***

کیهان نوشت: در حالی که وزیر ارشاد در سخنرانی روز گذشته خود ادعا کرد: «قطعاً از بی‌تفاوت‌ها و مخالفان انقلاب حمایت نمی‌کنیم» مدیر کل دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد هفته گذشته طی حکمی ساعد مشکی را به عنوان دبیر یازدهمین دو سالانه جهانی پوستر تهران منصوب کرد. این در حالی است که مشکی در سال 2009 به عنوان داور جشنواره «پوستر برای فردا» به داوری آثار ارائه شده در این جشنواره ضد ایرانی پرداخته بود. آثاری که در آن جمهوری اسلامی ایران را، نظامی مستبد و نقض کننده آزادی بیان معرفی می‌کردند. مشکی در حالی در کنار مرجان ساتراپی- کارگردان فیلم‌های ضد ایرانی پرسپولیس و خورش آلو با مرغ- داور این جشنواره بود که اروه متین، دبیر جشنواره با صراحت در گفتگوی خود با رادیو فردا- رادیو دولتی آمریکا- مورخ 20 مهر 1388 تأکید کرد: «اینکه پوستری برای فردا حتی آرم لوگوی خود را به رنگ سبز طراحی کرده است نشان دهنده یک حمایت ضمنی از حرکت آزادیخواهانه در ایران برای آزادی بیان است.» همچنین وبسایت این جشنواره از قول مرجان ساتراپی که در کنار ساعد مشکی به عنوان یکی از داوران جشنواره پوستر برای فردا انتخاب شده بود نوشت: «سی سال است که در ایران می‌گویند زنان اگر حجاب نداشته باشند کشور به سمت دموکراسی می‌چرخد. اما بزرگترین مشکل نبود سیمای آزادی بیان از همیشه تا هنوز است.»

گفتنی است آثار نمایش داده شده در این جشنواره که آقای مشکی داوری آن را برعهده داشت ضمن توهین آشکار به مسئولین جمهوری اسلامی، بارها و بارها بی‌شرمانه به پرچم مقدس کشورمان نیز اهانت شده بود که به دلیل رعایت شئونات اخلاقی مجاز به توصیف آن نیستیم. حال باید دید مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با چه توجیهی چنین فردی را به عنوان دبیر دو سالانه جهانی پوستر ایران برگزیده‌اند؟

پیش از این نیز وزارت ارشاد با اقداماتی غیرقابل توجیه نظیر دعوت از یدالله رؤیایی (شاعر فراری ضد انقلاب)، پرداخت هزینه کفن و دفن گروه زیرزمینی سگ‌های زرد، تقدیر از اشعار سیاه و ضد دفاع مقدس در جشنواره شعر فجر،‌انتشار کتاب‌های بحث‌برانگیز از نویسندگان ضد انقلاب و... نشان داده بود برخی مدیران و مشاوران این وزارتخانه هیچ دغدغه‌ای نسبت به دفاع از انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن ندارند.

لاریجانی برای استیضاح وزیر علوم پیشقدم شود

وطن امروز: حجت‌الاسلام نصرالله پژمان‌فر، یکی از امضاکنندگان استیضاح وزیر علوم با اشاره به عدم اصلاح روند وزارت علوم پس از پادرمیانی رئیس مجلس گفت: لاریجانی این بار به نمایندگان برای انجام استیضاح کمک کند. پژمان‌فر ضمن انتقاد از بی‌توجهی وزیر علوم به دغدغه‌های نمایندگان مجلس به تسنیم گفت: دانشگاه مرکز علمی محسوب می‌شود و باید به گونه‌ای حرکت کند که تبدیل به باشگاه سیاسی نشود. وی با اشاره به فرصت لاریجانی به وزیر علوم برای رفع دغدغه‌های نمایندگان مجلس افزود: کسانی که پیگیر بحث استیضاح بوده‌اند با وجود اینکه می‌دانستند وزیر علوم دغدغه‌اش این نیست که مشکلات را اصلاح کند، به احترام آقای لاریجانی به وزیر فرصت دادند و وزیر قول داد این مسائل را اصلاح کند. از امضاکنندگان استیضاح وزیر علوم با بیان اینکه امروز هیچکدام از این اصلاحات توسط وزیر علوم صورت نگرفته است، تصریح کرد: روند فعالیت‌های دانشگاه‌ها باید در مسیر دیگری قرار گیرد. با وجود دادن فرصت کافی به آقای فرجی‌دانا برای نشان دادن حسن‌نیت به نمایندگان اما وی نتوانسته است اصلاحات درخواست شده را انجام دهد. حجت‌الاسلام پژمان‌فر با بیان اینکه فرجی‌دانا به پادرمیانی و وساطت رئیس مجلس بی‌اعتنایی کرده است، تأکید کرد: ما انتظار داریم با توجه به برطرف نشدن دغدغه‌های نمایندگان و عدم اصلاح رویه توسط وزیر علوم، آقای لاریجانی که برای این موضوع پادرمیانی کرده‌ است، برای استیضاح وزیر علوم خودش پیشقدم شده و نمایندگان را کمک کند.

مردم انتظار نداشتند

ابراهیم نکو یکی از نمایندگان حامی دولت در مجلس شورای اسلامی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: متاسفانه گاهي نوع كلام را به گونه‌يي تغيير مي‌دهيم كه خود مي‌تواند آسيب‌زننده باشد. ضمن اينكه از كليات سخنان رييس‌جمهور حمايت مي‌كنم و معتقدم كه دولت موفقيت‌هايي داشته و انتقادات از وي خيلي منصفانه نيست اما نوع كلام و استفاده از برخي ادبيات آن چيزي نيست كه مردم انتظار دارند. مردم امروز به خاطر استفاده از كلمات و جملات زيبنده و معقول از زبان ايشان از حسن روحاني حمايت مي‌كنند. هميشه سخنان ايشان نشان از ادبيات ناب، خالص، شفاف و دوست داشتني دارد لذا مردم انتظار نداشتند رييس‌جمهوري كه اينقدر زيبنده صحبت مي‌كردند امروز طوري سخن بگويند كه به موضوعي تبديل شود كه بتواند به زيان وي تمام شود. فكر مي‌كنم كه جملات استفاده شده از جانب ايشان يقينا به دليل فشارهاي بسيار بالايي بوده كه مخالفان بر دولت تحميل مي‌كنند. اما مخالفان كلام‌شان و لفظ‌شان مشخص است لذا موضعگيري و به‌كار بردن بعضي جملات مي‌تواند آسيب زننده باشد. شايد اگر اين سخن از زبان فرد ديگري بيان مي‌شد مورد پذيرش بود. اما از دولت جديد قطعا مورد پذيرش نيست. درست است كه مخالفان تند برخورد مي‌كنند اما در برابر اين تندي نبايد تندي نشان داد تا رويكرد افراد را نسبت به خودمان تغيير دهيم. توصيه مي‌كنم كه به جاي نفرين مخالفان، براي آنها دعا كرد تا به راه راست هدايت شوند و به جاي اينكه كاري كنيم كه در باتلاق فرو روند تلاش كنيم راه نجات را در پيش بگيرند. اين سخنان چون تا مقداري با تندي گفته شده شايد مقداري منش دولت گذشته را به اذهان مردم متبادر سازد. اما فكر مي‌كنم كه چون فشارها و هتاكي‌ها به مقدار زيادي بالا بوده رييس‌جمهور مجبور شده كه دست به چنين كاري بزند. بايد در آتيه انتظار مردم برآورده و اين لحن سخن به گفت‌وگوهاي سازنده تبديل شود. لذا امروز جامعه ما به نوعي از آن حالت لعن و نفرين خارج شده هر چند در ذهن افراد محفوظ مانده است اما آن ذهنيت‌ها بايد زدوده شود و همه ياد بگيرند كه با استفاده از جملات مناسب حتي مي‌توان افراد را هدايت كرد. در هر صورت اگر امروز مردم بخواهند در مورد ما قضاوت كنند بر اساس رفتارها، الفاظ و ادبيات سخن‌مان خواهد بود. فردا اگر مردم به گونه ديگري قضاوت كردند نبايد آنها را مقصر دانست. آنها براساس آنچه از زبان ما مي‌شنوند مسائل را تحليل مي‌كنند و ان‌شاءالله در جلسات بعدي شاهد اين‌گونه مسائل نباشيم.

تندي بي‌ثمر رييس‌جمهور

ناصر ایمانی فعال اصلاح‌طلب هم در این زمینه به اعتماد گفت: جريان منتقدين هر دولتي هميشه حضور داشته؛ دولت زمان جنگ منتقدان خاص خود را داشت. دولت آقاي هاشمي و علي‌الخصوص دولت دوم ايشان هم منتقديني داشت. دولت آقاي خاتمي هم در همه هشت سال با انتقادات تندي مواجه بود و اين داستان در دولت آقاي احمدي‌نژاد و روحاني هم ادامه پيدا كرد و در آينده هم همچنان ادامه خواهد داشت. همواره ما در بين منتقدين دولت‌ها جريان‌ها يا افرادي داشتيم كه پا را از چارچوب انصاف، مروت، منافع ملي و حتي ادبيات مودبانه فراتر گذاشته‌اند. در اين نوشته سعي ندارم به تفسير وضعيت منتقدين بپردازم. مساله مد نظر نوع رويكرد دولت‌ها به مساله منتقدين و سياست ورزي در قبال آنها است. اين ادبياتي كه ديروز از آقاي روحاني مشاهده كرديم در شان ايشان نبود و اين ادبيات بعد از شروع به كار دولت يازدهم هر از چند گاهي در لحن ايشان ظاهر مي‌شود و اين اواخر هم ادبيات آقاي رييس‌جمهور تندتر شده است. متاسفانه طي هفته گذشته، چه در جريان حضور آقاي روحاني در شهركرد و چه سخنراني ديروز ادبيات ايشان به ادبيات رييس دولت قبل نزديك شده است. دولت جديد تنها يك سال است كه بر سر كار آمده است، دولت‌هاي قبل اگر هم تاب تحمل را از دست مي‌دادند كه اين مورد در دولت آقاي احمدي‌نژاد زياد بود، در سال‌هاي بعدي به اين روش‌ها روي مي‌آوردند. اگر توجه شود در دوره آقاي خاتمي از همان ماه‌هاي اول جريان تند انتقادي شروع شد، اما تقريبا در 8 سال دولت آقاي خاتمي ايشان به ندرت از ادبيات تند عليه منتقدان خود استفاده كردند. همين طور تقريبا دوران آقاي هاشمي و علي‌الخصوص در دولت دوم ايشان رييس‌جمهوري سعي مي‌كرد با تامل و تحمل بيشتري در مقابل منتقدان رفتار كند. حداقل ادبيات ظاهري آنها محتاطانه‌تر و مودبانه‌تر و محترمانه‌تر بود. حتي از نظر سياسي هم استفاده از اين ادبيات به دولت و شخص رييس‌جمهوري ضربه خواهد زد. آقاي روحاني از نظر اصلاح‌طلبان بايد كارهايي را بكند كه چندان در عمل به سمت آنها نرفته است؛ مثل بحث خانه احزاب و گشايش سياسي و مواردي از اين دست. در مقابل آقاي روحاني رقباي خود را هم تحقير مي‌كند. به اين ترتيب در طولاني‌مدت آقاي روحاني نه اين جناح را خواهد داشت و نه آن جناح را.

یک نشست و چند نکته

«یک نشست و چند نکته»عنوان سرمقاله روزنامه جوان به قلم سید مسعود علوی است که در آن می​خوانید؛

سایت های ضد انقلابی دشمن در خصوص نشست برج میلاد به بهانه گرامیداشت روز خبرنگار نتوانستند شادمانی خود را از طرح دو موضوع پنهان کنند؛ یکی دفاع از سران فتنه در این نشست، و یکی هم احیای انجمن صنفی مطبوعات! ظاهراً این نشست را تشکلی به نام انجمن صنفی روزنامه نگاران غیر دولتی برگزار کرده بود. اما چند نکته در مورد این نشست را در زیر، واکاوی می کنیم؛

1- روزنامه هایی که در این نشست شرکت کردند و نام غیر دولتی را بر خود گذاشته اند، عمدتاً از حامیان سینه چاک دولت هستند. اینها از کمک های دولت، بی نصیب نیستند. پس عنوان غیر دولتی، خیلی جدی نیست. البته ما از این رویکرد، خوشحالیم که اینها از دولت حمایت می کنند چون اگر نکنند برای کشور، مشکل پدید می آورند و اقتدار و امنیت ملی را به خطر می اندازند، کما اینکه در مقاطعی به وجود آوردند.

2- بحث احیای انجمن صنفی مطبوعات در این نشست هم جالب است. این جماعت از کدام انجمن صنفی مطبوعات یاد می کنند؟ قبل از فتنه 88، ما یک انجمن صنفی داشتیم که اینها رفتند پاریس، لندن و واشنگتن و به دشمن پناهنده شدند. قبلاً اینها از دولت یارانه می گرفتند. الآن رفته اند از خزانه داری انگلیس و آمریکا یارانه می گیرند و روزگار می گذرانند. آقایان کدیور، مزروعی و... انجمن صنفی مطبوعات در دامن آمریکا و انگلیس را مدیریت می کنند. آیا منظور، احیای چنین انجمنی است؟ این انجمن در دیار غرب به برکت حمایت های آمریکا و انگلیس، احیا شده است. چه نیازی است یک شعبه آن را در داخل کشور ایجاد کنیم و دوباره فتنه ای دیگر را به مردم تحمیل نماییم؟

اگر منظور از احیای انجمن صنفی، یک انجمنی جدای از آن است، باید آقایان بگویند چه تضمینی وجود دارد که راه آنها را نروند. با این استقبالی که بی بی سی و آمریکا و سایت های ضد انقلابی از نشست برج میلاد به عمل آورده اند، آیا تضمینی هست که اینها راه آنها را نروند؟

راستی، انجمن صنفی مطبوعات به این خاطر، منحل شد که در انتخابات هیئت مدیره آن، شرکت اعضا به حد نصاب نرسید و خود به خود، منحل شد. به تصاویر همین نشست برج میلاد و صندلی های خالی آن، که در فضای مجازی قابل رؤیت است، نگاه کنید. انجمن صنفی روزنامه نگاران غیر دولتی که میزبان این نشست بود، نتوانست سالن را پر کند. لذا نشست مذکور، پر از خالی بود. آیا فکر می کنید با این وضعیت، انجمن صنفی مذکور، قابل احیاست؟

3- اصلاً صنف مطبوعات از مشروطه تا نهضت ملی و از نهضت ملی تا انقلاب اسلامی، دو دسته بودند؛ یک دسته در خدمت مردم و نهضت و انقلاب و اسلام، یک دسته در خدمت بیگانگان و دشمنان اسلام. در جریان فتنه شاهد این بودیم که برخی از همین جماعت انجمن صنفی به آمریکا و انگلیس التماس می کردند تحریم ها را تشدید کنید تا دولت سقوط کند. آیا می خواهیم انجمن صنفی مطبوعات متمایل به غرب و بازی خورده غرب را احیا کنیم؟ پس تکلیف حقوق ملت و حق حیات مردم آزاده و مستقل ایران اسلامی چه می شود؟ الآن یک لشکر مطبوعاتی در غرب علیه انقلاب عمل می کند که برخی از آنها یک زمانی در داخل همین مطبوعات خودمان قلم می زدند. اگر فتنه ای دیگر در کشور برپا شود، چند نفر دیگر از همین اصحاب مطبوعات بازی خورده غرب، جلای وطن می کنند؟ لذا بر چه اساسی باید به این جریان اعتماد کرد و به آن پیوست؟

حد اقل عقلانیت سیاسی حکم می کند طوری حرف نزنند و طوری نشست برگزار نکنند که با استقبال بی بی سی و رادیو آمریکا و دیگر پایگاه های خبری ضد انقلاب، رو به رو شود.

4- طرفداری از سران فتنه، در این نشست را با چه توجیهی می توان پذیرفت؟ سران فتنه هنوز در خیمه آمریکا و انگلیس و اسرائیل هستندو هیچ نشانه ای از پیوند آنها با مردم و انقلاب و اسلام و نظام دیده
نمی شود. چگونه است مدیر مسئول روزنامه ای در این نشست می گوید من هر روز برای آزادی آنها دعا می کنم؟!

مردم در قیام تاریخی 9 دی به خیابان ها آمدند و خواستار اعدام سران فتنه شدند. چطور یک روزنامه نگار می گوید من خواهان آزادی آنها هستم؟!یک مشت تبهکار سیاسی و ضد انقلاب در عاشورای سال 88 به عنوان آخرین حلقه از حلقه های شرارت فتنه گران در همین خیابان های تهران، شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه سر دادند. بعد همین آقای مهندس موسوی بیانیه داد و گفت اینها «مردان خداجو» بودند! چگونه می شود کسی روزنامه نگار باشد و از این فرد هم دفاع کند؟! این روزنامه نگار باید یا مردم و نظام را انتخاب کند یا فتنه گری را که روزگاری با او رفیق بوده است.

5- نشست برج میلاد به نام روز خبرنگار برگزار شد، اما سخنرانان عمدتاً یا سردبیر بودند یا مدیر مسئول. البته سخنرانی وزیر تعاون، کار و امور اجتماعی و معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد را هم باید اضافه کرد. بار اصلی رسانه ها و مطبوعات، روی دوش خبرنگاران است. شهید صارمی یک خبرنگار بود و روز خبرنگار هم به نام وی رقم خورده است. آیا همه آنچه که سردبیران و مدیران مسئول می گویند لزوماً حرف خبرنگاران است؟خبرنگارانی که در فتنه 88 در کف خیابان شاهد به حراج گذاردن اقتدار و امنیت ملی توسط سران فتنه بودند، دیدگاهی متفاوت با آنچه که برخی سردبیران و مدیران مسئول در نشست برج میلاد مطرح کردند، دارند. آنها روی شرف و عزت و اقتدار و امنیت با اجانب معامله نمی کنند. در این معرکه در کنار مردم ایستاده اند و از استقلال ایران اسلامی تا پای جان دفاع می کنند.

انتقاد از بخشنامه دولت براي تقدير از اقدامات "ملموس"

خراسان: بر اساس بررسي هاي کارشناسان يک دستگاه نظارتي، طبق بخشنامه روزهاي اخير دولت به ادارات دولتي، از آنها خواسته شده است در صورتي که نامشان در فهرست دستگاههاي برگزيده جشنواره شهيد رجايي قرار دارد نسبت به معرفي 2 نفر از ميان کارمندان، مديران و کارشناسان خود جهت تقدير اقدام کنند اما در اين بخشنامه تاکيد شده است که تنها اقداماتي از سوي دستگاهها به دولت اعلام شود که نتايجشان "ملموس" باشد و از اعلام اقدامات فرآيندي خودداري شود که براساس گزارش اين نهاد نظارتي اين تاکيد، شائبه حرکت به سمت اقدامات تبليغي و شکلي و دور شدن از فضاي اقدامات آسيب شناسانه و عمقي را ايجاد مي کند.

اسرائیل 3 نظامی خود را کشت تا اسیر نیروهای مقاومت نشوند

کیهان نوشت: ارتش رژیم صهیونیستی تحت فشار سنگین رزمندگان مقاومت مجبور شد 3 نظامی خود را به هلاکت برساند.

یک فرمانده نظامی ارتش اسرائیل فاش کرد ارتش این رژیم به منظور جلوگیری از اسارت نظامیان صهیونیست به دست حماس، سه تن از نظامیان خود را به هلاکت رسانده است.

به گزارش خبرگزاری قدس به نقل از پایگاه فلسطین الیوم، کانال دوم تلویزیون رژیم صهیونیستی طی گزارشی با اشاره به هزینه‌های سنگین این رژیم در جنگ اخیر علیه نوار غزه اعلام کرد: نیروهای ارتش اسرائیل در این جنگ سه بار مانع انجام عملیات ربایش سربازان این ارتش توسط مبارزان مقاومت فلسطین شده‌اند اما نتیجه این عملیات کشتن سه نظامی ربوده شده می‌باشد.

اورهلر گزارشگر این کانال با اشاره به عملیات گسترده گروه‌های مقاومت فلسطین برای به اسارت گرفتن نظامیان صهیونیست گفت: نیروهای فلسطین در جنگ اخیر دو عملیات را در خان‌یونس و یک عملیات را در بیت‌حانون برای به اسارت گرفتن نظامیان صهیونیست تدارک دیدند.

«ابنوعم امونه» فرمانده نیروهای چترباز گردان «101» ارتش رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با پایگاه خبری والا در این باره تصریح کرد: جنبش حماس در جنگ کنونی با تاکتیک و استراتژی نظامی برای به اسارت گرفتن نظامیان ارتش اسرائیل برنامه‌ریزی کرده است. مبارزان جنبش حماس به صورت دو گروه در میدان نبرد حاضر می‌شدند، یک گروه برای مبارزه از فاصله نزدیک و گروهی دیگر عملیات به اسارت گرفتن سربازان را بر عهده داشت.

ابنوعم امونه افزود: یک روز قبل از به اسارت گرفتن «هولدر گولدن» توسط مبارزان مقاومت فلسطین، نیروهای چترباز این گردان یک مورد از عملیات مقاومت که هدف از آن به اسارت گرفتن یک نظامی مجروح در یکی از تونل‌ها در منطقه خزاعه واقع در شرق خان یونس بود را ناکام کردند.

این فرمانده صهیونیست افزود: هنگامی که نیروهای مهندسی ما برای بازرسی وارد یکی از منازل فلسطینی شدند سه فلسطینی که از یک تونل به آن منطقه نفوذ کرده بودند نیز به نظامیان خارج از منزل حمله کردند. همزمان با آغاز درگیری‌ها، فرمانده تانک‌های ارتش رژیم اشغالگر به ما اطلاع داد که یک فلسطینی یکی از نظامیان مجروح اسرائیل را ربوده و به داخل تونل برده است.

وی ادامه می‌دهد: مسیر و مکان تونل را از فرمانده تانک‌ها پرسیدیم و با گلوله تانک به طرف تونل مذکور شلیک کردیم که دو نظامی ما کشته و تعدادی مجروح شدند.