به گزارش مشرق، استفاده از وسایل نقلیه عمومی به‌جای تردد با خودروی شهری در کلان‌شهرها، به‌ویژه پایتخت، توصیه‌ای است که در همه دوره‌های شهرداری و دولت‌های مختلف به مردم می‌شود؛ اما نبود زیرساخت‌های لازم و کافی در این حوزه باعث شده این مهم در حد درخواست باقی بماند.
بیشتر بخوانید:
مسوولان شهری و کشوری به‌خوبی می‌دانند تعداد اتوبوس‌ها، مینی‌بوس‌ها، تاکسی‌ها و واگن‌های قطار جوابگوی جمعیت کشور نیست. در تهران، روزانه هزاران نفر در شهر تردد می‌کنند؛ اما نه‌تنها باتوجه‌به تعداد این افراد اتوبوس و واگن مترو فراهم نشده، بلکه برخی مسیرها هنوز فاقد خطوط اتوبوسرانی یا متروست. چند ماه پیش، آقای عیسی فرهادی، فرماندار تهران، گفت: شهر تهران نیازمند ۹هزار دستگاه اتوبوس است. به‌گفته فرهادی، در شهر تهران حدود ۶هزار دستگاه اتوبوس موجود است که ۵۰ درصدشان بسیاری قدیمی هستند و فرسوده محسوب می‌شوند و این در شرایطی است که تهران با کمبود ۳هزار اتوبوس مواجه است. فرماندار تهران تأکید کرده بود، به‌منظور تأمین اعتبارات لازم برای این اقدامات باید تلاش کنیم و پیشنهاد داده بود بخشی از اعتبارات حاصل از فروش مجوز ورود به طرح ترافیک برای نوسازی ناوگان اتوبوسرانی صرف شود. این موضوعی بود که هفته گذشته و همزمان با رونمایی ۱۳ دستگاه اتوبوس در ناوگان حمل‌ونقل شهری تهران، آقای محسن پورسیدآقایی، معاون حمل‌ونقل ترافیک شهرداری تهران، هم به آن اشاره کرد.
همچنین، فرهادی یکی دیگر از منابع تأمین هزینه‌های خرید اتوبوس را بند قانونی تعهد دولت به شهرداری‌ها عنوان کرده و گفته بود: قرار است دولت از محل صرفه‌جویی در مصرف سوخت که از محل از رده خارج‌کردن یک دستگاه اتوبوس فرسوده و جایگزین‌کردنش با یک دستگاه اتوبوس گازسوز حاصل می‌شود، ۱۴۲ هزار دلار به بخش خصوصی بدهد. این رقم در شورای اقتصاد تصویب شده و شرکت نفت متعهد است آن را پرداخت کند. حالا باید دید اکنون قیمت هر دستگاه اتوبوس حمل‌ونقل شهری چقدر است و آیا ایران توان تولید خودروها و واگن‌های موردنیاز حمل‌ونقل عمومی را دارد یا شهرداری‌ها ناچارند به واردات روی آورند؟
هر اتوبوس سه‌میلیارد تومان
آقای پیمان سنندجی، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، درباره قیمت اتوبوسهای خریده‌شده اخیر می‌گوید: در سال جاری، شهرداری برای خرید هر دستگاه اتوبوس دوکابین صفر، مبلغ سه‌میلیارد تومان هزینه کرده است. او با اشاره به اینکه در هفته گذشته ۱۳ دستگاه اتوبوس خریده‌شده را شهردار تهران رونمایی کرد، تأکید می‌کند: همه اتوبوسهای خریده‌شده محصول کشور ایران هستند. همچنین، ۱۱۷ دستگاه مینی‌بوس نیز خریده‌شده که ۲۰ دستگاه آن از سه‌شنبه هفته گذشته وارد ناوگان حمل‌ونقل شهری شدند و تا آخر آبان بقیه آن‌ها نیز به‌مرورزمان وارد سیستم حمل‌ونقل خواهند شد. به‌گفته سنندجی، همه این مینی‌بوس‌ها هم محصول کشور خودمان هستند و هرکدام‌شان با قیمتی حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان خریده شده‌اند.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه امیدوار است مصوبه دولت به‌زودی اجرایی شود. وی دراین‌باره مژده می‌دهد: درصورت اجرایی‌شدن این مصوبه، تا پایان سال ۹۸ می‌توانیم حداقل ۵۰۰ دستگاه اتوبوس نو وارد سیستم حمل‌ونقل عمومی کنیم. گفتنی است نخستین منبع درآمدی برای خرید ناوگان حمل‌ونقل شهری، یارانه دولتی است. براساس مصوبه سال ۸۶، قرار بود دولت اتوبوس را با یارانه ۵/۸۲ درصد به اتوبوسرانی‌های کل کشور دهد و بهره‌بردار هم باید ۵/۱۷ درصد قیمت اتوبوس را پرداخت می‌کرد. این رقم هم باید از صرفه‌جویی مصرف سوخت در کشور حاصل می‌شد؛ اما به‌نظر می‌رسد دولت در این حوزه از سال‌ها قبل به شهرداری‌ها بدهکار است.
برای چقدر اتوبوس پول داریم؟
دومین منبع درآمدی خرید اتوبوس و واگن حمل‌ونقل در تهران نیز قرار بود از درآمد حاصل از جریمه ورود به طرح ترافیک حاصل شود. هفته گذشته، پورسیدآقایی، معاون حمل‌ونقل ترافیک شهرداری تهران، در نشست خبری خود با اهالی رسانه عنوان کرد درآمد شهرداری از اجرای طرح ترافیک در سال گذشته ۲۹۶ میلیارد تومان بوده است. همچنین، وی تأکید کرد: این درآمد صرف خرید کابین، اتوبوس و توسعه حمل‌ونقل ترافیک می‌شود.
پس از این وعده پورسیدآقایی، ۱۳ دستگاه اتوبوس دوکابینه رونمایی شد. حالا با احتساب رقم سه‌میلیاردتومانی عنوان‌شده سنندجی برای خرید هر اتوبوس، تا این لحظه ۳۹ میلیارد خرج خرید این ۱۳ اتوبوس شده است و اگر متوسط قیمت هرکدام از ۱۱۷ دستگاه مینی‌بوس خریده‌شده را نیز ۴۵۰ میلیون تومان در نظر بگیریم، رقمی برابر ۵۲ میلیارد و ۶۵۰ میلیون تومان خواهد شد. بنابراین، قیمت کل اتوبوس‌ها و مینی‌بوس‌های خریده‌شده تا این لحظه، حدود ۹۲ میلیارد تومان شده است؛ یعنی تنها با اعتبار حاصل از اجرای طرح ترافیک پارسال می‌توان ۷۸ اتوبوس یا حداقل ۴۶۰ مینی‌بوس دیگر خرید.
باتوجه‌به اینکه تمامی این اتوبوس‌ها و مینی‌بوس‌ها تولید ملی هستند، شروع چرخه سفارش‌دهی و تولید این محصولات می‌تواند چرخه اقتصادی صنعت خودروسازی را فعال‌تر و جوانان بیشتری را مشغول به کار کند و درضمن، بخشی از کسری وسایل نقلیه عمومی در تهران رفع خواهد شد.
حال اگر دولت نیز به تعهدات خود عمل و مصوبه سال ۸۶ را اجرایی کند، ورود این تعداد اتوبوس شهری به تهران چندبرابر می‌شود و شاید دیگر دغدغه ورود اتوبوس دست‌دوم به کشور هم برطرف شود. متأسفانه سال گذشته، سنندجی عنوان کرده بود برای رفع مشکل کمبود اتوبوس می‌توانیم بخشی از نیاز پایتخت را با خرید خودروهای کهنه جبران کنیم. در سال‌های ۶۸ و ۶۹ نیز تعدادی اتوبوس دست‌دوم وارد کشور شده است.به‌گفته مدیرعامل شرکت واحد، اگر بتوانیم اتوبوسهای نو را جایگزین ناوگان فرسوده کنیم که اتفاق بسیار خوبی است؛ اما در شرایطی که امکان این امر فراهم نیست، اتوبوسهای دست‌دوم با شرایط سنی خاص، گازسوز یا هیبریدی مشکل اتوبوسرانی را تا حدودی رفع می‌کنند. شایان ذکر است این اظهارنظر با انتقادات و اظهارات بسیاری مواجه شد. حالا باید دید مدیریت شهری تهران و دولت در ماه‌های آینده چقدر به تعهدات خود مبنی بر بهبود و نوسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی عمل می‌کنند.
منبع: صبح نو
