او عادل زمان بود عاشق در این جهان بود حزب رسول اطهر جانش فدای رهبر او چون پری سبک بال با توشه ای پر از یاس سوی خدای خود رفت همچون نگین شب تاب عالم ز نور قاسم خاموش شد به یکبار اما هزار هزاران ظلمات شد درخشان رخسار قاسم ما آکنده از شرف بود پرده درید و پر زد رسوا نمود شیطان .