به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، روزنامه اردني الدستور، در تحليلي در اين خصوص آورده است: «با اطمينان مي‌توان سالي كه گذشت را سال بهار عربي ناميد؛ سالي كه انقلاب‌هاي عربي شعله‌ور شد، درياها و اقيانوس‌ها را درنورديد و به اروپا و آمريكا رسيد، به طوري كه هيچ‌كس نمي‌تواند تاثير بهار عربي را در تظاهرات "وال استريت" و ديگر اعتراض‌هاي مردمي در اروپا و آمريكا انكار كند.
بهار عربي در اولين سال خود دستاوردهاي زيادي داشت و نشان داد كه هيچ‌چيز نمي‌تواند جاي آزادي و دموكراسي را پر كند؛ نشان داد كه ملت‌هاي عرب براي هميشه ظلم و سركوب را تحمل نمي‌كنند و با وجود گرسنگي و سلطه استبداد سرانجام فرياد خود را به گوش حاكمانشان و ديگر كشورها خواهند رساند.
بهار عربي با انقلاب مردم تونس آغاز شد؛ زماني كه ملت تونس ديوارهاي سكوت را شكست، بن علي و اطرافيانش را از تخت استبداد به پايين كشيد و زمام امور را به دست گرفت تا خود براي تعيين سرنوشتش تصميم‌گيري كند.
مردم تونس جان خود را در دست گرفتند و مسالمت‌آميز بودن انقلابشان را فرياد زدند؛ فريادي كه انقلابيون ليبي، مصر و يمن نيز آن را تكرار كردند؛ فرياد "برو، برو" كه چيزي نگذشت حاكمان مستبد را به زير كشيد و طومار ظلم و استبداد آنها را در هم پيچيد.
بهار عربي به كشورهايي كه در اوج ديكتاتوري اداره مي‌شدند، اين امكان را داد تا در آنها انتخابات واقعي برگزار شود و مردم اين كشورها عدالت، آزادي و دموكراسي را براي اولين‌بار احساس كنند.
بهار عربي ثابت كرد كه ديگر زمان حكومت نظامي و دولت امنيتي به سر آمده است و حاكمان بايد اين پنبه را از گوش خود بيرون بياورند. اين بهار ثابت كرد كه تك‌روي، نظامي‌گري و تكيه بر نيروهاي امنيتي موجب مي‌شود كشور به سوي جنگ داخلي و تجزيه كشيده شود اما اين وحدت ملي و گفت‌وگو ميان اقشار مختلف است كه كشور را از ورطه بلا مي‌رهاند.
در پايان بايد گفت، پيام بهار عربي يك چيز است و آن اين كه دوره حاكميت استبداد بر ملت‌ها به سر آمده و اين مردم هستند كه سرنوشت خود را به دست خواهند گرفت.»
بهار عربي در حالي يك ساله شد كه با همه حوادث تلخ و خونينش، دستاوردهايي ارزشمند براي كشورهاي شاهد انقلاب و درس‌هايي ارزشمندتر براي ديكتاتورهاي ديگر كشورها به دنبال داشت.
