سرویس جهان مشرق - در حالی که تا کنون فناوری هوش مصنوعی (AL-Artficial Intelligence) به کمک انسان آمده و به تسهیل زندگی کمک کرده، اما دانشمندان همواره نسبت به پیامدهای خطرناک پیشرفت آن هشدار داده‌اند. حالا نشریه فوربز در یادداشتی به قلم جایشری پاندیا (Jayshree Pandya) چند مورد از آخرین ایده‌های مرتبط با هوش مصنوعی را رونمایی کرده است.

دنیای ما از روش حکمرانی تا مدیریت صنایع و سازمان‌ها به تدریج و با ورود هوش مصنوعی در حال تغییر است و انتظار می‌رود روبات‌ها به زودی بتوانند توانمندی‌های پیچیده ذهن انسان را با سرعت، حافظه و داده‌های گسترده خود ترکیب کنند. همزمان گسترش فناوری و تسهیل زندگی موجب شده استفاده انسان‌ها از هوش طبیعی خود رو به کاهش بگذارد.

تا زمانی که همکاری میان هوش طبیعی انسان‌ها و هوش مصنوعی روبات‌ها وجود دارد، همه چیز به خوبی پیش می‌رود اما زمانی که رقابت میان این دو شکل بگیرد، این لزوماً انسان‌ها نیستند که پیروز می‌شوند. بنابر این نویسنده یک پرسش جدی را مطرح می‌کند: باید به فکر پیشرفت هوش مصنوعی باشیم یا طبیعی؟ آیا پیشرفت بی‌امان هوش مصنوعی همان مار در آستین پروردن نیست؟

ابَرهوش مصنوعی می‌تواند نرم‌افزار خود را به روزرسانی کند

هوش مصنوعی به نقطه‌ای نزدیک می‌شود که می‌تواند طراحی نرم‌افزار و توانمندی‌های خود را بهبود بخشد، بسیار فراتر از آنچه طراحانش در ابتدا برای او برنامه‌ریزی کرده‌اند. تا کنون این توانمندی در برخی از پروژه‌های هوش مصنوعی با موفقیت آزمایش شده، البته با اهداف محدود مثلاً در بازی‌ها. اما زمانی را تصور کنید که این توانمندی در پروژه‌های بزرگ‌تر کلید بخورد و جریان بهبود و پیشرفت ابَرهوش مصنوعی (ASL- Artficial Super Intelligence) را از کنترل انسان خارج کرده و در اختیار خودش قرار دهد.

مشکل دقیقاً از همین جا آغاز می‌شود، به ویژه اگر در نظر بگیرید که سرعت پیشرفت هوش طبیعی و یادگیری توانمندی‌های جدید در انسان‌ها بسیار کندتر از سرعت بهبود هوش مصنوعی به دست خود است و این یعنی رقابتی شکل می‌گیرد که پایانش از ابتدا مشخص است. اکنون ما بر هوش مصنوعی حاکم هستیم اما اگر روزی گردونه روزگار به نقطه‌ای برسد که هوش مصنوعی بر مقدرات انسان‌ها حاکم شوند شاید آنها دیگر آن‌قدر خوش‌خیال نباشند که با افزایش توانمندیِ انسان‌ها قدرت را واگذار کنند.

باید با دست‌بردن در دی‌ان‌ای، هوش طبیعی نسل بعد را تقویت کنیم!

پیشرفت پروژه هوش مصنوعی موجب شده پا را از گلیم خود درازتر کرده و برای پیشرفت هوش طبیعی انسان‌ها نیز دست به کار شود. در واقع شاید تنها راه حلی که بتوان از اکنون برای روزی پیش‌بینی کرد که هوش مصنوعی جریان پیشرفت خود را با تغییر نرم‌افزار و افزودن توانمندی‌ها به دست می‌گیرد، همین باشد که از هم‌اکنون نسل بعدی انسان‌ها را با توانمندی‌های فوق‌طبیعی تقویت کنیم و این فعلاً از طریق دست‌بردن در دی‌ان‌اِی و مهندسی ژنتیک جنین ممکن است.

هوش طبیعی و خداداد انسان‌ها از قرون گذشته سرمنشأ گسترش توانمندی انسان‌ها برای کشف عرصه‌های مختلف بوده است. اگر چه همین هوش، امروز به انسان‌ها می‌گوید در پیشبرد پروژه هوش مصنوعی هشیار باشد، اما متأسفانه این پروژه به صورت غیرمتمرکز و پراکنده در حال پیگیری است (و احتمالاً دستمایه خودخواهی انسان‌ها و منفعت‌طلبی دولت‌ها نیز می‌شود)، در نتیجه کنترل کل آن فعلاً ممکن نیست. بنابر این شاید یک خطا در نقطه‌ای از کره زمین، جریان کار را از دست انسان در سراسر کره خاکی خارج کند.

برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهد ژن‌ها و وراثت حدود نیمی از هوش طبیعی را تعیین می‌کنند و نیمه دیگر بسته به شرایط محیطی قابل پرورش است. البته فهم عملکرد میلیاردها نورون مغزی به سادگی نیست. آنها فعالیت منفرد و جمعی دارند و ارتباط هر کدام با ژن‌ها به طور کامل کشف نشده است اما به هر حال علم ژنتیک و عصب‌شناسی به مرحله‌ای رسیده که دستکاری ژن‌ها برای بهبود هوش انسان‌ها به عنوان یک امکان مطرح شود.

شاید بتوان توانمندی روبات‌ها را به مغز انسان‌ها کپی کرد

البته باید ابتدا مشخص شود که آیا هوش طبیعی یک توانمندی مشخص با یک ریشه مشخص است یا به مجموعه‌ای از توانمندی‌ها با ریشه‌های پیچیده بستگی دارد. از آنجا که ساختار روبات‌ها از انسان‌ها ساده‌تر است، ممکن است پیشرفت این علوم تا زمانی که بتواند به بهبود ژنتیکِ هوش طبیعی نائل شود، دیرتر از پیشرفت پروژه هوش مصنوعی رقم بخورد و کار از کار بگذرد.

نویسنده پیشنهاد می‌دهد حالا که هوش مصنوعی به سرعت در حال پیشرفت است، امکان کپی اطلاعات و توانمندی‌های آن روی مغز انسان مورد مطالعه قرار گیرد. در این صورت مرحله‌ای جدید از پیشرفت انسان‌ها رقم می‌خورد و نسلی ظهور می‌کند که با آنچه اسمش را «هوموساپینس» گذاشته‌اند، متفاوت است.

جمع‌بندی

پاندیا در جمع‌بندی تأکید می‌کند هوش مصنوعی ممکن است اولویت‌ها و ارزش‌هایی که ما قبول داریم را کنار بگذارد: «چه کسی می‌داند یک هوش مصنوعیِ پیشرفته برای جان انسان‌ها ارزش قائل باشد؟» اگر قرار است هوش مصنوعی همچنان به رشد سریع خود ادامه دهد و عرصه‌های بیشتری از زندگی ما را فتح کند، باید به ترکیب هوشمندانه هوش مصنوعی و طبیعی بیاندیشیم، ترکیبی که هیچ‌گاه کنترل هوش مصنوعی را از اختیار هوش طبیعی خارج نکند.

منبع

https://www.forbes.com/sites/cognitiveworld/2019/01/04/protecting-humanity-in-the-face-of-artificial-intelligence/#72f427a7d109