موضع‌مان را اعلام کردیم.»

منبع: صبح‌نو