سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز ۰۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

*** 

اعتدالیون از ضرورت برگزاری «تجمع» می‌گویند!

«بهروز نعمتی» از نمایندگان نزدیک به دولت و اصلاح‌طلبان در بخشی از یک مصاحبه با اعتمادآنلاین در اشاره به ابطال مصوبه دولت در خصوص تجمعات از سوی دیوان عدالت اداری گفته است: نمی‌دانم مبنای حقوقی ابطال مصوبه دولت در خصوص تجمعات از سوی دیوان عدالت اداری چیست. اگر مردم بخواهند مسائل را مسالمت‌آمیز مطرح کنند، این پتانسیلی است که در اختیار نظام قرار دارد.

او همچنین تأکید می‌کند: باید بستر برگزاری تجمعات در کشور فراهم شود.[1]

*قبل از نعمتی، عبدالرضا رحمانی‌فضلی وزیر کشور هم در اظهاراتی از این گفته بود که ما به لغو مصوبه دولت از سوی دیوان عدالت اداری اعتراض خواهیم کرد.[2]

قبل از مجلس و دولت نیز این اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران بودند که بر ضرورت برگزاری تجمع و فراهم کردن بستر آن تأکید کرده و حتی قانونی هم در این زمینه گذرانده بودند.

سؤال اینجاست که برگزاری تجمع دارای چه ضریبی از اهمیت بوده است که شاهد این سطح از انرژی در دولت و مجلس و شورای شهر برای پیگیری آن هستیم. و ایضاً اینکه آیا مملکت مشکلات دیگری مثل گرانی ندارد که آقایان بخواهند با همین شدت و حدت به تعقیب آن بپردازند؟!

فاجعه اما جای دیگریست...

و آن اینکه در اهتمام افراد و نهادهای اشاره شده به این مسئله هیچ اثری از اشاره فلسفی به مُرّ قانون اساسی درباره برگزاری تجمعات نمی‌شود.

و این مسئله به شدت سؤال‌برانگیز است.

بیان فلسفی این مسئله آنست که هیچ حکومتی در دنیا به مخالفان خود اجازه برگزاری تجمع در هیچ حیطه و قانونی نمی‌دهد.

بلکه اعتراضات باید در مانیفست خود، اساس حکومت را به رسمیت بشناسند و حرکت اعتراضی مجوّز دار نیز صرفا برای رساندن خواسته‌ها به حاکمیت باشد نه برای عرض اندام یک گروه مخالف ساختار.

جالب آنکه این حقیقت در کتاب "انقلاب" نوشته هانا آرنت، که از کتب مرجع در بحث ساختارشناسی انقلاب‌هاست نیز صراحتا بیان می‌شود که حتی در متون قانون انقلاب آمریکا هم بر این مسئله تأکید شده است که اعتراض با محتوای به رسمیت شناختن حاکمیت و اعلام خواسته به حکومت است نه برای ردّ حکومت.

قابل تأمل است که اصلاح‌طلبان و همه چپ‌روانی که در طول 40 سال گذشته در نظام جمهوری اسلامی بر ضرورت نترسیدن از اعتراض خیابانی و لزوم ارائه مجوّز به معترضین اصرار کرده‌اند؛ هرگز به این بنیان فلسفی اشاره نکرده‌اند و با اینکه تئوریسین‌های چپ علاقه زیادی به کتاب خانم آرنت دارند اما همواره از کنار این بخش از درس‌گفتار او با بی‌تفاوتی عبور کرده‌اند و حرف غلط خود را به خورد افکار عمومی داده‌اند.

گفتنیست، علیرضا علوی‌تبار از تئوریسین‌های اصلاح‌طلب نیز به تازگی خواستار برگزاری اعتراض میلیونی در خیابان‌ها با استفاده از فرصت انتخابات شده است.[3]

برخی محافل تحلیلی معتقدند این هم‌آهنگی و هم‌داستانی اتفاقی نیست و برخی رخدادهای بستر ساز تجمع مثل گرانی و عدم نظارت بر قیمت‌ها نیز می‌تواند اتفاقی نباشد.

***

خدمت یک بازداشتی فتنه به نظام جمهوری اسلامی

«محسن صفایی‌فراهانی»، از بازداشت‌شدگان فتنه 88 که اصرار فراوانی بر سیاه‌نمایی از اوضاع کشور و عدم شرکت در انتخابات دارد؛ به تازگی در بخشی از یک مصاحبه که سایت اعتمادآنلاین آنرا منتشر کرد، به یک سؤال جالب، پاسخی قابل تأمل داده است.

خبرنگار در بخشی از این گفت‌وگو از صفایی‌فراهانی می‌پرسد: برخی صاحبنظران مانند آقایان عباس عبدی یا علی ربیعی، معتقدند که براساس نظرسنجی‌های علمی، میزان «ادراک فساد» در جامعه، به‌مراتب بیشتر از میزان واقعی فساد است؛ یعنی ممکن است فساد در جامعه 13 درصد باشد، اما مردم فکر می‌کنند میزان فساد بیش از 90 درصد است. به‌عنوان کسی که هم در حوزه سیاسی وهم مدیر اقتصادی هستید، ارزیابی شما چیست؟

و صفایی‌فراهانی نیز اگرچه حرف‌های همیشگی خود مبنی بر غارت‌زدگی و بی‌قانونی در ایران را تکرار می‌کند اما در اشاره به یک حقیقت بزرگ می‌گوید:

«میزان فساد به طور دقیق قابل اندازه‌گیری نیست تا بتوانیم درصد آن را مشخص کنیم.»[4]

*بله! میزان فساد اساساً قابل اندازه‌گیری نیست و هرکس در طول این سال‌ها از وجود فساد زیاد در ایران حرف زده و یا مدعی فساد سیستماتیک و فسادزدگی در ایران شده؛ صرفاً یک تحلیل غلط یا تمنیّات شخصی خود را بیان کرده است.

زیرا فساد از آنجا که همچون دروغ یک گناه مرتبط با نفسانیت انسان‌هاست هرگز قابل اندازه‌گیری نیست و جالب آنکه مثلا سازمان شفافیت بین‌الملل که اقدام به رتبه‌بندی کشورها در بحث فساد می‌کند نیز همواره تأکید دارد که آمار منتشره "شاخص ادراک فساد" است که با انواعی از نظرسنجی مثل نظرسنجی تلفنی به دست می‌آید نه با اندازه‌گیری ناممکن فساد.

از این منظر باید دانست که عده‌ای در طول سال‌های گذشته همواره و بدون اشاره به این حقیقت که فساد قابل اندازه‌گیری نیست؛ در تخریب ذهن مردم کوشیدند تا این مفهوم غلط را القا کنند که فساد در نظام جمهوری اسلامی ایران زیاد است!

القاگری خطرناکی که سعی دارد بر احساس وجود فساد در بین مردم بیافزاید و آگاهان کشور نیز معتقدند به منظور ایجاد «فتنه اقتصادی» صورت می‌گیرد.

مقوله بیشتر بودن ادراک فساد از خود فساد در نظرسنجی‌های چند نهاد امنیتی نیز منکشف شده است.

حجت‌الاسلام ذوالنور، از نمایندگان مجلس و رئیس کمیسیون امنیت ملی هم به تازگی در یک برنامه تلویزیونی به این حقیقت مهم اشاره کرد.[5]

مقام معظم رهبری نیز سال گذشته در بیانات مهمی در همین رابطه فرمودند:

"یک نکته‌ی بسیار مهم در زمینه‌ی فساد هست؛ این را بگویم، این را همه توجّه کنند، همه‌ی ملّت ایران هم توجّه کنند. بنده از قدیم با فساد و مفسد و مفسدین اقتصادی و غیرذلک مبارزه میکردم و مخالفت میکردم، الان هم عقیده‌ام قرص و محکم همین است؛ امّا بعضی‌ها وقتی درباره‌ی فساد حرف میزنند، افراطی حرف میزنند، حواستان باشد! یک‌جوری حرف میزنند که گویا همه فاسدند، همه‌ی مدیران را و همه‌ی دستگاه‌ها را فساد گرفته! نه آقا، این‌جوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند. بله! فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود؛ امّا این یک حرف است، اینکه شما جوری حرف بزنی که شنونده خیال کند همه جا را فساد گرفته [حرف دیگری است]. بعضی‌ها تعبیرات فرنگی هم به‌ کار میبرند: «فساد سیستمی»؛ نه آقا! آن کسی که فساد را سیستمی میبیند، در مغز خودش فساد هست، در چشم خودش فساد هست. این‌همه مدیر پاک‌دست، این‌همه کارگزار مؤمن و پاک‌دست در سرتاسر کشور در همه‌ی دستگاه‌ها وجود دارند، دارند زحمت میکشند؛ چرا به اینها ظلم میکنید؟ چرا خلاف میگویید؟ چرا به نظام اسلامی ظلم میکنید؟ بله! در نظام اسلامی یک نفر هم نباید فاسد باشد؛ امّا آنچه وجود دارد، مثلاً ده فاسد است، نه ده هزار فاسد؛ خب اینها خیلی تفاوت دارد؛ این را توجّه داشته باشید. بعضی‌ها در حرف زدن، در نوشتن؛ حالا که دیگر فضای مجازی هم هست، راحت برمیدارند اینجا و آنجا مینویسند «آقا همه را فساد گرفته»؛ نه آقا! این‌جوری نیست. بله! فساد هست، در دستگاه‌های مختلف هم هست. من دیدم مثلاً در فرض کنید مجلس یا جای دیگر بعضی‌ها را متّهم میکنند؛ درست که دقّت میکنید، می‌بینید آنهایی که مورد اتّهام قرار گرفته‌اند یک چند نفر آدمند؛ این چند نفر را نمیشود تعمیم داد. تازه اگر راست باشد؛ ممکن است همین هم که متّهم میکنند دروغ باشد، خلاف واقع باشد، از روی ندانستن و بی‌اطّلاعی باشد؛ امّا اگر هم راست باشد، تازه میشود چند نفر در مقابل یک عدّه‌ِی کثیر. توجّه داشته باشید که افراط و تفریط در همه‌ی چیزها غلط است."[6]

مع‌الوصف بدیهیست که به این واسطه می‌توان از آقای صفایی‌فراهانی برای شجاعت بیان یک حقیقت مهم تشکر کرد...

***

دروغ ناکارآمدان برای تخریب قالیباف

ژست جهان‌شهری مدیری که پله‌برقی مترو هم نمی‌سازد!

«پیروز حناچی»، شهردار اصلاح‌طلب تهران به تازگی در اظهاراتی که خبرگزاری دولتی ایرنا آنها را منتشر کرد در انتقاد از برخی پروژه‌های اجرا شده از سوی شهردار سابق تهران گفته است:‌

«حذف بزرگراه‌ها و تجدید حیات فضا به کمک جریان آب از جمله رویکردهای مدیران شهری سئول برای تغییر وضعیت بود و دقیقا در چنین زمانی مدیران شهری سئول تصمیم به برچیدن بزرگراه‌های طبقاتی گرفتند، البته در همین زمان بود که ما تصمیم به ساخت بزرگراه طبقاتی صدر در تهران گرفتیم. این در حالی است که اجرای پروژه‌هایی از این دست (رویکردهای انسان محوری) بر شدت گرمایش محیط هم تاثیرگذار بوده و سبب کاهش آن شده است.»

او درباره میدان امام حسین تهران نیز گفته است: متاسفانه هنگامی که تصمیم به تغییر میدان امام حسین (ع) گرفته شد نیز شتابزده،‌ سلیقه‌ای و بدون مطالعه عمل کردیم به طوری که پیاده‌محوری و انسان‌محوری که مدنظر بود محقق نشد.[7]

*آقای حناچی که به دوچرخه‌سواری و عدم اجرای پروژه‌های بزرگ شهره هستند؛ باید بدانند که مردم تهران ایشان را در جایگاه شهرداری قرار نداده‌اند که مشغول انتقاد از شهردار سابق و یا به رخ کشیدن طرح‌های شهری در کشورهای دیگر دنیا باشند.

بلکه ایشان در جایگاه بلدیه تهران هستند تا طرح‌های جدیدی در راستای پیشرفت تهران اجرا کنند و کارآمدی خود را با اجرای پروژه‌های مطلوب نشان بدهند.

از طرفی اگر هم تهران ایرادی در برخی پروژه‌های خود دارد؛ باید این ایرادات را رفع کرد نه اینکه مشغول سخنرانی در این پنل و آن نشست شد.

چه اینکه از قدیم گفته‌اند: به عمل کار برآید، به سخندانی نیست.

ما همچنین به شهردار محترم تهران این نکته را گوشزد می‌کنیم که فردی باید به فکر الگو گرفتن از طرح‌های خوب دیگران باشد که خود از ساخت چند پله‌برقی ساده در برخی ایستگاه‌های متروی جنوبی شهر تهران عاجز نباشد!

ایستگاه‌هایی که در زمان شهردار سابق ساخته شد و آقایان فعلی اگرچه عرضه افتتاح دوباره این ایستگاه‌ها را داشتند اما گویا پس از 4 سال هنوز کسی در شورای شهر و شهرداری تهران به فکر ساخت یک پله برقی ساده برای برخی از این ایستگاه‌ها نیست و به آه دامنگیر معلولان و میانسالانی که به سختی از پله‌ها تردد می‌کنند نیز وقعی نمی‌گذارد.

مسئله جالب‌تر در اظهارات حناچی نیز این است که اتفاقا شهر سئول بهشت بزرگراه‌های طبقاتی است و خوب بود آقای حناچی قبل از بیان این حرف ناراست و اتکا به خواندن یک خبر خارجی مبنی بر تخریب چند گذرگاه در سئول؛ سری به دیتاهای موجود از شهر سئول در اینترنت می‌زدند و به نظاره اطلاعات مربوط به ده‌ها بزرگراه‌ طبقاتی و مسیرهای تبادلی و شبدری موجود شهر سئول می‌نشستند!

حقیقتی که بایستی بدان اشاره کرد اینست که شهرداری تهران در دوران اصلاح‌طلبان بیش از آنکه به خدمترسانی شهره باشد به کار نکردن، عداوت با نام شهید و البته دوچرخه‌سواری شهره است. خصائلی که گویا بایستی نداشتن مطالعه را هم به آن افزود...

***

1_ https://etemadonline.com/content/349839

2_ mshrgh.ir/998366

3_ mshrgh.ir/1000000

4_ https://etemadonline.com/content/350532

5_ mshrgh.ir/1000476

6_ http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=40273

7_ www.irna.ir/news/83513883/