
بسته تسليحاتي آمريکا به ارزش بيش از 67 ميليارد دلار براي عربستان نيز که چندي پيش مطرح شد و در ادامه تلاشهاي ضدايراني آمريکا در منطقه خليج فارس صورت گرفت، بزرگترين بخش از اين تجهيز نظامي گسترده کشورهاي حوزه خليج فارس به حساب ميآيد.
آمريکا براي مدتهاي بسيار زيادي است که عليرغم همکاريهاي همهجانبه ايران در زمينه برنامه هستهاي خود، در صدد است تا فضا را عليه ايران متشنج سازد و از هر شيوهاي براي مبارزه با ايران استفاده ميکند.
چندي پيش در همين راستا آمريکا به طور محرمانه قدرت دفاعي تجهيزات موشکهاي "پاتريوت " مستقر در کشورهاي عرب حوزه خليج فارس را افزايش داد.
اجراي نخستين مرحله از توافق کشورهاي حوزه خليج فارس با آمريکا براي تجهيز نظامي اين منطقه عليه ايران که البته متن اين توافقنامه بزودي براي تصويب به کنگره آمريکا ميرود، حدود 30 ميليارد دلار تخمين زده شده است.
انتطار ميرود که عربستان سعودي و امارات متحده عربي و ديگر کشورهاي شوراي همکاري خليج فارس طي چند سال آتي 100 ميليارد دلار براي خريد هواپيماهاي اف15 ايگلز و هواپيماهاي اف/ايه-18 هورنت و سامانههاي دفاع موشکي از نوع ساد از توليدات لوکيت مارتن هزينه کنند.
"مارک توماس " معاون شعبه قطر مؤسسه انگليسي «مطالعات سلطنتي دفاعي و امنيتي» در اين باره گفت: تسليحاتي که کشورهاي خليج[فارس] قصد خريد آن را از غرب دارند در زمينه دفاع هوايي، موشکي و توانمندي دريايي است.
وي افزود: ايران در سطح نيروي انساني و موشکي بر کشورهاي خليج [فارس] برتري دارد و بهترين راه براي مقابله با اين موضوع در اختيار گرفتن فناوريهاي پيشرفته روز است اما مشکل آنجا است که کشورهاي حوزه خليج فارس هماهنگي و همکاري لازم و کافي را با يکديگر ندارند.
توماس تاکيد کرد شوراي همکاري خليج فارس پيماني نظامي همچون پيمان آتلانتيک شمالي ندارد.
"مصطفي العاني "، يکي از مشاوران ارشد و مدير برنامه مرکز تحقيقات خليج فارس درباره احتمال تشکيل سازمان پيمان شوراي همکاري خليج فارس گفت: کشورهاي زيادي پول ندارند يا نميخواهند استقلال ملي خود را از دست دهند و تنها يک کشور که هزينه اين سيستم را ميپردازد بر آن چيره خواهد شد و کشورهاي ثروتمند بيشترين هزينه تاسيس اين سازمان را خواهند پرداخت.
در سال 1986 شوراي همکاري خليج فارس سازمان "سپر شبه جزيره عربي " را با 9 هزار نيرو تاسيس کرد که مقر آن در عربستان بود. اين نيروها در جنگ 1991 خليج فارس شرکت کردند و در جريان جنگ آمريکا عليه عراق در سال 2003 اين نيروها در کويت مستقر شدند.
فرماندهي نظامي شوراي همکاري در سال 2008 تصميم گرفتند ساختار اين سازمان را بازساري کنند و شمار نيروهاي آن را دو برابر کنند اما اين سازمان به کار خود در عربستان پايان داد.
"تئودور کاراسيک "، مدير بخش تحقيقات و گسترش کانون تحقيقات نظامي خاور دور و خليج فارس گفت: اين سازمان کار نميکند و ارتشهاي کشورهاي حوزه خليج[فارس] با يکديگر همکاري نميکردند به همين جهت اين سازمان مخفيانه منحل شد.
وي افزود: نبود اراده سياسي نتيجه اختلاف بين حاکمان کشورهاي حوزه خليج [فارس] است و مشکلات سابق موجب شده که همکاري نظامي کشورها با يکديگر سخت باشد.
تحليلگران نظامي ميگويند خريد تسليحات نظامي بيشتر نميتواند به نابرابري موازنه راهبردي در خليج فارس پايان دهد چون شمار ايرانيهاي مقيم کشورهاي همسايه عرب بسيار زياد است.
"مصطفي اللباد "، مدير مرکز تحقيقات منطقهاي و راهبردي خاورميانه در قاهره نيز گفت خريد هواپيماها موازنه قوا را تغيير نميدهد اين تنها براي زماني مفيد است که کشورهاي عربي در معرض حمله زميني قرار گيرند و اين نيز انتظار نميرود.
وي افزود: خريد تسليحات پيامي سياسي است و معنايش اين است که ائتلافي راهبردي وجود دارد که دستاوردهاي آمريکا را محقق ميکند اما کشورهاي منطقه براي اينکه به ملتهايشان بگويند که وحشتي نداشته باشند اين تسليحات را ميخرند.