به گزارش مشرق، سیدعباس عراقچی معاون سیاسی وزیر خارجه ایران پنجشنبه شب در گفت‌وگویی با رادیو معارف درباره هفته دولت و اقدامات وزارت خارجه در یک سال گذشته عنوان کرد: در یک سال گذشته با سیاست فشار حداکثری آمریکا مواجه بودیم که از اواخر سال گذشته یک دور جدید به آن اضافه شد و آن فروش نفت صفر برای ایران بود. در یک سال گذشته سیاست خارجی ما یک سیاست بسیار پر کار و فعالی در عرصه‌های مختلف بوده و سیاست ایران در مقابل این فشار حداکثری، مقاومت حداکثری و بسیج حداکثری امکانات بوده است.
بیشتر بخوانید:
رایزنی‌ها با فرانسوی‌ها هنوز به سرانجامی نرسیده
برجام، مگر با شوک زنده شود
این دیپلمات ارشد کشورمان درباره مذاکرات با اروپا و اینکه آیا فکر می‌کنید اروپا می‌تواند خواسته‌های ما را تأمین کند؟ اظهار داشت: آقای ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه در این زمینه پیشقدم شد و ابتکاری را شروع کرد، تماس‌های تلفنی مکرری بین ایشان و آقای روحانی برقرار شد و نامه‌هایی رد و بدل کردند و فرستادگانی را فرستادند و طرح‌هایی را فرانسه ارائه داد و ما طرح متقابل ارائه کردیم. عراقچی تصریح کرد: خواست ما کاملاً روشن است، اگر اروپایی‌ها و بقیه اعضای برجام می‌خواهند ایران به اجرای کامل برجام برگردد باید خواسته ما را در زمینه فروش نفت تأمین کنند.
وی اضافه کرد: راهی که جلوی پای اروپا گذاشتیم این است که یا نفت از ما می‌خرند یا مجوز از آمریکا برای شرکت‌های خود می‌گیرند و از ما نفت می‌خرند یا اگر نمی‌توانند دولت‌هایشان معادل آن نفتی که باید بفروشیم را به‌صورت خطوط اعتباری یا اعتبارات صادراتی و به هر شکلی که خودشان می‌دانند در اختیار ایران قرار دهند.معاون وزیر خارجه تصریح کرد: بدون انجام اینها، بازگشت ما به اجرای کامل برجام ممکن نخواهد بود.
عراقچی ادامه داد: این را درک کردند و آقای ماکرون در همین جهت طراحی می‌کند. در جریان اجلاس گروه هفت در فرانسه، فرصتی شد ماکرون با ترامپ دیدارهایی داشتند و در این زمینه صحبت کردند و انعطاف‌هایی در طرف آمریکایی مشاهد شده برای اینکه در فروش نفت ما مجوزهایی دادند و این شکافی است که در سیاست فشار حداکثری آمریکا ایجاد شده و این همان موفقیتی است که سیاست مقاومت حداکثری ایران دارد به آن می‌رسد.معاون وزیر خارجه بیان کرد: این دارد به پیش می‌رود و هنوز به سرانجامی‌نرسیده و داریم مذاکره می‌کنیم.وی در پیش‌بینی از آینده گفت: ما مذاکرات سخت و پیچیده‌ای در پیش خواهیم داشت تا به فرمول مشخصی برسیم، ولی از آنجایی‌که هیچ چاره دیگری در برابر طرف‌های اروپایی و طرف‌های دیگر برجام وجود ندارد و ایران با قاطعیت نشان داده که مسیر کاهش تعهدات را ادامه می‌دهد، مگر اینکه به خواسته‌هایش برسد و چون اراده ما را کامل فهمیدند، فکر می‌کنم تلاش آنها همین خواهد بود که راه‌حل و فرمولی پیدا شود که ایران حداقل به بخشی از خواسته خودش برسد، یعنی فروش نفت و دسترسی به پول آن بخشی از خواسته‌های ماست. ولی وقتی این تأمین شود، خواسته‌های دیگر ما در حوزه‌های دیگر پیگیری خواهد شد.
اروپایی‌ها واقعاً مشغول کارند؟
آقای عراقچی معاون وزارت خارجه می‌گوید «وقتی اروپا و فرانسه با ابتکار خودشان ترامپ را به نحوی راضی می‌کنند، به این معناست که فشار حداکثری نتوانسته به اهداف خود برسد» و او در عین حال گفته است «ما مذاکرات سخت و پیچیده‌ای در پیش خواهیم داشت تا به فرمول مشخصی برسیم. رایزنی‌ها با فرانسوی‌ها هنوز به سرانجامی نرسیده و در حال مذاکره هستیم. اگر اروپایی‌ها و بقیه اعضای برجام می‌خواهند ایران به اجرای کامل برجام برگردد باید خواسته ما را در زمینه فروش نفت تأمین کنند».
در اینکه فشار حداکثری ترامپ، نتیجه‌ای برای آمریکا در برنداشت و جمهوری اسلامی ایران عقب‌نشینی نکرد،تردیدی نیست. اما اینکه اروپا به‌ویژه فرانسه واقعاً دارند کاری برای ایران می‌کنند، خلاف واقع است.
در ماجرای سفر اخیر آقای ظریف به پاریس و مذاکره با مقامات فرانسوی، کمترین انتظار از ماکرون این بود که ظاهر بیطرفی را حفظ کند. اما او - در حالی که ساعتی قبل، آقای روحانی به غلط و به‌خاطر وسوسه فرانسه، برای ملاقات با «هر کس» (ترامپ) اعلام آمادگی کرده بود- در کنار ترامپ ایستاد و عینا مواضع ضدایرانی آمریکا را تکرار کرد.
بعد از همه هزینه‌های برجام، از نو مذاکره کنیم ؟
به همین دلیل هم هست که عراقچی اذعان می‌کند مذاکرات سخت و پیچیده با فرانسه، سرانجامی‌نداشته است. اما ایراد بزرگ کار این است که ما در سال ۹۸ به سر می‌بریم، نه در حد فاصل سال‌های ۹۲ تا ۹۴ که مذاکرات برجامی در جریان بود.آن سال‌ها می‌شد از این حرف‌ها زد که مذاکرات سخت و پیچیده‌ای داشته ایم و هنوز به سرانجام نرسیده است. اما امروز، چنین ادبیاتی مسموع نیست.اکنون، توافقی که مورد تایید قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت هم قرار گرفته، پیش روی طرفین است و باید آن را اجرا کنند؛ نه اینکه در بازی مار و پله، و بعد از همه هزینه‌های ادامه‌دار برجام، از نو مذاکره کنیم! که چه بشود؟ که توافق کنیم که ما تعهدات مضاعف بپذیریم و آنها زیر تعهدشان بزنند؟!
اکنون تعهدات فرانسه، بر زمین مانده و یکی باید خود ماکرون را متعهد کند. دولت و وزارت خارجه در حرف، به درستی می‌گویند برجام قابل مذاکره و کم و زیاد کردن نیست. اما در عمل، آن را به مذاکره گذاشته‌اند. این برای اعتبار دیپلماتیک روحانی و ظریف اصلا خوب نیست.
از سرگیری غنی‌سازی ۲۰ درصد به جای کارهای نمایشی
اروپا و آمریکا را فقط شوکِ توقف تعهدات و حتی شوک‌های فرا برجامی سر عقل می‌آورد؛ این واقعیت را در توقیف نفتکش انگلیس و سرنگونی پهپاد آمریکا تجربه کردیم. برجامِ رو به احتضار، فقط با شوک درمانی احتمال احیا شدن را دارد.
از سرگیری غنی‌سازی ۲۰ درصد کمترین کاری است که باید کرد. رفتن سراغ کارهای حاشیه‌ای و نمایشی در گام سوم کاهش تعهدات - نظیر کارهایی که در دو گام قبلی شده- ارسال این پیام به غرب است عرق ریختن تیم آقای ظریف را در مذاکره جدی نگیرند.
