براساس تاريخ و روايات، امام عصر(ع) از هنگام ولادت در اختفا به سر مي‌بردند و بنا به مصالحي تولد و زندگي ایشان آشكار نبود و بعد از رحلت پدر گراميشان، غيبت صغراي آن حضرت، آغاز شد. امام زمان(عج) بعد از نماز گزاردن بر پيكر پاك پدر و تدفين آن حضرت، وارد منزل شدند و ديگر كسي آن حضرت را در اجتماع و در ميان مردم نديد. خانه پدر بزرگوار ایشان در سامرا، دو قسمت داشت؛ يك سمت براي مردان و قسمت ديگر براي زنان، يك سرداب هم زير اتاق‌ها قرار داشت كه در روز‌هاي گرم، اهل خانه در آن سرداب زندگي مي‌كردند. اين سرداب، امروز در ضلع شمال غربي صحن‌هاي عسكريين عليهم‌السلام و در پانزده‌متري بقعه و حرم مطهر قرار دارد. اين صحن، به طول شصت و عرض بيست متر و داراي ايوان و شبستان است. روي سرداب، مسجدي وجود دارد كه به مسجد صاحب مشهور است. بر فراز سرداب، گنبدي كاشي‌كاري قرار دارد. بر مدخل ورودي سرداب، دري نصب شده كه به «باب الغيبة» معروف است و پشت آن، اتاق كوچكي به طول ۲ متر و عرض ۵/۱ متر وجود دارد كه به محل غيبت امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف مشهور است.