به گزارش مشرق، ماریو بالوتلی با ترک میلان ورق جدیدی را در کتاب پرفراز و نشیب دوران بازیگری حرفه‌ای خود به‌وجود آورد و بار دیگر در لیگ کشوری به میدان خواهد رفت که حواشی زیادی را در آنجا تجربه کرده است. البته سوپر ماریو این بار با مربی‌ای کار خواهد کرد که نشان داده توانایی منحصر به فردی در بازی گرفتن از بازیکنانی دارد که در تیم‌های دیگر ناموفق عمل کرده‌اند. برندان راجرز شاید تنها کسی باشد که بتواند از بالوتلی به بهترین شکل ممکن استفاده کند. طبیعت و ماهیت انتقال بالوتلی اخطارهای زیادی را ایجاد می‌کند.
سابقه نشان داده رفتار سوپر ماریو چه در داخل و چه در خارج زمین همیشه حاشیه‌برانگیز است. این در حالی است که گفته می‌شود بندهایی برای جلوگیری از ادامه این روند در قرارداد بالوتلی گنجانده شده است. برندان راجرز لقمه‌ای 20 میلیونی (یورو) برداشته است، لقمه‌ای که به گفته بعضی از کارشناسان برای او بزرگ است اما اگر کمی دقت کنیم، متوجه خواهیم شد این ریسک بزرگ می‌تواند آینده‌ای درخشان برای او و تیمش به همراه داشته باشد. بالوتلی مهاجمی جوان و در عین حال پخته است و آینده درخشانی دارد.
تنها نکته نگران‌کننده در‌باره سوپر ماریو آستانه تحمل پایین اوست؛ نکته‌ای که دلیل به وجود آمدن بسیاری از حواشی پیرامون این مهاجم ملی‌پوش است. با این حال برندان راجرز به خوبی می‌داند با کنترل کردن بالوتلی می‌تواند نه تنها احتمال پیروزی در بازی‌های پیش‌رو را قوت بخشد بلکه حتی می‌تواند سرمایه بسیار بزرگی برای آینده لیورپول ذخیره کند. 2 سؤالی که در این میان به وجود می‌آید و پاسخ به آنها مشکل به نظر می‌رسد، این است که میلان با فروش بالوتلی چه چیزی را از دست داد؟ لیورپول با خریدن وی چه سودی کرده است؟ این انتقال آنقدر مهم و بحث‌برانگیز است که می‌توان حتی این 2 سوال را برعکس پرسید و به دنبال پیدا کردن سود میلان و ضرر لیورپول بود.
شهرت و تخصص آدریانو گالیانی، نایب‌رئیس میلان در به دست آوردن نتایج مثبت از نقل و انتقالات است. در زمستان 2012 گالیانی برای به خدمت گرفتن سوپر ماریو 20 میلیون یورو می‌پردازد، این رقم تقریبا دو سوم مبلغی بود که منچسترسیتی 2 سال قبل از آن برای به خدمت گرفتن وی پرداخت کرده بود. بالوتلی در 13 دیدار اول خود برای میلان 12 گل به ثمر می‌رساند تا نشان دهد گالیانی در این کار چقدر تخصص دارد. آنچه شرایط را برای بالوتلی در میلان سخت کرد را می‌توان شرایط بحرانی روسونری و نشستن سیدورف روی نیمکت به جای آلگری دانست. هرچند سیدورف رابطه خوبی با بالوتی برقرار کرده بود اما نتوانست از توانایی‌های سوپر ماریو به‌صورت کامل استفاده کند. با این حال بالوتلی لحظات خوبی (هرچند محدود) مانند سوپرگل مشهورش به بولونیا در دقایق آخر بازی به وجود آورد.
فصل ناموفق بالوتلی در میلان تنها دلیل فروش او نبود. از یک سو تعدد مدیریت در میلان (مسأله آلگری و سیدورف) و از سوی دیگر عدم کسب سهمیه لیگ‌های اروپایی، بودجه میلان را محدودتر از گذشته کرد. راه نجات میلان از این توفان ناخواسته در 2 مورد خلاصه می‌شود: نخست فروش (سهام) باشگاه و سپس فروش بازیکنانی چون بالوتلی که قیمت بالا و مشتری‌های زیادی دارند. مورد اول با توجه به علاقه شدید برلوسکونی به نگه داشتن باشگاه غیرممکن بود، پس تنها راه دوم می‌توانست تا حدودی از بار سنگین روی دوش میلان بکاهد.
در فصل نقل‌وانتقالات شایعات زیادی پیرامون فروش بازیکنان جوان و آینده‌داری چون ماتیا دی‌شیلیو، استفان الشراوی و ماریو بالوتلی مطرح شد که دلیل عمده آن همین شرایط میلان بود. سران روسونری در نهایت بهترین گزینه را موافقت با جدایی بالوتلی دیدند. فروش بالوتلی نه تنها مقداری پول برای باشگاه به ارمغان آورد بلکه دستمزد بالای او نیز از فهرست پرداختی‌های میلان حذف شد اما در آن سو لیورپول شرایط دیگری دارد. حضور در لیگ قهرمانان اروپا ثروت این باشگاه را بیشتر کرد و فروش لوئیس سوارز به بارسلونا آن را دو چندان کرد. با این شرایط لیورپول تصمیم گرفت مهاجمی سرشناس و کاربلد اما آینده‌دار را به رختکن تیم اضافه کند.
چه کسی بهتر از ماریو بالوتلی؟! سوپر ماریو از جهاتی شبیه لوئیس سوارزی است که جانشین او شده است. استعدادهای بی‌شمار هر دو بر کسی پوشیده نیست اما حاشیه هر 2 بازیکن را مانند سایه آنها تعقیب می‌کند. اگر شرایط روحی (و البته تا حدودی جسمانی) بالوتلی در زمین رو به کاهش گذارد، حاشیه‌های خارج از مستطیل سبز برای او بیشتر و بیشتر خواهد شد. به‌رغم حاشیه‌هایی که سوارز داشت، وی بازیکنی بود که در کار تیمی به خوبی شرکت می‌کرد، به بازی سرعت می‌بخشید و سختکوش بود. این جملات برای توصیف بالوتلی هیچ کاربردی ندارند. بالوتلی بازیکنی است که سعی می‌کند از فیزیک جسمانی خود برای رسیدن به هدفش استفاده کند، شوت بزند و در دوئل‌های هوایی پیروز باشد.
بالوتلی در مقایسه با لوئیس سوارزی که جانشینش می‌شود، ایستاتر عمل می‌کند. برندان راجرز تا حدود بسیار زیادی انتخاب خوبی کرده است چرا که بالوتلی در لیورپول بازیکنانی سرعتی چون رحیم استرلینگ و دانیل استوریج را در کنار خود خواهد داشت. اگر روزهای موفقیت وی در میلان را بررسی کنید، متوجه خواهید شد در آن روزها الشراوی زوج با طراوت بالوتلی بوده است. هزینه فروش بالوتلی به‌راحتی می‌تواند بخشی از پروژه بازسازی میلان را برای تیم مورد نظر پیپو اینزاگی تامین کند. خریدن بازیکنانی چون آلسیو چرچی، داگلاس کاستا، جکسون مارتینز و حتی فالکائو ممکن به نظر می‌رسد اما در صورتی که هزینه فروش بالوتلی به علاوه هزینه‌ای که میلان برای دستمزد به او پرداخت می‌کرد با چند میلیون دیگر از جیب برلوسکونی همراه شود. در این صورت گالیانی به راحتی خواهد توانست تخصص خود را در خریدهای اقتصادی و در عین حال باکیفیت ادامه دهد و تیمی بسازد که بتواند رتبه‌ای بهتر از هشتم در سری A کسب کند.
خریدهای میلان می‌تواند به گونه‌ای باشد که شانس این تیم را در کسب سهمیه رقابت‌های اروپایی افزایش دهد و زمینه رقابت روسونری را برای فتح اسکودتو و کوپا ایتالیا فراهم کند. همانطور که می‌بینید در این انتقال برای هر دو طرف سود و ضرر تا حدودی به صورت مساوی وجود دارد. اگر لیورپول بتواند تمام توان بالوتلی را در مستطیل سبز به مرحله اجرا درآورد باید گفت لیورپولی‌ها یکی از بهترین مهاجمان دنیای فوتبال را به صورت مجانی به دست آورده‌اند. این نکته غیرممکن نیست، چرا که برندان راجرز نشان داده است به خوبی می‌تواند از بازیکنانی اینچنینی بازی بگیرد. بهترین مثال‌ها در این زمینه دانیل استوریج و فیلیپ کوتینیو هستند، بازیکنانی که شرایط فعلی آنها با شرایط پیشین آنها در تیم‌های قبلی خود اصلا قابل مقایسه نیست.
در آن سو اگر میلان بتواند از هزینه‌های فروش بالوتلی برای ساختن تیمی بهتر استفاده کند سود بسیاری خواهد برد. نکته مهم این انتقال برای میلان خروج نطفه حاشیه از تیم است که نتیجه آن می‌تواند کسب سهمیه اروپایی و حتی رقابت برای قهرمانی در ایتالیا باشد. تنها چیزی که میلان برای موفق شدن بدان نیاز دارد بازیکنان باکیفیت جدیدی چون کاستا، دسترو، چرچی و حتی فالکائوست. بالوتلی نیز اگر بتواند به سرعت با شرایط جدید خود در لیورپول منطبق شود و برای این تیم بدرخشد سودی به مراتب بیشتر از 2 باشگاه خواهد برد چرا که از یک سو قیمت و شهرت او بالاتر خواهد رفت و از سوی دیگر حاشیه‌های پیرامون او به حداقل ممکن خواهد رسید.
به نظر می‌رسد تنها کسی که در نگاه اول در این انتقال ضرر کرده است آدام فیلیپس 16 ساله باشد، بازیکنی که اولین فصل دوران حرفه‌ای خود را تجربه می‌کند و در تعدادی از بازی‌های دوستانه پیش فصل لیورپول به میدان رفته است. آدام فیلیپس 16 ساله بزودی پیراهن شماره 45 خود را بر تن بالوتلی خواهد دید.
منبع: وطن امروز
سابقه نشان داده رفتار سوپر ماریو چه در داخل و چه در خارج زمین همیشه حاشیه‌برانگیز است. این در حالی است که گفته می‌شود بندهایی برای جلوگیری از ادامه این روند در قرارداد بالوتلی گنجانده شده است. برندان راجرز لقمه‌ای 20 میلیونی (یورو) برداشته است، لقمه‌ای که به گفته بعضی از کارشناسان برای او بزرگ است اما اگر کمی دقت کنیم، متوجه خواهیم شد این ریسک بزرگ می‌تواند آینده‌ای درخشان برای او و تیمش به همراه داشته باشد. بالوتلی مهاجمی جوان و در عین حال پخته است و آینده درخشانی دارد.
تنها نکته نگران‌کننده در‌باره سوپر ماریو آستانه تحمل پایین اوست؛ نکته‌ای که دلیل به وجود آمدن بسیاری از حواشی پیرامون این مهاجم ملی‌پوش است. با این حال برندان راجرز به خوبی می‌داند با کنترل کردن بالوتلی می‌تواند نه تنها احتمال پیروزی در بازی‌های پیش‌رو را قوت بخشد بلکه حتی می‌تواند سرمایه بسیار بزرگی برای آینده لیورپول ذخیره کند. 2 سؤالی که در این میان به وجود می‌آید و پاسخ به آنها مشکل به نظر می‌رسد، این است که میلان با فروش بالوتلی چه چیزی را از دست داد؟ لیورپول با خریدن وی چه سودی کرده است؟ این انتقال آنقدر مهم و بحث‌برانگیز است که می‌توان حتی این 2 سوال را برعکس پرسید و به دنبال پیدا کردن سود میلان و ضرر لیورپول بود.
شهرت و تخصص آدریانو گالیانی، نایب‌رئیس میلان در به دست آوردن نتایج مثبت از نقل و انتقالات است. در زمستان 2012 گالیانی برای به خدمت گرفتن سوپر ماریو 20 میلیون یورو می‌پردازد، این رقم تقریبا دو سوم مبلغی بود که منچسترسیتی 2 سال قبل از آن برای به خدمت گرفتن وی پرداخت کرده بود. بالوتلی در 13 دیدار اول خود برای میلان 12 گل به ثمر می‌رساند تا نشان دهد گالیانی در این کار چقدر تخصص دارد. آنچه شرایط را برای بالوتلی در میلان سخت کرد را می‌توان شرایط بحرانی روسونری و نشستن سیدورف روی نیمکت به جای آلگری دانست. هرچند سیدورف رابطه خوبی با بالوتی برقرار کرده بود اما نتوانست از توانایی‌های سوپر ماریو به‌صورت کامل استفاده کند. با این حال بالوتلی لحظات خوبی (هرچند محدود) مانند سوپرگل مشهورش به بولونیا در دقایق آخر بازی به وجود آورد.
فصل ناموفق بالوتلی در میلان تنها دلیل فروش او نبود. از یک سو تعدد مدیریت در میلان (مسأله آلگری و سیدورف) و از سوی دیگر عدم کسب سهمیه لیگ‌های اروپایی، بودجه میلان را محدودتر از گذشته کرد. راه نجات میلان از این توفان ناخواسته در 2 مورد خلاصه می‌شود: نخست فروش (سهام) باشگاه و سپس فروش بازیکنانی چون بالوتلی که قیمت بالا و مشتری‌های زیادی دارند. مورد اول با توجه به علاقه شدید برلوسکونی به نگه داشتن باشگاه غیرممکن بود، پس تنها راه دوم می‌توانست تا حدودی از بار سنگین روی دوش میلان بکاهد.
در فصل نقل‌وانتقالات شایعات زیادی پیرامون فروش بازیکنان جوان و آینده‌داری چون ماتیا دی‌شیلیو، استفان الشراوی و ماریو بالوتلی مطرح شد که دلیل عمده آن همین شرایط میلان بود. سران روسونری در نهایت بهترین گزینه را موافقت با جدایی بالوتلی دیدند. فروش بالوتلی نه تنها مقداری پول برای باشگاه به ارمغان آورد بلکه دستمزد بالای او نیز از فهرست پرداختی‌های میلان حذف شد اما در آن سو لیورپول شرایط دیگری دارد. حضور در لیگ قهرمانان اروپا ثروت این باشگاه را بیشتر کرد و فروش لوئیس سوارز به بارسلونا آن را دو چندان کرد. با این شرایط لیورپول تصمیم گرفت مهاجمی سرشناس و کاربلد اما آینده‌دار را به رختکن تیم اضافه کند.
چه کسی بهتر از ماریو بالوتلی؟! سوپر ماریو از جهاتی شبیه لوئیس سوارزی است که جانشین او شده است. استعدادهای بی‌شمار هر دو بر کسی پوشیده نیست اما حاشیه هر 2 بازیکن را مانند سایه آنها تعقیب می‌کند. اگر شرایط روحی (و البته تا حدودی جسمانی) بالوتلی در زمین رو به کاهش گذارد، حاشیه‌های خارج از مستطیل سبز برای او بیشتر و بیشتر خواهد شد. به‌رغم حاشیه‌هایی که سوارز داشت، وی بازیکنی بود که در کار تیمی به خوبی شرکت می‌کرد، به بازی سرعت می‌بخشید و سختکوش بود. این جملات برای توصیف بالوتلی هیچ کاربردی ندارند. بالوتلی بازیکنی است که سعی می‌کند از فیزیک جسمانی خود برای رسیدن به هدفش استفاده کند، شوت بزند و در دوئل‌های هوایی پیروز باشد.
بالوتلی در مقایسه با لوئیس سوارزی که جانشینش می‌شود، ایستاتر عمل می‌کند. برندان راجرز تا حدود بسیار زیادی انتخاب خوبی کرده است چرا که بالوتلی در لیورپول بازیکنانی سرعتی چون رحیم استرلینگ و دانیل استوریج را در کنار خود خواهد داشت. اگر روزهای موفقیت وی در میلان را بررسی کنید، متوجه خواهید شد در آن روزها الشراوی زوج با طراوت بالوتلی بوده است. هزینه فروش بالوتلی به‌راحتی می‌تواند بخشی از پروژه بازسازی میلان را برای تیم مورد نظر پیپو اینزاگی تامین کند. خریدن بازیکنانی چون آلسیو چرچی، داگلاس کاستا، جکسون مارتینز و حتی فالکائو ممکن به نظر می‌رسد اما در صورتی که هزینه فروش بالوتلی به علاوه هزینه‌ای که میلان برای دستمزد به او پرداخت می‌کرد با چند میلیون دیگر از جیب برلوسکونی همراه شود. در این صورت گالیانی به راحتی خواهد توانست تخصص خود را در خریدهای اقتصادی و در عین حال باکیفیت ادامه دهد و تیمی بسازد که بتواند رتبه‌ای بهتر از هشتم در سری A کسب کند.
خریدهای میلان می‌تواند به گونه‌ای باشد که شانس این تیم را در کسب سهمیه رقابت‌های اروپایی افزایش دهد و زمینه رقابت روسونری را برای فتح اسکودتو و کوپا ایتالیا فراهم کند. همانطور که می‌بینید در این انتقال برای هر دو طرف سود و ضرر تا حدودی به صورت مساوی وجود دارد. اگر لیورپول بتواند تمام توان بالوتلی را در مستطیل سبز به مرحله اجرا درآورد باید گفت لیورپولی‌ها یکی از بهترین مهاجمان دنیای فوتبال را به صورت مجانی به دست آورده‌اند. این نکته غیرممکن نیست، چرا که برندان راجرز نشان داده است به خوبی می‌تواند از بازیکنانی اینچنینی بازی بگیرد. بهترین مثال‌ها در این زمینه دانیل استوریج و فیلیپ کوتینیو هستند، بازیکنانی که شرایط فعلی آنها با شرایط پیشین آنها در تیم‌های قبلی خود اصلا قابل مقایسه نیست.
در آن سو اگر میلان بتواند از هزینه‌های فروش بالوتلی برای ساختن تیمی بهتر استفاده کند سود بسیاری خواهد برد. نکته مهم این انتقال برای میلان خروج نطفه حاشیه از تیم است که نتیجه آن می‌تواند کسب سهمیه اروپایی و حتی رقابت برای قهرمانی در ایتالیا باشد. تنها چیزی که میلان برای موفق شدن بدان نیاز دارد بازیکنان باکیفیت جدیدی چون کاستا، دسترو، چرچی و حتی فالکائوست. بالوتلی نیز اگر بتواند به سرعت با شرایط جدید خود در لیورپول منطبق شود و برای این تیم بدرخشد سودی به مراتب بیشتر از 2 باشگاه خواهد برد چرا که از یک سو قیمت و شهرت او بالاتر خواهد رفت و از سوی دیگر حاشیه‌های پیرامون او به حداقل ممکن خواهد رسید.
به نظر می‌رسد تنها کسی که در نگاه اول در این انتقال ضرر کرده است آدام فیلیپس 16 ساله باشد، بازیکنی که اولین فصل دوران حرفه‌ای خود را تجربه می‌کند و در تعدادی از بازی‌های دوستانه پیش فصل لیورپول به میدان رفته است. آدام فیلیپس 16 ساله بزودی پیراهن شماره 45 خود را بر تن بالوتلی خواهد دید.
منبع: وطن امروز
