به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از مهر، اینجا خیریه و بیمارستان محک (موسسه کمک به کودکان مبتلا به سرطان) است. خیریه ای که خشت خشت آن برایت روایتهای تلخ و شیرین را بازگو می کند.
هر چند که سعیده قدس بنیانگذار 60 ساله خیریه محک دیگر رغبتی به بازگو کردن داستان ایجاد این خیریه ندارد ولی سازمانهای بین المللی همیشه برای این بانوی نیکوکار ایرانی ادای احترام می کنند.
فرزند سعیده قدس هم جزو یکی از هزاران کودک مبتلا به سرطان بود و سختیها و مشقتهای درمان فرزند موجب شد تا سعیده قدس در سال 1370 پس از بهبودی فرزندش خیریه ای را برای حمایت از کودکان مبتلا به سرطان با نام اختصاری "محک" ایجاد کند.
او در گفتگو با خبرنگار می گوید: در آن سالها خدمت یکی از مسئولان عالی رتبه وزارت بهداشت رسیدم و موضوع ایجاد خیریه را با او مطرح کردم و او در پاسخ گفت: این کودکان در نهایت می میرند چرا بیهوده وقت و هزینه ات را برای آنها صرف می کنی! امروز "محک" 20 ساله شده است که تولد این 20 سالگی را به تمامی خانواده ها و کودکان مبتلا به سرطان و خیرین تبریک می گویم.
ولی این بانوی نیکوکار تسلیم نشد و با تمام سختیها خیریه محک را بنیانگذاری کرد. شاید این مسئول وزارت بهداشت هنوز هم زنده و از سخنی که 20 سال قبل به سعیده قدس گفت شرمنده باشد چرا که خیریه محک امروز صاحب بزرگترین و تخصصی ترین مرکز درمانی کودکان مبتلا به سرطان در خاورمیانه شده و امید به زندگی کودکان سرطانی را از 5 درصد به 98 درصد افزایش داده است.
بنیانگذار "محک" جزو 50 زن تاثیرگذار جهان
فعالیتهای بشر دوستانه سعیده قدس دهان به دهان تا آن طرف کره زمین رفت تا اینکه در سال 2008 روزنامه "وال استریت ژورنال" در فهرستی از 50 زن تاثیر گذار در جهان نام "سعیده قدس" بانوی نیکوکار ایرانی را در جایگاه 45 منتشر کرد.
سعیده قدس بعد از انتشار نامش در این روزنامه بین المللی می گوید: "فقط
میدانم که چون مصاحبههای مختلف در رابطه با محک داشتم، یکی از این
مصاحبهها هم با وال استریت ژورنال بود. ولی آن مصاحبه هیچ وقت چاپ نشد.
نمیدانم که شناسایی از آن طریق بوده است یا نه."
امروز محک حدود پنج هزار کودک سرطانی را تحت پوشش خود قرار داده و
بنیانگذار محک هم در حال تاسیس خیریه های همسو با محک در غرب و آمریکا است.
اینجا بیمار پولدار و فقیر معنا ندارد/ همه برابرند
وقتی که وارد بیمارستان محک می شویم تابلوهای نقره ای رنگ که روی آن نام نیکوکاران هک شده است نظرتان را جلب می کند. حتی اگر یک آب سردکن هم اهدا کرده باشید نام نیکوکار توسط خیریه بالای آن نصب می شود تا والدین کودکان بستری شده در این بیمارستان برای این نیکوکاران دعای خیر یا فاتحه ای نثار کنند.
ورود به بخشهای بیمارستان برای عموم و خبرنگاران و عکاسان ممنوع است و خبرنگاران و عکاسان تنها می توانند از کودکانی گزارش تهیه کنند که والدین آن رضایت داشته باشند.
نکته قابل تامل این است که کارکنان بیمارستان و خیریه محک بسیار به تکریم بیماران تاکید دارند. تا خدایی ناکرده بی پولی و فقر برخی از بیماران موجب سرخوردگی آنها نشود. در این بیمارستان همه یک رنگ هستند و لبخند بر لبها حکمرانی می کند.
فضای راهروها و اتاقهای بیمارستان با رنگهای شاد و عروسکهای کارتونی تزئین
شده است. کودکان اتاق بازی و مربی مهد دارند. در بیمارستان "محک" هر کودک
با مادرش یک اتاق دارد و نمی توان اتاقی پیدا کرد که دو کودک بستری شده
باشند.
تمامی هزینه های درمانی و بیمارستانی کودکان مبتلا به سرطان در این بیمارستان کاملا رایگان است و هزینه های آن توسط خیرین تامین می شود. ولی تمامی کودکان مبتلا به سرطان در بیمارستان محک بستری نیستند بلکه محک هر کودک مبتلا به سرطان در هر بیمارستان کشور را تحت پوشش خود قرار می دهد.
قدم زدن و گفتگو کردن با این کودکان برای هر خبرنگاری از لحاظ احساسی بسیار سخت است چرا که ممکن است هر سوالی کودک و مادر را آزار دهد. تنها باید مشاهده کرد که چگونه کودکان خردسال با غول سرطان مبارزه می کنند. هر چند که در اتاق بازی موسیقی های شاد کودکانه و بازیهای فکری و حرکتی موج می زند ولی قهقهه های کودکانه آنها در چشمان مضطربشان خاموش می شود.
اینجا همه تلاش می کنند تا فضا شاد باشد، همه تلاش می کنند تا کودک بیماری را فراموش کند، همه تلاش می کنند تا کودک تنها نشود ولی بسیار سخت است.
چشمان کودکان محک لبخند نمی زند
مربی اتاق کودک که نهایت تلاش خود را می کند تا کودکان شاد باشند در حین بازی می گوید هر کی ببازه باید برای همه نمایش اجرا کنه... بچه ها همه تلاش می کنند تو بازی فکری برنده باشند ولی وقتی به چشمانشان نگاه می کنی نگرانی و غم را می توانی با تمام وجود احساس کنید در حالی که لبخند بر لب دارند.
چقدر نامرد است این سرطان...
اینجا کودکان با سوزن بازی می کنند. آری دستان کوچک کودکی که با سوزنهای نقره ای رنگ پیوند خورده است و سرمهایی که از سقف آویزان است بازی کودکانه را خراب می کند. چقدر نامرد است این سرطان... که لبخند را از لبان کودکان به یغما برده است...
ولی با تمام این تلخیها والدین کودکان امید به زندگی و حیات فرزندانشان دارند که امید به زندگی در این خیریه و بیمارستان بیش از 98 درصد است. اینجا سرطان زیر پای کودکان است. هر چند سوزنها دستان کوچک کودک را آزار می دهد ولی حتی تلخی لبخندهای کودکان مبتلا به سرطان محک شیرین است چرا که آنها میهمان چند ماهه ای بیش نیستند و به زودی به آغوش خانواده باز می گردند.
نکته قابل توجه در مجموعه بیمارستانی و خیریه محک آن است که مسئولان این دو مجموعه تلاش می کنند تا در قالب مشاوره، مددکاری، تامین منابع بیمارستانی و حتی شرایط رفاهی والدین کودکان بستری شده بهترین خدمات را ارائه کنند.
امروز والدین کودکانی که از راههای دور حتی خارج از کشور به محک آماده اند مکانی برای استراحت و اقامت تا بهبودی فرزندشان دارند و دیگر دغدغه تامین اسکان و منابع مالی ندارند. انها تمامی این خدمات مرهون کمک خیرین و مردم نیکوکار ایران هستند.
ولی محک تلاش می کند تا با ارائه آموزش به خانواده های ایرانی مانع از بیماری سرطان شود. هرچند این تلاش قابل تقدیر است ولی آموزش همگانی مستلزم جهاد رسانه های و سازمانهای مسئول بالاخص وزارت بهداشت و رسانه ملی است.
به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه محک در سال 1380موفق به اخذ مقام مشورتی از شورای اجتماعی اقتصادی سازمان ملل متحد (اکوسوک )گردید که اعطای این مقام به یک سازمان غیر دولتی نشان دهنده اعتبار آن در سطح بین المللی است.
همچنین این خیریه در سال 1386به عنوان اولین سازمان غیر دولتی در منطقه خاورمیانه موفق به اخذ گواهینامه بین المللی بین المللی NGO Benchmarking از شرکت بازرسی بین المللی SGS شد که اخذ این گواهینامه توسط یک سازمان غیر دولتی نشان دهنده بالاترین سطح تعهد آن سازمان در طراحی و پیاده سازی اهداف و برنامه ها به روشی شفاف قابل اعتماد و اثر بخشی است.
محک افتخار عضویت در سازمانهای DPI بخش اطلاع رسانی سازمان ملل- ICCCPO کنفدراسیون بین المللی والدین کودکان مبتلا به سرطان و UICC اتحادیه بین المللی مبارزه با سرطان را دارد.
و در انتها هم در سال 90 پرچم خیریه محک توسط کوهنوردان ایرانی بر قله اورست برافراشته شد...