به گزارش مشرق، «جعفر بلوری» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:

«کرونا» همان‌طور که در ابتدای ظهورش پیش‌بینی شده بود، خیلی چیزها را در تمام دنیا از جمله ایران تغییر داد. از سبک زندگی و کاسبی‌ها بگیر تا این روزها... سبک عزاداری. این ویروس، خیلی‌ها را هم رسوا کرد و از طرفی، به خیلی‌ها نیز عزت و آبروی دوچندان داد. یکی از گروه‌هایی که با آمدن این ویروس، بی‌آبرو شد، غرب و تمدن غربی بود که سال‌ها «پز» آن را می‌دادند. کفتارهای سیاسی فارسی و انگلیسی‌زبان نیز طبق روال همیشه، جزو دسته «بی‌آبروها» بودند. این قشر، به‌ویژه فارسی‌زبان‌هایشان حتی پیش از ورود این ویروس نحس به ایران، برنامه‌ها تدارک دیده بودند که، با گرفتار شدن خودشان و بسیاری از کشورهای مدعی دنیا و نمایان شدن واقعیت‌های مهمی ‌در غرب و اینجا در شرق و ایران (که شاید بدون کرونا، هرگز «رو» نمی‌شد)، تیرشان به سنگ خورد و نتوانستند آن‌طور که باید، از آن، سوءاستفاده کنند. کفتارها شکست خوردند اما، هرگز متوقف نشدند.... در این‌باره گفتنی‌هایی هست:

 ۱- با شیوع کرونا در ایران، یکی از مهمترین کارویژه‌هایی که برای لشکر رسانه‌ای دشمن تعریف شد، زدن «دین» (اینجا اسلام) و «اخلاق دینی» بود. این را می‌توان از تلاش‌های عجیبی که در همان ساعات نخست ورود ویروس به ایران و برای معرفی شهر مقدس قم به‌عنوان منشأ شیوع این ویروس در ایران و حتی در منطقه می‌کردند، متوجه شد. امروز هم اگر به رسانه‌هایشان مراجعه کنید، متوجه خواهید شد که، این خط رسانه‌ای شاید مفتضح شده اما تغییر نکرده و هرگاه گزارشی راجع به این ویروس در ایران منتشر می‌شود، تصاویری انتخاب می‌گردد که در آن، یک روحانی یا یک خانم چادریِ ماسک‌زده، در حال قرائت مثلا قرآن است!

۲- بی‌آبروها با نزدیک شدن به ایام ماه محرم، پروژه تازه‌ای را با همان هدف کلید زدند. این‌بار هدف، مثل همان هدفِ نخستین‌شان زدن دین، اخلاق و هیئتی‌ها بود؛ حذف عزاداری برای امام حسین(ع) به بهانه، به خطر افتادن جان مردم بود. تلاش می‌شد، با انتشار اخبار جعلی و جهت‌دار، زمینه را طوری فراهم کنند که، با شروع احتمالی موج‌های بعدی کرونا، این قشر مقصر معرفی شود. اما انتشار تصاویر منظم و با فاصله عزاداران که برخی از آنها حتی منظم‌تر از رژه‌های نظامیان بود، این جریان ضد دین را رسوا و برای بچه‌مذهبی‌ها اعتبار و آبروی تازه آورد. مذهبی جماعت این‌بار نیز عملاً نشان داد، حفظ جان خود و دیگران را، جزو واجبات دینی می‌داند لذا، رعایت پروتکل‌های بهداشتی را بهتر از هرکس دیگری، هم بلد است و هم رعایت می‌کند.

۳- وقتی چند سال پیش بلایای طبیعی (سیل  و زلزله) برخی شهرهای کشور را درنوردید و مردم را دچار گرفتاری کرد نیز، بی‌آبروها همین خط را رفتند و برای زدن «حکومت دینی» هر آنچه توانستند کردند. احمق‌ترینشان از «زلزله کار خودشان است» گفت تا «سیل را سپاه به راه انداخته»! برخی نیز، خوشحال از وقوع چنین بلایایی، تلاش کردند، ناتوانی جمهوری «اسلامی» ایران را پُررنگ کنند. در انتهای تحلیل‌هایشان نیز بعضا، «حکومت دینی‌» را زیر سؤال بردند. اما در آن ایام نیز همین مذهبی‌ها سنگ‌تمام گذاشتند و آنها را سنگ روی یخ کردند، البته نه برای اینکه پاسخ این کفتارها را داده باشند نه، فقط به این دلیل که، کمک به هم‌نوع را «وظیفه دینی» خود می‌بینند.

۴- اما اینکه چرا به دین و اخلاق دینی حمله می‌کنند، قطعا یک پاسخ ندارد اما یکی از این پاسخ‌ها، نگرانی است که از جانب «کارایی» این طیف دارند. آنها جمهوری اسلامی ناکارآمد می‌خواهند. حقیقتی که چند روز پس از وقوع هر یک از این حوادث و بلایا، دلیل آن معلوم می‌شد. بچه‌مذهبی‌ها و روحانیون جزو نخستین گروه‌هایی بودند که، در کنار داوطلبان مردمی، به کمک کادر درمانی و مردم شتافته و بعضا حتی در بیمارستان‌ها به قیمت جان خود یا عزیزانشان، به خدمت صادقانه می‌پرداختند و دشمن، این را نمی‌خواهد چرا که، یکی از رموز اصلی موفقیت کم‌نظیر ایران در کنترل این ویروس (لااقل در اردیبهشت‌ماه)، قطعا وجود همین روحیه و فرهنگ دینی و اخلاقی در کشور بود و راز حمله به این قشر از سوی کفتارها نیز، به همین نکته باز می‌گردد! راز افتضاح کشورهای مدعی مثل آمریکا در مدیریت کرونا نیز، نبود همین روحیه و اخلاق است. آنها اگر جایی اخلاق را هم رعایت می‌کنند، در شرایط غیربحرانی است و نگاهشان به اخلاق نیز سودمحور است. چگونه؟ بخوانید...

۵- پیش از این هم نوشته بودیم که دین و «اخلاق» همواره مورد بحث متفکرین دنیا بوده و روی آن بحث‌های مبسوطی صورت گرفته است. «جرمی ‌بنتام» و «جان استوارت میل» از جمله فیلسوفان و متفکران غربی هستند که در این حوزه نظر داده‌اند اما در نظر آنها، بیش از «اخلاق بماهو اخلاق»، سود حاصل از این اخلاق است که اهمیت دارد! یعنی آنها به نوعی، شارح و مُبلِّغ همان اخلاقی بودند که امروز در بسیاری از کشورهای غربی رواج دارد. به بیان دیگر، متفکرین و دانشمندان این حوزه، اخلاق را به دو شکل بیان کرده‌اند. «اخلاق سودمحور» و«اخلاق سعادت‌محور». اخلاق سودمحور یعنی، «برای اینکه گاوت را ندزدند، گاو همسایه‌ات را ندزد». تکیه‌گاه این نوع اخلاق، «عدم زیان» است. خب! وقتی سود و زیان، محور اصلی شد، طبیعی است که در شرایط بحرانی، رعایت اخلاق را مساوی با زیان و خسارت ببینیم. همین‌طور که در حال خواندن این خطوط هستید، اخباری را به یاد آورید که می‌گفت، در آمریکا یا مثلا فرانسه، مردمی که بسیار متمدن می‌نمودند، بر سر یک دستمال توالت با مشت و لگد به جان یکدیگر افتادند و در شکلی بزرگ‌تر، دولت فلان کشور غربی، محموله بزرگ دستمال توالت‌هایی را که برای فلان کشور غربی دیگر فرستاده شده بود، در آسمان و با هواپیما ربود!

دقیقاً همین روحیه است که باعث می‌شود، در آمریکای مدعی و ثروتمند، دولت‌ها در شرایط کرونایی، ماسک نزدیک‌ترین متحدان خود را بدزدند، و گروهی از مردم هم بر سر دستمال توالت، یکدیگر را به باد کتک بگیرند. عده‌ای برای خرید اسلحه و دفاع از جان خود، به فروشگاه‌های سلاح هجوم ببرند، همه به فکر خود باشند (اخلاق محو شود) و این کشور بدترین وضعیت را در میان کشورهای دنیا به خود اختصاص دهد. اخلاق سعادت‌محور اما، چون بنیانِ محکمی دارد، باعث آبادانی دنیا و آخرت «تحت هر شرایطی می‌شود»، حتی در شرایط تحریم شدید اقتصادی و تورم و...

۶- توصیه می‌کنیم، یک‌ بار به تصاویری که این روزها از هیئت‌های امام حسین(ع) در کشورمان منتشر شده نگاه کنید. کجای دنیا به این شکل دقیق به پروتکل‌ها عمل می‌شود؟ کجای دنیا سراغ دارید که، مراکز عبادی و دینی‌شان را به کارگاه تولید ماسک و مواد بهداشتی تبدیل کنند؟ کجای دنیا سراغ دارید، علمای دینی‌شان، لباس خدمه بر تن کرده و برای رضای خدا، دستشویی‌های بیمارستان‌ها را «تی» بکشند؟ اگر کره جنوبی و آلمان در مهار بحران کرونا، نان تکنولوژی و ثروتشان را می‌خورند، ما ایرانی‌ها که تحت شدیدترین تحریم‌ها هستیم، نان همین فرهنگ دینی‌مان را می‌خوریم. «همه» با رعایت پروتکل‌های اعلامی، مانع از هدررفت این همه زحمت و فداکاری شویم، در غیر این صورت، درست مثل خردادماه که با برخی بی‌تدبیری‌ها، هرچه رشته بودیم پنبه شد، هرچه رشته‌ایم، پنبه خواهد شد!