به گزارش مشرق، محمد ایمانی، فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: یک ماه پیش بود که صوتی شنیدم از درس اخلاق های مرحوم حاج‌آقا مجتبی که مربوط بود به اولین روزهای پس از رحلت امام. فضای عجیبی داشت. صدای مطنطن حاج‌آقا مجتبی حالا داشت می‌لرزید و مستمعین هم یک‌بند مشغول گریه بودند. می‌گفت :"چقدر به تان گفتم که نعمت وجود امام را قدر بدانید! آیا ما صدق ولاء نسبت به امام داشتیم؟ " و بعد حدیثی را ضمیمه صحبتش می کرد و می گفت این را بارها برایتان خوانده ام که : عن ابراهیم‌بن‌عباس قال «کان الرضا علیه‌السلام ینشد کثیرا.

إذا کنت خیرٍ فلاتغترر به/ ولکن قل اللهم سلِّم و تَمِّم» که حضرت رضا این شعر را بسیار می‌خواند که وقتی که در نعمت و خیر قرار گرفتی یک‌وقت مغرور به نعمت نشوی؛ بگو خدایا! نعمت را سلام و تمام کن برایم...

و اینجا بغض خودش هم می ترکید و های‌های ضجه می‌زد. عینه شب قدر های معروفش. آن روز خیلی دلم لرزید.

حالا این روز ها هی یادش می افتم. روزهایی که شاید یک‌کم حواسمان پرت شده. از آن طرف حرف‌های ترند شده آن شیخ را می‌نگریم. باز از همان طرف کماکان حرف‌های مفت درباره آقایمان می‌زنند. از این سو هم که مدت‌هاست لال شده‌ایم برای فریاد زدن. تا نکند از هم‌سنگرانمان انگ تملق و ولایت‌معاشی بخوریم. و فقط خود خداست که می‌داند شنیدن این حرف‌ها چقدر درد دارد.

اما داریم نزدیک می شویم به ۱۳ دی. و ذهن هایمان مشغول شده به فلش‌بک زجرآوری با میزانسن بدفرم فرودگاه بغداد. و خب ما آن اواخر شنیدیم حرفی را که حاج قاسم‌جانِ کم‌حرفمان زده بود که :" والله والله والله از مهم‌ترین شئون عاقبت به‌خیری، رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی است که امروز سکان انقلاب را به دست دارد." رابطه قلبی و دلی بعنوان مقدمه‌ای برای رابطه حقیقی.

القصه. اطاله کلام مشمئزم می‌کند. و بیان حرف‌هایی که بار گلایه دارد به سوی خود هایمان در این فضای پر از کفتار، از اطاله کلام تنفرزا تر است. اما بالاخره جایی باید دردم را می‌گفتم. دوستان! ما مشغول کور کردن چشم هایمان شده‌ایم بی آن‌که اندکی زیبایی در ابرو ایجاد شود. امروز بیش از همیشه لازم است که یکدیگر را بیانگیزیم برای شکر این نعمت که شاید وسعتش قاصر لسانمان شده است. و خطای بزرگی‌ست اگر آرمانخواهی انقلابی را مغایر با اعلام ظواهر عواطفمان به محضر او بدانیم. باید کافر شویم به ساحتی که منطقش ما را از ارادت و اطاعت تام از او باز می‌دارد. بد نیست "صدق ولاء" را کمی از عاشقانه‌های متعالی ساکنان دریای مدیترانه به سید القائدشان یاد بگیریم.

شب جمعه است. در میان هوای حرم حضرت ارباب؛ از وجود سایه فرزندش بر سرمان خدا را شکر.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.