به گزارش مشرق، بدون وجود هوادار، هر بازی فوتبال در هر سطحی صرفاً یک بازی بی‌اهمیت است اما اینکه هواداران صاحبان اصلی باشگاه هستند، هیچ دلیل موجهی نیست که برآیند نظرات آنها هم در خرید و فروش بازیکن و انتخاب سرمربی اعمال شود.

هوادار می‌تواند نسبت به هر اتفاقی واکنش نشان دهد اما اینکه قرار باشد تیمی صرفاً براساس معیارهای هواداری بسته شود، طبعاً گریزی جز رفتن به قهقرا ندارد. و در مورد باشگاه پرسپولیس، چه خوب که مدیران این تیم در فصل نقل و انتقالات تا امروز، بی‌توجه به آنچه کانال‌ها و صفحه‌های هواداری می‌نویسند، همان کاری را انجام می‌دهند که باید انجام دهند.

بعد از اینکه پرسپولیس به خاطر محرومیت با پنجره بسته نقل و انتقالات روبه‌رو شد، هواداران نسبت به بازیکنانی که در آن مقطع از پرسپولیس جدا شدند موضع سفت و سختی گرفتند. یکی از جدا شده‌ها وحید امیری بود. تماشاگران روی سکو اعتقاد داشتند وحید امیری، فرشاد احمدزاده و بقیه «بی‌معرفت» بوده‌اند که در این موقع بحرانی تیم‌شان را تنها گذاشته‌اند و دیگر نباید هوس برگشت به تیم به سرشان بزند اما مدیران پرسپولیس هر چقدر در ماجرای حفظ برانکو ناتوان بودند، به همان اندازه در بازار نقل و انتقالات امسال عاقلانه و با سیاست رفتار کرده‌اند. اغلب هواداران می‌توانند از بازگشت وحید امیری ناراضی باشند ولی هیچ مدیر عاقلی در فصل نقل و انتقالات، این فرصت خوب برای استخدام یک فوتبالیست طراز اول را به صرف نارضایتی گروهی از هواداران از دست نمی‌دهد.

بیشتر بخوانید:

انتظار پرسپولیس برای لیست کالدرون

وحید امیری بازیکنی با 50 بازی ملی است؛ یک وینگر چپ توانا که از نفت تهران به تیم ملی رسیده و بعد از آن، دو فصل بسیار خوب را در پرسپولیس پشت سر گذاشته. در بازاری که هافبک‌های متوسط که حتی خواب جام جهانی را هم ندیده‌اند، برچسب قیمت 3-2 میلیاردی می‌خورند، وحید امیری یک مهره امتحان پس داده است. با این اوصاف، عاقلانه نیست که باشگاه پرسپولیس فقط به این دلیل که گروهی از هوادارانش از بی‌معرفتی وحید امیری دلگیر هستند، در خریدن او تردید کند. دلگیری هواداران با نخستین گل و پاس گلی که از وحید امیری ببینند، برطرف می‌شود و این مسأله، آنقدر حاد نیست که به خاطر آن تیمی یک بازیکن ملی‌پوش را به سادگی از دست بدهد.

وحید امیری برخلاف مجید حسینی فصل گذشته هرچه کرد نتوانست به ترکیب اصلی ترابزون اسپور راه پیدا کند. آخرین تصویری که از او در ذهن فوتبال‌دوستان نقش بسته، لایی زدن به پیکه در جام جهانی روسیه بود اما وحید در 31 سالگی باید داستان لایی زدن به مدافع بارسلونا را (که شاید بیش از حد هم به آن پرداخته شد) فراموش کند و حالا که به پرسپولیس برگشته همانی باشد که از او دیده بودیم؛ پاسور باهوش، خستگی‌ناپذیر و بی‌حاشیه.