سرویس جهان مشرق - پروژه توهم جنگ آمریکا ضد ایران که با حمایت کشورهای حاشیه خلیج فارس و رژیم صهیونیستی مدتی توجه رسانه‌های منطقه و جهان را به خود معطوف کرده بود، به پایان راه خود رسیده است. یکی از سیگنال‌های این موضوع را می‌توان در اقدام عربستان در برگزاری دو نشست ضد ایرانی دانست که یکی قرار است در سطح کشورهای حاشیه خلیج فارس برگزار شود و نشست دیگر نشست سران کشورهای عربی خواهد بود که برای بررسی آن چیزی که ریاض آن را «تروریسم ایرانی» نامگذاری کرده، برگزار می‌شود.

** وابستگی سعودی‌ها به پروژه‌های آمریکایی

آمریکایی‌ها از طریق عربستان سعودی و برخی دیگر از رژیم‌های عربی به دنبال ایجاد فضای مناسبی برای عبور از تهدیدات خود در منطقه به ویژه اقدامات ضد ایرانی خود هستند. این اتفاق بعد از آن افتاده است که موج تازه تحریم‌های ضد ایرانی نتوانست آن‌گونه که کشورهای غربی انتظار دارند، ثبات در بازارهای اقتصادی ایران را به هم بریزد.

آمریکا همچنان مانند گذشته رژیم آل سعود و آل زاید را به عنوان یکی از ابزارهای پیشبرد برنامه‌های منطقه‌ای خود در نظر گرفته و در حالی که تحریکات خود مبنی بر تهدید نظامی ایران برای تشویش در افکار عمومی کشور و منطقه در زمینه حمله قریب‌الوقوع به ایران را شکست خورده می‌بیند، تلاش دارد دور تازه تنش آفرینی سیاسی و دیپلماتیک ضد این کشور به راه بیندازد.

یکی از اهداف اقدام جدید آمریکا استقرار حدود ۳۰ هزار نظامی آمریکایی در عربستان، امارات و بحرین ارزیابی شده است. این در حالی است که گفته می‌شود کویت این طرح را نپذیرفته و فشارهای آمریکا بر این کشور جهت تحمیل طرح مذکورهمچنان ادامه دارد.

گرچه محوریت نشست‌های قریب الوقوع در مکه را فعالیت‌های ضد ایرانی تشکیل می‌دهد، اما می‌توان گفت که ترویج معامله قرن و طرح این پروژه آمریکایی با کشورهای مختلف از دیگر برنامه‌های نشست مذکور به شمار می‌رود.

عربستان و برخی کشورهای دیگر متحد ریاض در حالی از این اجلاس حمایت می‌کنند که نشست‌های گذشته محافل عربی نظیر اتحادیه عرب و اجلاس سران کشورهای عربی تاکنون نتوانسته مواضع قاطعی در قبال مسائل مختلف جهان عرب به ویژه آرمان فلسطین و ناآرامی‌های موجود در کشورهای عربی به تصمیم قاطع و واحدی برسد و به نظر می‌رسد این موسسات از درون دچار فروپاشی شده‌اند. این در حالی است که بسیاری از کشورهای عربی نظیر عراق، سوریه، لیبی، الجزایر، سودان، مصر و یمن شاهد درگیری‌ها و جنگ‌های داخلی بوده و توطئه‌های بین‌المللی متعددی در این کشورها که ساکنان آن بالغ بر ۲۸۰ میلیون نفر است، در دست اجرا است. این توطئه‌ها ماهیانه صدها نفر را در کشورهای مزبور به کام مرگ فرو می‌برد، اما به نظر می‌رسد مقامات ریاض همچنان نمی‌خواهند از خواب خرگوشی خود بیدار شوند و سیاست فرار رو به جلو را نسبت به شکست‌های منطقه‌ای خود در پیش گرفته اند.

** صف بندی‌های اجباری در منطقه

تحلیلگران مسائل منطقه‌ای معتقدند که عربستان با برگزاری این نشست تلاش دارد خود را در کنار رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از اهرم‌های پروژه‌های آمریکا در منطقه معرفی کند.

عربستان سعودی با برگزاری این نشست تلاش دارد که با تهدید و تطمیع، کشورهای منطقه را به دو اردوگاه تقسیم کند که دولت‌ها چاره‌ای جز پیوستن به یکی از آن‌ها ندارند. اردوگاه اول اردوگاه مورد حمایت آمریکا، رژیم صهیونیستی، عربستان و متحدان این کشورها است و اردوگاه دوم ایران و محور مقاومت و حامیان و متحدان آن است. سعودی‌ها معتقدند که هیچ کشوری نمی‌تواند در این تقابل بی‌طرف بماند و در صورتی که به اردوگاه ضد ایرانی نپیوندد، مورد خشم عربستان و آمریکا قرار خواهد گرفت. یکی از فلسفه‌های برگزاری این نشست‌ها نیز همین مطلب است.

** تلاش برای پیشبرد معامله قرن در منطقه

در حالی که با وعده‌های دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا مبنی بر آغاز قریب الوقوع اجرای طرح موسوم به معامله قرن انتظار می‌رفت که کشورهای عربی موضوع قاطعی در رد این توطئه اتخاذ کنند اما نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه برخی تحلیلگران معتقدند که یکی از محورهای اصلی نشست‌های مذکور تلاش برای پیشبرد طرح ترامپ است. چرا که سلمان و فرزندش تمام پتانسیل خود و عربستان و چاه‌های نفت این کشور را برای راضی نگه داشتن ترامپ و تضمین بقای حاکمیت خود در ریاض به کار گرفته‌اند.

در همین رابطه وزارت اطلاع رسانی عربستان گزارش داد که اخیراً تماس تلفنی بین مایک پامپئو وزیر خارجه آمریکا و محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی انجام شده که در جریان این گفتگو تحولات منطقه و تلاش‌های صورت گرفته با هدف تقویت امنیت و ثبات آن مورد بررسی قرار گرفته است. این تماس تلفنی نشان دهنده عمق حرف شنوی مقامات ریاض از مسئولان آمریکایی است که آنها را وادار کرده‌اند با ارسال موج تازه‌ای از نیروهای نظامی خود به آب‌های گرم منطقه و اراضی کشورهای حاشیه خلیج فارس موافقت کنند. این همان چیزی بود که رسانه‌های عربستان دو روز پیش از آن خبر داده و هدف از این اقدام را فعالیت مشترک بین واشنگتن و کشورهای حاشیه خلیج فارس برای بازدارندگی در برابر ایران نسبت به هر نوع تنش آفرینی نظامی بیان کردند.

عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رأی‌الیوم با اشاره به موافقت کشورهای عربی با الگوی جدید استقرار نیروهای آمریکا در منطقه گفته که معنای خبر این است که رهبران عربی که قرار است در این نشست شرکت کنند، نخستین نشست رسمی ائتلاف ناتوی عرب‌های سنی را افتتاح می‌کنند که به منظور آماده شدن برای هر جنگی است که بین امریکا و اسرائیل علیه ایران دربگیرد.

** آیا نشست‌های مکه تبلیغاتی است؟

یکی از شاخص‌های تبلیغاتی و نمایشی بودن نشست‌های فوق العاده عربی و خلیجی که قرار است بنا به دعوت سلمان بن عبدالعزیز در شهر مکه مکرمه برگزار شود، این است که تقریباً همزمان با این نشست، اجلاس سران سازمان همکاری‌های اسلامی برگزار می‌شود که نشست عادی خود را در مکه برگزار می‌کند.

عربستان در صورتی که تلاش داشت یک موضوع بین المللی را به صورت جدی و دموکراتیک با کشورهای مختلف منطقه به مناقشه بگذرد، می‌توانست از پتانسیل اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی استفاده کند و دیگر نیازی به برگزاری دو نشست مجزا در سطح کشورهای حاشیه خلیج فارس و کشورهای عربی نداشت. لذا ناگفته پیداست که اهداف ریاض از این نشست‌ها کاملاً تبلیغاتی و نمایشی است.

لذا بر کسی پوشیده نیست که این دو نشست جزئی از زنجیره سناریوی آمریکا با بازی عربستان و امارات برای ایجاد فضای تبلیغاتی و سیاسی به منظور متهم کردن ایران است، تا ایران یا بخشی از حاکمیت این کشور را در انفجارهای الفجیره امارات و الینبع عربستان متهم جلوه دهند.

این تلاش‌ها در حالی صورت می‌گیرد که انصار الله یمن با پهپادهای بومی خود مسئولیت انفجار در خط لوله شرق به غرب عربستان را بر عهده گرفته و آن را بخشی از واکنش نیروهای مقاومت به تجاوزهای رژیم ال سعود ضد مردم بی پناه یمن معرفی کرده است. در مورد انفجار مشکوک بندر الفجیره نیز هیچ اطلاع روشنی از ماهیت حملات، ابعاد و نوع آن منتشر نشده است، اما با توجه به فضای امنیتی این بندر به عنوان بزرگترین بندر نفتی منطقه و دومین بندر بزرگ نفتی در جهان و با حضور پایگاه‌های نظامی آمریکا و فرانسه قطعاً اگر سرنخی از دست داشتن ایران در این انفجارها به دست می‌آمد، این اطلاعات در سطح وسیع منتشر می‌شد.