سرویس سیاست مشرق - آزاد راه تهران - پردیس که روز نهم بهمن ماه ۸۹ توسط رییس جمهور وقت به بهره برداری رسید به عنوان حلقه ارتباطی شرق تهران به جاده های شمالی با عبور از منطقه کوهستانی هزاردره توانسته است حجم زیادی از ترافیک سنگین محورهای جاجرود تا بومهن را کاهش دهد.
اما این بزرگراه با توجه به افزایش هزینه عوارضی روشنایی لازم را ندارد و مشکلات فراوانی را برای شهروندان به وجود آورده است. صبح امروز اتوبوس مسافربری که از کرج عازم ساری بود در اتوبان پردیس به ته دره سقوط کرد. در این حادثه متاسفانه ۱۱ نفر کشته شدند.
امروز برای عبور با خودروی سواری از این جاده، باید ۳۵۰۰ تومان هزینه کنید. مبلغی معادل ۳ و نیم لیتر بنزین عادی! این آزادراه ۲۳ کیلومتری با اخذ عوارض ۳ هزار ۵۰۰ تومانی (با نرخ ۱۵۰۰ ریال برای هر کیلومتر) در رتبه دوم گرانترین آزادراه‌های کشور قرار دارد. یعنی برای میانگین حدود ۱۰ دقیقه رانندگی در یک جاده پر خطر بایستی چنین مبلغی پرداخت شود. این درحالی است که تصادفات متعدد در این جاده نشان می‌دهد که آزادراه تهران- پردیس ایمنی و امکانات لازم برای عبور و مرور را ندارد.
با یک محاسبه ساده و سراسر ارفاق درمی‌یابیم که میزان عوارض اخذ شده آزادراه تهران ــ پردیس در طی این چند سال، با عدد و ارقام سال ۱۳۹۲ و حتی بدون افزایش، سود هنگفتی را روانه جیب سازندگان این آزادراه می‌کند.
البته با توجه به عدم روشنایی و امکانات لازم برای عبور و مرور وسایل نقلیه که جان شهروندان و خانواده‌های ایرانی را به مخاطره می‌اندازد، سئوال اساسی این است که این مبلغ در کجا هزینه می‌شود و دولت در چهار سال گذشته چه سیاستی برای تأمین روشنایی این آزاده راه پیاده کرده است.