پاسخ این فرد را علامه شهید مطهری در کتاب داستان راستان جلد اول داستانی تحت عنوان" شهرت عوام" نقل می کند که خلاصه آن به شرح ذیل است: در عصر امام صادق (علیه السلام) مردی به تقدس و تقوا شهرت یافته بود، اطوار عوام فریبانه او امام(علیه السلام) را متوجه کرد و روزی به تعقیب ایشان پرداخت تا اعمال او را از نزدیک ببیند امام (علیه السلام) ملاحظه فرمود که این مرد 2 قرص نان و 2 عدد انار دزدید و سپس آنها را صدقه داد امام (علیه السلام) خود را به او نشان داده و توضیح خواست. آن مرد گفت: من 4 گناه و 40 ثواب کرده ام- چون در دادگاه عدل الهی هر گناه یکی و هر کار خیر 10 تا محسوب می شود- و به همین آیه 160 سوره انعام تمسک جست و چون 4 از 40 کم کنیم برای من 36 ثواب خالص می ماند امام (علیه السلام) فرمود:خدا می گوید إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقینَ یعنی خدا فقط از افراد با تقوا کار خیر را می پذیرد. شما چهار معصیت مرتکب شده ای که دزدی کرده ای و 4 گناه دیگر که بدون اذن صاحب اموال آنها را صدقه داده ای و این مجموعاً 8 گناه می شود بدون هیچ حسنه ای. و بعد از این گفتار امام او را رها کرد و رفت و چشمان آن مرد خیره مانده بود.