یکی از اهداف کارساز در تحمل رنج جامعه دراین ایام بلای جگرسوز امید به آینده و ایجاد نشاط است که با رقص و آهنگهای دستوری حاصل نمیشود بلکه راه حل اساسی ان بنظر من اطلاع از آینده وامکان طلوع انوار امیدبخش است . شک نیست که درکلیه کشورهای صاحب تکنولوزی فعالیت ها ی بی وقفه شبانه روزی درآزمایشگاهها در جریان است تا بلکه بتوانند دارو یا سرمی موثر کشف کنند که مسلمادر این مدت دوماهه بنتایحی رسیده اندکه آگاهی از آنها مبتواند بهترین وسیله ایجاد امید باشد