به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
کامبیز مهدیزاده چندی پیش به عنوان وزیر صمت منصوب شد اما در پی اعتراضهای گسترده، موضوع این انتصاب منتفی شد. وی ضمن یادداشتی در روزنامه شرق مینویسد: با کمی تأمل و با نگاهی به اطرافیان روحانی میشود دید که تقریباً اندک افرادی در دولت حاضرند خود را خرج روحانی کنند و اغلب به فکر دور بعد هستند. آنها در مشکلات جاخالی میدهند که تیرهای انتقادی به تن روحانی بنشیند تا روحانی در مرکز سیل انتقادها باشد. این روزها همه از دولت روحانی گلایه میکنند، راست و چپ هم ندارد، اصولگرایان این مخالفت را با صدای بلند داد میزنند و اصلاحطلبان سعی میکنند از دولت رفتهرفته فاصله بگیرند. این مسئله درباره تمام رؤسای جمهور ایران بیسابقه بوده است. روحانی مظلومترین و تنهاترین رئیسجمهور ایران بوده است.
بیشتر بخوانید:
اطرافیان روحانی اجازه نمیدهند واقعیتها را ببیند
... با نگاهی به شرایط رؤسای جمهور قبلی ایران به این نتیجه میرسیم که هر یک از این رؤسا طبقهای داشتند که از او حمایت میکردند. طرفداران هاشمی به او لقب سردار سازندگی دادند، اصلاحطلبان هم که حسابی پای کار رئیس دولت اصلاحات بوده و هستند و همواره از او دفاع میکنند. اما در این بین محمود احمدینژاد با اینکه مخالفان زیادی هم داشت، کسانی را در اطراف خود دارد که پای کار او هستند؛ حتی حاضرند تمام فشارها را به جان بخرند تا خم به ابروی احمدینژاد نیاید.
وی در ادامه با شمردن برخی دستاوردها برای روحانی مینویسد: اما چرا دستاوردهای راهبردی دولت او کمتر در جامعه دیده شد. به دو علت: اول: دولت در رسانه و انتقال دستاوردهای خود این سالها به شدت منفعل عمل کرد.
دوم: نزدیکان رئیسجمهور فقط به فکر حفظ خود در قدرت بوده و هستند و دوست ندارند کمتر آسیبی ببینند.
امروز روحانی تنهاترین رئیسجمهور ایران است. در پایان یاد شعر استاد شهریار افتادم:
در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی