به گزارش مشرق به نقل از مهر، عبدالکریم اللعیبی وزیر نفت عراق و رئیس کنفرانس اوپک در سال 2012 میلادی برای دیدار و گفتگو با مسئولان وزارت نفت ایران به تهران سفر کرده است.
 
بر این اساس؛ پیش بینی می شود وزیر نفت عراق و ایران امروز شنبه یک بهمن ماه پشت دربهای بسته درباره برخی از مسائل روز همچون نوسان‌های قیمت جهانی نفت، عدم پایبندی برخی از اعضای اوپک به نظام سهمیه بندی و ضرورت حفظ و صیانت بیشتر تمامی کشورهای همسایه و حاشیه خلیج فارس از تنگه هرمز گفتگو کنند.
 
وزیر نفت عراق پیش از حضور در تهران در جمع خبرنگاران گفته بود: هدف سفر من به تهران این است که دوستان ایرانی را تشویق کنم که به جهان این اطمینان را بدهند همه کشورها مایل به حفاظت از مسیرهای آبی و حفاظت از روند تولید و صادرات نفت در خاور میانه و خلیج فارس هستند .
 
رئیس دوره ای سازمان اوپک، تصریح کرده بود: در غیر این صورت کل جهان و در نتیجه اقتصاد بین المللی تحت تاثیر این مساله قرار خواهند گرفت.
 
کانال سوئز، پاناما و تنگه هرمز سه شاهراه طلایی بازار جهانی نفت خام است که هرگونه اختلال در تردد نفتکشها در این سه آبراه بین المللی حداقل 30 درصد از نقل و انتقال دریایی نفت مورد نیاز کشورهای مصرف کننده را تحت تاثیر قرار می دهد.
 
قرار گرفتن کشورهای بزرگ صاحب ذخایر نفت و گاز جهان همچون ایران، عربستان، عراق، قطر، کویت و امارات در حاشیه خلیج فارس موجب پیشی گرفتن جایگاه تنگه هرمز به عنوان استراتژیک ترین "زون" انرژی جهان شده است، به طوری‌که حتی کوچکترین گمانه زنی در مورد انسداد این آبراه منجر به افزایش چندین دلاری بهای جهانی نفت می شود.
 
طراحی سناریوی جدید توسط غرب مبنی بر تحریم فروش نفت ایران در اروپا منجر به پاسخ محکم ایران به این طرح جدید شده و محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور، تاکید کرده است:" اگر نفت ایران تحریم شود، یک قطره نفت از تنگه هرمز عبور نخواهد کرد."
 
هراس آمریکایی‌ها از توانمندی ایرانی‌ها در بستن تنگه هرمز که به پسر ایرانی مشهور است، رئیس جمهور این کشور را وادار به نامه نگاری با رهبر معظم انقلاب اسلامی کرده است.
 
در شرایط فعلی به طور متوسط روزانه حدود 16 تا 17 میلیون بشکه نفت و سالانه 77 میلیون تن LNG توسط کشورهای حاشیه خلیج فارس به بازارهای جهانی صادر می شود که توقف حتی چند روزه عرضه این میزان نفت و گاز منجر به یک بحران جدید در بازار انرژی جهان خواهد شد.
 
بسیاری از موسسات بین المللی از بسته شدن تنگه هرمز به عنوان یک "شوک جدید نفتی" یاد می کنند و معتقدند هر گونه اختلال در تنگه هرمز و یا از سرگیری جنگ نفتکش‌ها در این شاهراه دریایی تبعات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را برای تمامی کشورهای بزرگ و کوچک مصرف کننده انرژی به همراه دارد.
 
کارشناسان اقتصادی از تعطیلی پالایشگاه‌های نفت در اروپا و شرق آسیا، ایجاد صف‌های چند کیلومتری بنزین، خاموشی‌های گسترده برق، افزایش بهای جهانی نفت و گاز و ایجاد یک بحران فراگیر اقتصادی حداقل در کوتاه مدت به عنوان مهمترین تبعات بسته شدن تنگه هرمز یاد می کنند.