گروه سیاسی مشرق - حسن روحانی در کتاب خاطراتش، به ماجرای اجاره نشینی و مشکلات مسکن در زمان طلبگی و کمک یکی از دوستان سابق که در زمان حال، به عنوان یکی از مشاورینش در دولت است برای پیدا کردن مسکن، اشاره کرده و می‌نویسد: در اواسط سال 1350، نخستین فرزند ما (زهرا) متولد شد، بااین‌حال مجبور بودیم در همان اتاق کوچک زندگی کنیم. در آن حال، مشکل عمده این بود که اگر مهمانی به خانه ما می‌آمد، پذیرایی از وی بسیار دشوار بود و ازاین‌رو اعضای فامیل و یا دوستانی که از شهرستان به دیدن من می‌آمدند، ملاحظۀ ما را می‌کردند و هیچ‌گاه شب نمی‌ماندند.
فرزند دوم من به نام منصوره که با فرزند اولم حدود یک سال تفاوت سنی داشت نیز در همین ایام به دنیا آمد و به‌این‌ترتیب، صاحب دو دختر شدم. مزیت خانه آقای اکرمی در این بود که افزون بر دو اتاق، آشپزخانه و سرویس نیز داشت.[1]
فرزند دوم من به نام منصوره که با فرزند اولم حدود یک سال تفاوت سنی داشت نیز در همین ایام به دنیا آمد و به‌این‌ترتیب، صاحب دو دختر شدم. مزیت خانه آقای اکرمی در این بود که افزون بر دو اتاق، آشپزخانه و سرویس نیز داشت.[1]
[1] - خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج اول، 1388 ص 353