خوش به حال همون موقع ها. سینه زن و روضه خوان و منبری یه جور دیگه ای بودن. توی هیات ها مریض شفا می گرفت. الان مستمع چندهزار نفری دارن بعضی از آقایون، چند هزار نفر همزمان الهی آمین می گن، اما چرا مریضی، گرفتاری، دردمندی توی این هیاتهای چندهزارنفری مشکلش رفع نمیشه؟ یکم به خودمون بیاییم و به مسیر ابی عبدالله برگردیم...