از اون دختران دانشجو ژاپنی که برا تهیه مخرج تحصیل کنار خیابان خود نمایی کنان تا این بی نوایان کنار بیلبورد تبلیغ کالای خواب عجب شهری! لابد یکی اونجا گفته مرگ بر آمریکا
مگر پیشرفت و توسعه غیر از این است؟ به قول آن مرحوم، باید عده ای زیر چرخ های توسعه له شوند. حالا این بی خانمهایش به کنار. آن برج نشینها هم که در اتاق های 20 متری با 5 نفر زندگی می کنند را بگو که باید هر سال خودکشی کنند.
ژاپن کشوری بسیار ثروتمند است و به عنوان کسی که سالها (به عنوان استاد دانشگاه) در آن زندگی کرده ام خدمت شما عرض میکنم که درست است که بیخانمان ها در شهرهای بزرگی مثل توکیو، اوساکا یا ناگویا مشاهده میشوند، ولی تعدادشان بسیار بسیار کم است. من آماری ندارم که چند دهم یا صدم درصد هستند اما بسیار کم هستند و خیلی باید بگردید تا چنین صحنه هایی را ببینید.
لذا از اینکه در چنین کشور ثروتمندی هم بی خانمان وجود دارد هیچ نتیجه خاصی نمیتوان گرفت. درد ژاپن وجود بی خانمان ها نیست چون تعدادشان بسیار کم است و اگر موارد آنها بررسی شود مطمئنا اکثر آنها به قانون تمکین نکرده اند که به این نقطه رسیده اند. خلاصه اینکه حکومت وضعیت چنین افرادی را به بن بست نرسانده بلکه خودشان این کار را کرده اند. هر جای دنیا چنین صحنه هایی قطعا میتوان پیدا کرد.
ای کاش درد واقعی این کشور را (که عمدتا فرهنگی ست) به مردم ایران نشان دهید تا قدر داشته های خود را بیشتر بدانند.
درک می کنم که نگاه بسیاری از هموطنان ایران به کشورهای خارجی دقیقا به سبک شما و از جنس توریستی است و جز زیبایی در آن نمی بینند و اساسا خیلی هایشان حتی بعد از سالها زندگی در آن کشورها حاضر به باز کردن چشم خود و یا کج کردن مسیر رفت و آمدشان نیستند. این مساله اختصاص به ژاپن هم ندارد.
درد جامعه ژاپن هم فرهنگی هست و هم اقتصادی درست مثل امریکا و سایر جوامع غربی، چون ذات سرمایه داری همین است و تفاوتش در کشورها خیلی خیلی کم هست.
تصاویر و فیلمهای فقرا و کارتن خوابها در ژاپن که به گفته خودشان حدود چهل سال کار کرده اند در ژاپن خیلی بیشتر از دهم و صدم درصد هست،
واقعیت کشورهای غربی همین هست. با وجودی که تمام دنیا را چپاول می کنند ولی حتی مردم کشورهای خودشان در فقر زندگی می کنند. از قدیم همین بوده حتی در زمان امپراتوری بریتانیا که بر یک چهارم جهان حکومت می کرد فقط ۵۰۰ هزار نفر در آسایش بودند و حتی خود مردم انگلیس فقر شدیدی داشتند.
دقیقا" دوست عزیز , من فقری که در کشور انگلیس دیدم در ایران ۴۲ سال تحریم شده ندیدم ! کشور انگلیس اقتصاد پنجم دنیاست و تحت تحریم نیست اما در این کشور بیش از سی هزار کارتون خواب و نزدیک به دو میلیون نفر زیر خط فقر زندگی میکنند ! فروش لوازم دسته دوم در اینجا بسیار بیشتر از فروش لوازم نو هست چون مردم توان خرید لوازم نو ندارند , اگر به شهر لندن سفر کرده باشین هنوز اتوبوس های دو طبقه مربوط به دوران بعد از جنگ جهانی دوم در این شهر فعال هستند و کف خیابون ها سرشار از ترک و چاله و چوله هستند , چندی پیش یکی از نیروگاه های برق انگلیس از کار افتاد و انگلیسی ها مهندس و کارشناس برای تعمیر اون نیروگاه رو از کشور هند آوردند چون تکنولوژی اون نیروگاه برق مربوط به قبل از جنگ جهانی اول بود و دیگه تعمیر کارش در کشور انگلیس وجود نداشت !!!!
حدود ۴۰ سال پیش وقتی قیمت نفت زیاد شد قیمت مسکن در ژاپن بالا رفت و به سه برابر رسید. دولت هم برای مردم کاری نکرد. شرکت های ژاپنی هم امروز نیروهای جوان را می گیرند و در نتیجه نسلی فدا شد.