ماهواره بر

سخنگوی گروه فضایی سازمان هوافضای وزارت دفاع گفت: سریر و سروش نسل بعدی ماهواره‌برهای ایرانی خواهند بود.

به گزارش مشرق، سید احمد حسینی سخنگوی گروه فضایی سازمان هوافضای وزارت دفاع در گفتگویی تلویزیونی در خصوص دستاوردهای فضایی کشور اظهار داشت: در حال حاضر فناروی فضایی بالای ۴۰۰ میلیارد دلارگردش اقتصادی دارد  که ۳۰۰ میلیارد آن در بخش خصوصی اتفاق می‌افتد و برای دستیابی به این فناوری باید صنایعی که پایه آن هستند را توسعه داد.

وی با بیان اینکه در صنعت فضایی دو موضوع ماهواره و ماهواره‌بر وجود دارد، اظهار داشت: فناوری پرتاب و پایگاه پرتاب در اختیار ۵-۶ کشور دنیا و ما قرار دارد که توانسته ایم پایگاه‌های فضایی و پایگاه پرتاب حضرت امام(ره) در سمنان را توسعه دهیم که البته بیشتر نیز قابل توسعه است.

بیشتر بخوانید:

ماهواره ظفر چه زمانی پرتاب می‌شود؟

حسینی گفت: در حال حاضر ۲ هزار ماهواره عملیاتی در فضا وجود دارد که این تعداد متعلق به ۹۲ کشور است؛ البته تنها ۵۸ کشور توان ساخت ماهواره را دارند که از میان این ۵۸ کشور تنها ۱۰ کشور و رژیم صهیونیستی توان پرتاب ماهواره دارند چراکه پرتاب ماهواره پیچیدگی زیادی دارد.

** هزینه پرتاب سیمرغ ۳.۵ میلیون دلار است

سخنگوی گروه فضایی سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع با اشاره به جزئیات پرتاب ماهواره بر سیمرغ، تاکید کرد: برای پرتاب سیمرغ قراردادی که با سازمان فضایی برای پرتاب ماهواره ظفر داریم،‌ حدودا ۳.۵ میلیون دلار است در حالی که اگر با کشور دیگری قرارداد ببندید،‌ به شرطی که شرایط سیاسی اجازه دهد و صف پرتاب وجود نداشته باشد چراکه در حال حاضر صف پرتاب در دنیا تا سال ۲۰۲۲ پر است، هزینه بیشتری صرف خواهد شد.

وی افزود: ادبیات هزینه های پرتاب ماهواره در دنیا،‌ کیلوگرم ماهواره بر دلار است، هزینه پرتاب برای سیمرغ برای هرکیلوگرم ماهواره ۱۵ هزار دلار است؛ که این در دنیا نرمال است. سیمرغ ماهواره تا ۲۵۰ کیلوگرم را می تواند در مدار ۵۰۰ کیلومتری قرار دهد.

حسینی با بیان اینکه هزینه های ما زیر میانگین جهانی است، ادامه داد: برای ماهواره برهایی که داریم توسعه می‌دهیم،‌ این رقم به زیر ۱۰ هزار دلار خواهد آمد. برای یک ماهواره سنجشی در یکی از کشورها، قراردادی بالغ بر ۸۰ میلیون دلار بسته شده است.

** «سریر» و «سروش» نسل بعدی ماهواره‌برهای ایرانی/ ماهواره‌برها سوخت جامد می‌شوند

سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع با بیان اینکه در ابتدای مسیر توسعه فناوری ماهوراه بر هستیم، گفت: ورژن بعدی ماهواره‌برهای ما، سریر است که در آن یک مرحله به ماهواره‌بر سیمرغ اضافه خواهد شد و در آینده دورتر سروش را خواهیم داشت.

وی با بیان اینکه به دنبال استفاده از سوخت جامد برای کاهش هزینه‌های پرتاب هستیم، عنوان کرد: ماهواره‌بر سریر حدود ۳۵ متر طول خواهد داشت،‌ قطر آن نیز مانند سیمرغ ۲.۴ متر خواهد بود که بدنه آن به صورت یکپارچه تا بالا خواهد بود.

حسینی در عین حال تاکید کرد که قطر ماهواره بر سروش ۴ متر خواهد بود.

سخنگوی گروه فضایی سازمان هوافضای وزارت دفاع با بیان اینکه منطق ما منطق تحقیقاتی است، ادامه داد: ماهواره‌برسیمرغ تا کنون ۲ پرتاب تحقیقاتی داشته است و ما در این ماهواره بر هم در فاز پرتاب تحقیقاتی هستیم. البته در مرحله پرتاب، ماهواره تحقیقاتی هم روی ماهواره‌برها نصب کردیم تا خود ماهواره هم تست شود؛‌البته پرتاب آینده هم یک پرتاب تحقیقاتی خواهد بود. 

** تشریح ویژگی‌های پایگاه فضایی امام خمینی(ره)

وی در خصوص ساختار پایگاه فضایی امام خمینی نیز، اظهار داشت: اولین بخش این پایگاه سکوی برج پرتاب و سکوی متحرک است که موناژ ماهواره در آن انجام می‌شود، ۱۱۰۰ تن وزن این برج و ۴۵ متر طول آن است. بخش دیگر سایت مرکز کنترل فرماندهی است که درجریان پرتاب ماهواره ۵ استان درگیر می‌شوند و کل کنترل فرآیند از همین مرکز به صورت متمرکز انجام می شود. سایت سوم هم سایت آماده سازی است که مجموعه این بخش‌ها سایت فضایی امام خمینی(ره) را تشکیل می‌دهد.

** ماهواره‌بر سفیر بازنشست شده است

 حسینی با اشاره به نمونه قبلی ماهواره‌برهای ایرانی سفیر، گفت: در ماهواره‌بر سفیر رویکردمان اثبات توانمندی بود و امروز ماهواره‌بر سفیر دیگر بازنشست شده است. این ماهواره بر حدود ۸ پرتاب و ۲ لغو پرتاب داشت که ۴ پرتاب آن موفق به قرار دادن ماهواره در مدار شد. 

سخنگوی گروه فضایی سازمان هوافضای وزارت دفاع در پایان با بیان اینکه توانمندی علمی رسیدن به مدار ژئو (مدار ثابت زمین) وجود دارد، گفت: برای رسیدن به این مهم باید روی پایگاه پرتاب و ماهواره‌بر کار تحقیقاتی و تغییراتی ایجاد شود؛ ماهواره‌بر سروش می‌تواند به مدار ژئو برود.

منبع: فارس

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 10
  • در انتظار بررسی: 5
  • غیر قابل انتشار: 3
  • IR ۰۰:۳۴ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۸
    22 5
    در ساخت ماهواره بر بخاطر برجام کم کاری کردید
  • IR ۰۱:۲۲ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۸
    5 34
    ای کاش به جای موشک و ماهواره و هسته ای کمی هم به اقتصاد و اشتغال و آبادانی ایران فکر می کردیم ... چقدر نمایش تبلیغاتی ؟ این نمایش های تبلیغاتی چه خیری برای مردم داره ؟
    • IR ۱۰:۲۱ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۸
      37 3
      سلام آلبانی! صبحانه رو خوردی یا جزو شیفت شبی؟
    • NL ۰۴:۰۲ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۹
      17 2
      با همین شعارها هسته ای رو بتن کردید کمی شرم و خجالت هم خوب چیزیه
  • اکبر IR ۰۲:۳۹ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۸
    17 1
    ماشالله مهندسین و متخصصان وزارت دفاع...درود بر همت شما عزیزان
  • IR ۰۷:۴۴ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۸
    5 3
    موتور سوخت جامد برای "ماهواره بر سروش" بسیار ناپایدار است و هر لحظه خطر انفجار دارد. من استفاده از موتور سوخت مایع و کاملا مطمئن و بسیار پرقدرت RD-250 را پیشنهاد می کنم که سالهاست امتجان خود را پس داده. با این موتور ایران می تواند اولین ایستگاه فضایی خود را در مدار زمین قرار دهد. با سنکرون کردن چندتا از این موتورها (مشابه کاری که در ماهواره بر سیمرغ شده) می شود به کره ماه و مریخ و سیارات دیگر منظومه شمسی کاوشگر فرستاد. از این موتورهای ضعیف اسکاد بیش از این نمی شود انتظار داشت. ما حداکثر استفاده را از این موتورها کرده ایم و کلاستر کردن آنها وقت تلف کردن است. برای قراردادن فضانورد در مدار به موشکی نیاز داریم که حداقل بتواند 3 تن بار را به مدار LEO ببرد. این کار از موتور RD-250 و کمپرسور بسیار پرقدرت آن برمیاید.بقول معروف اختراع مجدد چرخ لازم نیست.
    • بهرامی نژاد IR ۱۱:۱۰ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۸
      10 1
      دوست گرامی خانواده RD250 مدتهاست که بازنشست شده است. نوع سوخت مصرفی آن دی نیتروژن تترااکسید و هیدرازین و مشتقات آنها بود که بسیارسمی و خورنده بود که اصطلاحا به آن ماده پیش راننده Hypergolic می گفتند. درضمن برای این نوع ماده پیش راننده نسبت میزان انرژی ایجاد شده به وزن ماده سوختی مصرف شده عدد کمی بود که نشان دهنده راندمان نسبتا پایین این نوع ماده است. طبیعتا بایستی ماده زیادی توسط ماهواره بر حمل میشد تا به مدار موردنظر برسیم. این یعنی ماهواره بر سنگین تر و ماهواره کوچکتر. برای رسیدن به مدارژئو با ماهواره های سنگین تر بجای بکارگیری موتورهای نسل قدیم بایستی به موتورهای نسل جدیدتر که با ماده پیش ران کرایوجنیک نظیر هیدروژن/ اکسیژن مایع یا متان/ اکسیژن مایع تغذیه میشوند روی بیاوریم. انرژی تولید شده در واحد وزن این مواد بیشتر بوده و طبیعتا برای رسیدن به مدار مورد نظر حجم کمتری ماده مصرف شده و ماهواره برکوچکتری نیاز است که میتواند ماهواره بزرگتری را حمل کند.
    • IR ۱۳:۵۹ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۸
      4 6
      از این موتور بازنشسته همچنان در موشک قاره پیمای Hwasong-14 با برد 13000 کیلومتر و اوج بیش از 4000 کیلومتر استفاده می شود. مقایسه کنید با نقطه اوج 400 کیلومتری سیمرغ.
    • NL ۰۴:۰۳ - ۱۳۹۸/۱۱/۰۹
      1 2
      سروش سوخت مایع هست حداقل فیلم برنامه رو نگاه کن!!!
    • روح IR ۰۷:۳۵ - ۱۳۹۸/۱۱/۱۳
      1 0
      شما دنبال قاره پیمایی یا ماهواره بر!؟؟ ماهواره برها سوزش بالایی دارن و تراست مراحل دوم و سوم اونها با قاره پیما متفاوت هست حتی مرحله اول اونها هم اکثرا موتورهای کراسین گاز سرد هست..

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس