به گزارش مشرق، حمید غلامزاده با اشاره به تشدید تمایلات جدایی‌طلبانه در ایالت کالیفرنیا آمریکا، اظهار داشت: جدایی‌طلبی در میان ایالت‌های غربی آمریکا موضوعی با سبقه زیاد است؛ به طور کلی از آنجایی که نظام سیاسی آمریکا و دولت فدرال این کشور در ۱۳ ایالت شرقی شکل گرفت و عمده نهادهای حاکمیتی آمریکا نیز در این ایالت‌ها بنا شدند، اهالی و ساکنان ایالت‌های غربی آمریکایی از جمله کالیفرنیا از دیرباز نوعی احساس شهروند درجه ۲ بودن داشتند؛ لذا تمایلات جدایی‌طلبانه نیز جزء لاینفک کنش‌های سیاسی و اجتماعی آنها بوده است.

وی در ادامه با اشاره به ارتباط میان شیوع گسترده کرونا در آمریکا و تشدید تمایلات جدایی‌طلبانه در میان اهالی کالیفرنیا، تصریح کرد:  اگرچه جدایی‌طلبی در کالیفرنیا قدمت زیادی دارد اما بحران کرونا عاملی بوده که بار دیگر تمایلات جدایی‌طلبانه اهالی کالیفرنیا را برجسته کرده است؛ این امر از آنجایی نشئت می‌گیرد که با بحران کرونا ضعف زیرساخت‌های بهداشتی و درمانی در سراسر آمریکا آشکار شد و اهالی کالیفرنیا نیز که سهم زیادی از پرداخت مالیات به خزانه دولت فدرال دارند، این پرسش عمومی را طرح کردند که چرا مالیات پرداختی آنها به جای صرف در امور مرتبط با سلامت عمومی، صرف جنگ‌طلبی‌های پردامنه آمریکا و نظامی‌گری‌های سردمداران واشنگتن می‌شود.

غلامزاده افزود: البته بحث بحرانی بودن شرایط زیرساخت‌های آمریکا فقط به سیستم درمانی این کشور مربوط نمی‌شود بلکه برای نمونه در حوزه آب و شبکه آبرسانی نیز مردم آمریکا با مشکلات عدیده‌ای مواجه‌اند؛ در شهر فلینت (Flint) در فاصله ۱۰۶ کیلومتری شمال غرب «دیترویت» واقع در ایالت میشیگان از ایالت‌های غربی آمریکا نیز که بیشتر جمعیت آن را سیاه‌پوستان تشکیل می‌دهند، موضوع کمبود و آلودگی آب، سالهاست دامن‌گیر مردم آن منطقه از آمریکاست.

این کارشناس مسائل آمریکا در پاسخ به این سؤال که هواداران و متمایلان استقلال کالیفرنیا «کالگزیت» تا چه حد می‌توانند به پیروزی و تحقق جنبش جدایی‌طلبانه خود امیدوار باشند، گفت: سردمداران رژیم آمریکا در حوزه داخلی، تخصص ویژه‌ای در سرکوب جنبش‌های اجتماعی دارند؛ برای این گزاره، مصداق‌های فراوانی وجود دارد؛ در دهه ۳۰ میلادی، واشنگتن، «جنبش بلک وال‌استریت» یا «وال‌استریت سیاه» را که توفیقاتی در حوزه اقتصادی و استقلال مالی سیاهپوستان آمریکایی کسب کرده بود، سرکوب کرد.

وی افزود: همچنین در دهه ۶۰ میلادی نیز سردمداران رژیم آمریکا ،«جنبش پلنگ‌سیاه» را که در زمینه حقوق سیاهپوستان و رفع مشکلات اقتصادی آنها تلاش می‌کرد، سرکوب کردند و برای دست‌اندرکاران این جنبش، پاپوش درست کردند تا آنها را روانه زندان کنند.

غلامزاده بیان داشت: در همین جنبش معاصر تسخیر وال‌استریت شاهد بودیم که سردمدران رژیم آمریکا پارک محل تجمع معترضان را خصوصی اعلام کردند تا بهانه حمله به معترضین مسالمت‌جوی شکاف طبقاتی و درآمدی در آمریکا را برای پلیس آمریکا فراهم کنند.