به گزارش مشرق، «رسول سنائی‌راد» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:

فداکاری‌ها و تلاش‌های جهادی بخش عمده‌ای از پزشکان و پرستاران، مسئولان و کارکنان بهداشت و درمان، تولیدکنندگان و دست‌اندرکاران تولید اقلام و تجهیزات پزشکی، نیروهای مسلح، گروه‌های جهادی و مردمی و... در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا و دفاع از مردم شریف ایران در برابر این مهاجم وحشی و دست‌ساخته احتمالی دشمنان، صحنه‌های زیبایی از عظمت، رشادت و ایثار جامعه ایرانی را به ظهور و نمایش درآورده است؛ ایثار و جهادی که خروجی آن شگفتی جهانیان از توفیق کشور عزیزمان در این عرصه خطیر، به‌رغم تحریم‌های ظالمانه و کمبودهای تجهیزاتی و دارویی بوده است.

در همین حال، برخی هم با سوءاستفاده از این وضعیت به گرانفروشی، احتکار و خارج کردن مایحتاج بهداشتی و درمانی مردم از دسترس‌شان رو آورده‌اند که گرچه کم‌شمار و کم‌تعداد است، اما زشت و قابل تقبیح به شمار می‌آیند و خوشبختانه با انتقاد عمومی و برخوردهای قضایی و حکومتی نیز مواجه شده است.

اما زشت‌تر از این ترک وظیفه و مسئولیت و یا کم‌تحرکی و کم‌کاری برخی کارگزاران و حقوق‌بگیران از بیت‌المال در این شرایط خطیر و روزگار سختی است که شیوع کرونا و رکود و بیکاری اجباری بر بخش‌هایی از مردم و شاغلان بخش‌خصوصی تحمیل کرده است. کارگزارانی که انتظار می‌رود در این شرایط نه‌تن‌ها در کنار مردم باشند، بلکه برای حل مشکلات آنان و سرعت عبور کشور از این شرایط، جهادی تلاش کرده و خور و خواب نداشته باشند.

گرچه تحرک قوه قضائیه تاکنون نمره قابل قبولی دریافت می‌کند، اما بی‌تعارف تعطیلی مجلس شورای اسلامی و تنفس طولانی نمایندگان و حضور کم‌رنگ رئیس‌جمهور را باید مهم‌ترین مصداق این پدیده زشت دانست که دقیقاً با فلسفه وجودی و شأن کارگزاری آنان هم مغایرت دارد. چراکه این حضرات که به‌عنوان وکیل ازسوی مردم انتخاب شده‌اند، باید در همه حال کنار مردم و مدافع منافع آنان باشند و بدیهی است، حضور آنان در خط مقدم مبارزه با کرونا از جمله ضرورت‌ها و الزامات انجام وظایف ذاتی و شأن کارگزارانی‌شان می‌باشد.

دریافت حقوق و مزایا، خدمات ویژه، تأمین بهترین محیط کاری و دسترسی‌های خاص و... تنها و تنها در پیوند با این موقعیت کارگزاری و ادای حق وکالت مردم است که به اشتباه حق مسلم مرتبط با شخصیت سیاسی و اجتماعی عالی‌جنابان تصور می‌شود.

شاید آنچه موجب شده وکلای محترم به خود اجازه دهند، در این شرایط مجلس را تعطیل کنند و حضور رئیس‌جمهور محترم حتی در ستاد ملی مبارزه با کرونا هم کم‌رنگ صورت پذیرد، ضرورت حفظ سلامت و عافیت در شرایط خطیر فعلی باشد. حال آنکه در همین شرایط بهترین پزشکان و پرستاران کشور در خط مقدم مقابله با ویروس قاتل و وحشی کرونا، جان خود را برای دفاع از مردم به خطر می‌اندازند، چنین توجیهی به سختی قابل قبول خواهد بود و انتظار می‌رود در صورت تداوم، حداقل لازم است؛ ۱- میزان حقوق و مزایای این شخصیت‌های محترم با میزان زحمات و تلاش آنان تنظیم شود و بخشی از مزایای مربوط به دوره فعال بودن‌شان کاهش یابد.

۲- برخی از خدمات ویژه که به اعتبار خدمات و مسئولیت‌های سنگین و راهبردی حضرات است در این شرایط حذف گردد.

موارد فوق در شرایطی که هم درآمدهای کشور کاهش یافته و هم رکود ناشی از کرونا موجب اذیت و زحمت بخشی از مردم شده، می‌تواند فاصله این شخصیت‌های محترم از مردم را کاهش دهد و موجب نوعی حس همدردی شود که لازمه انجام مسئولیت و وظایف کارگزاران در نظام مردم‌سالاری دینی به حساب می‌آید.

اینکه حضرت امام (ره) یکی از شاخص‌های پذیرش وکالت مردم را چشیدن طعم فقر و محرومیت، می‌دانستند، ضرورت ایفای این نقش خطیر بود. اگر نمایندگان و رئیس‌جمهور در این شرایط در کنار مردم و همراه مردم باشند و درد واقعی مردم و انتظارشان را فهم کنند، میزان تلاش و تحرک آنان برای سرعت بخشیدن به عبور کشور از این شرایط گذار، متفاوت خواهد بود.

اینکه امام خامنه‌ای هم کلید مشکلات کشور را در مدیریت و روحیه جهادی می‌دانند، دقیقاً به واقعیتی اشاره دارد که مشکلات کشور را مسئولانی می‌توانند حل کنند که همچون شهید باکری و شهید همت در خط مقدم در کنار رزمندگان باشند. البته مشکل اصلی کشور هم فاصله گرفتن کارگزاران محترم از این شاخصه مسئولیت و کارگزاری در مردم‌سالاری دینی و آلودگی به شاخصه‌های لیبرالی و نظام‌های سکولار و مادی است.