به گزارش مشرق، این آئین ریشه در اعتقادات مذهبی مردم دامغان دارد، دوخت کیسه مراد همراه با ذکر سلام‌ و صلوات و در فاصله بین دو نماز ظهر و عصر انجام می‌شود و عده‌ای نیز این کیسه را به نیت باروری، بخت‌گشایی، برکت مال و دارایی می‌دوزند.

زنان دامغانی پس از انداختن پول، دانه‌های گندم، برنج، نان و... به داخل کیسه تا سال بعد آن پول را استفاده نمی‌کنند، بانوانی که حاجت سال پیش آن‌ها برآورده شده است، سال بعد هنگام کیسه دوزی به شکرانه مستجاب شدن دعایشان نان و شیرینی بین سایر بانوان تقسیم می‌کنند تا هنگام افطار استفاده کنند و یا مقداری پارچه و نخ و سوزن برای دوخت کیسه به مسجد آورده و بین سایر نمازگزاران تقسیم می‌کنند.

مسجد تاریخانه یکی از مهم‌ترین بناهای بازمانده‌ از قرون اولیه اسلامی در ایران است و به خاطر اهمیت معنوی و تاریخی آن، آئین کیسه دوزان در این مکان برگزار می‌شود.