به گزارش مشرق، دوبینی می‌تواند بر قدرت حرکت و تعادل و خواندن فرد اثر بگذارد. دوبینی دوچشمی فقط زمانی رخ می‌دهد که هر دو چشم باز هستند و اگر فرد یکی از چشم‌ها را ببندد، دوبینی هم برطرف خواهد شد، چون هر چشمی تا حدودی متفاوت می‌بیند.
دوبینی تک‌چشمی زمانی است که دوبینی ناشی از مشکلی است که فقط در یکی از چشم‌ها وجود دارد.

درمان دوبینی بستگی به نوع و علت آن دارد. درمان‌ها می‌توانند شامل ورزش چشم، عینک‌های خاص و عمل جراحی شوند.

تعریف دوبینی

دوبینی یا دیپلوپیا یک مشکل چشمی است که باعث می‌شود فرد دو تصویر مجزا از یک چیز ببیند. یکی از تصویرها محوتر است. خیلی از افراد اغلب دوبینی را با تاری دید اشتباه می‌گیرند. دوبینی می‌تواند یک چشم یا هر دو چشم را درگیر کند. در دوبینی تک‌چشمی، حتی وقتی چشم دیگر را می‌بندید هم دوبینی وجود دارد. علت هم اغلب مربوط به خود چشم بوده و احتمالاً مشکل نورولوژیکی وجود ندارد.

کسی که دوبینی دوچشمی دارد تنها زمانی دو تصویر می‌بیند که هر دو چشم باز هستند. عوارض جدی‌تری می‌توانند منجر به دوبینی دوچشمی شوند. دوبینی می‌تواند افقی، عمودی یا هر دو باشد.

دوبینی چگونه است؟

چیزی که فرد دچار دوبینی می‌بیند بستگی به نوع دو بینی‌اش دارد:

. افقی: دو تصویر کنار هم دیده می‌شوند

. عمودی: یک تصویر در بالای تصویر دیگر دیده می‌شوند

. مورب: دو تصویر افقی و عمودی نسبت به هم دیده می‌شوند

هم‌راستا نبودن در دوبینی به‌راحتی قابل‌توجه است، اما گاهی ممکن است چندان واضح نبوده و زمانی به چشم بیاید که فرد چشم‌هایش را در جهت‌های خاصی حرکت می‌دهد. شما ممکن است دچار دوبینی باشید اما ندانید. مغز تصاویر یکی از چشم‌ها را نادیده می‌گیرد تا تصاویر نامتقارن و ناتراز را جلوی دیدتان نیاورد.

علت دوبینی

هریک از چشم‌ها تصویر خودش را از محیط خلق می‌کند. مغز دریافت‌های هر یک از چشم‌ها را با هم ترکیب کرده و تبدیل به یک تصویر واضح می‌کند و به شما ارائه می‌دهد. چشم‌ها باید با هم کار کنند تا مشاهده دقیقی داشته باشند. هر چیزی که خللی در این فرایند ایجاد کند می‌تواند باعث دوبینی شود، مثلاً آسیب یک عضله یا عصب.

برخی از بیماری‌ها هم می‌توانند عضلات حرکت‌دهنده چشم‌ها را ضعیف کرده و دوبینی ایجاد کنند. آسیب به عضلاتی که چشم‌ها را حرکت می‌دهند یا عصب‌هایی که حرکات چشم را کنترل می‌کنند نیز می‌تواند منجر به دوبینی شود. آسیب به قسمت‌های خاصی از چشم، مثلاً عدسی‌ها یا قرنیه هم می‌تواند موجب دوبینی شود.

علت‌های دوبینی دوچشمی

یکی از علت‌های شایع دوبینی دوچشمی، انحراف چشم یا استرابیسم می‌باشد. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که چشم‌ها هم راستا نیستند. استرابیسم در کودکان نسبتاً شایع است. اما این عارضه همیشه هم منجر به دوبینی نمی‌شود.

تعریف دوبینی

دوبینی یا دیپلوپیا یک مشکل چشمی است که باعث می‌شود فرد دو تصویر مجزا از یک چیز ببیند. یکی از تصویرها محوتر است. خیلی از افراد اغلب دوبینی را با تاری دید اشتباه می‌گیرند. دوبینی می‌تواند یک چشم یا هر دو چشم را درگیر کند. در دوبینی تک‌چشمی، حتی وقتی چشم دیگر را می‌بندید هم دوبینی وجود دارد. علت هم اغلب مربوط به خود چشم بوده و احتمالاً مشکل نورولوژیکی وجود ندارد.

کسی که دوبینی دوچشمی دارد تنها زمانی دو تصویر می‌بیند که هر دو چشم باز هستند. عوارض جدی‌تری می‌توانند منجر به دوبینی دوچشمی شوند. دوبینی می‌تواند افقی، عمودی یا هر دو باشد.

دوبینی چگونه است؟

چیزی که فرد دچار دوبینی می‌بیند بستگی به نوع دو بینی‌اش دارد:

. افقی: دو تصویر کنار هم دیده می‌شوند

. عمودی: یک تصویر در بالای تصویر دیگر دیده می‌شوند

. مورب: دو تصویر افقی و عمودی نسبت به هم دیده می‌شوند

هم‌راستا نبودن در دوبینی به‌راحتی قابل‌توجه است، اما گاهی ممکن است چندان واضح نبوده و زمانی به چشم بیاید که فرد چشم‌هایش را در جهت‌های خاصی حرکت می‌دهد. شما ممکن است دچار دوبینی باشید اما ندانید. مغز تصاویر یکی از چشم‌ها را نادیده می‌گیرد تا تصاویر نامتقارن و ناتراز را جلوی دیدتان نیاورد.

علت دوبینی

هریک از چشم‌ها تصویر خودش را از محیط خلق می‌کند. مغز دریافت‌های هر یک از چشم‌ها را با هم ترکیب کرده و تبدیل به یک تصویر واضح می‌کند و به شما ارائه می‌دهد. چشم‌ها باید با هم کار کنند تا مشاهده دقیقی داشته باشند. هر چیزی که خللی در این فرایند ایجاد کند می‌تواند باعث دوبینی شود، مثلاً آسیب یک عضله یا عصب.

برخی از بیماری‌ها هم می‌توانند عضلات حرکت‌دهنده چشم‌ها را ضعیف کرده و دوبینی ایجاد کنند. آسیب به عضلاتی که چشم‌ها را حرکت می‌دهند یا عصب‌هایی که حرکات چشم را کنترل می‌کنند نیز می‌تواند منجر به دوبینی شود. آسیب به قسمت‌های خاصی از چشم، مثلاً عدسی‌ها یا قرنیه هم می‌تواند موجب دوبینی شود.

علت‌های دوبینی دوچشمی

یکی از علت‌های شایع دوبینی دوچشمی، انحراف چشم یا استرابیسم می‌باشد. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که چشم‌ها هم راستا نیستند. استرابیسم در کودکان نسبتاً شایع است. اما این عارضه همیشه هم منجر به دوبینی نمی‌شود.

درمان دوبینی

درمان دوبینی معمولاً به علت بستگی دارد.

درمان دوبینی تک‌چشمی

درمان بسته به علت متفاوت است:

. آستیگماتیسم: عینک‌ها یا لنزهای اصلاحی اغلب می‌توانند انحناهای قرنیه را اصلاح کنند و در نتیجه عبور نور به داخل چشم‌ها نیز اصلاح شود.

. جراحی با لیزر: این درمان شامل فرم‌دهی دوباره قرنیه با لیزر می‌شود.

. آب‌مروارید: جراحی معمولاً بهترین درمان است. با عمل جراحی معمولاً علت دوبینی از بین می‌رود. عوارض احتمالی جراحی آب‌مروارید شامل عفونت، درد و احتمالاً ادامهٔ تاری یا دوبینی می‌شود؛ اما معمولاً درمان فوری می‌تواند این عوارض را برطرف کند.

. خشکی چشم: اگر چشم‌ها به‌اندازه کافی اشک تولید نکنند می‌توانند ملتهب و دردناک شوند و ایجاد دوبینی می‌شود. اغلب قطره‌های اشک مصنوعی برای تسکین علائم تجویز می‌شوند.

درمان دوبینی دوچشمی

بسته به علت، درمان دوبینی دوچشمی متفاوت می‌تواند باشد:

. استفاده از عینک

. ورزش چشم

. استفاده از لنزهای غیرشفاف

. استفاده از چسب چشم

. عمل جراحی روی عضلات چشم جهت اصلاح وضعیت آنها

. در انواع خاصی از دوبینی، ممکن است بوتاکس به عضلات چشم تزریق شود تا این عضلات شُل بمانند.

درمان با بوتاکس باید بسیار با احتیاط انجام شود؛ زیرا منع‌های پزشکی در این مورد وجود دارد. این منع‌ها شامل اختلالات عصبی عضلانی مثل میاستنی گراویس (ضعف وخیم عضلانی) و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک می‌شوند. گذاشتن عدسی طبی پریزم در عینک هم می‌تواند به ترازکردن تصاویر چشم‌ها کمک کند. پریزم می‌تواند موقتاً یا دائم به عدسی‌ها بچسبد.

منبع:تبیان